muglaicd2008.pdf 13675KB May 03 2011 12:00:00 AM

Antik çağ şairi Ovidius’un anlattığı bir mitolojik öyküye göre; Miletos’un ikiz çocukları
Kaunos ve Byblis birlikte büyür. Byblis ikizini öyle çok sever ve beğenirmiş ki, her an onunla birlikte
olmak istermiş. Bu sevginin doğa dışı olduğunu bilen Byblis, aşkını bir mektupla Kaunos’a bildirince
bu durumu öfke ve tiksintiyle karşılayan efsanevi kral, ikizini bir daha görmemek için Milet’ten kaçıp
Karya ile Likya sınırına gelerek Kaunos Kenti’ni kurmuştur. Strabon “Kent kapatılabilen bir limana ve
tersanelere sahiptir.” diyerek Kaunos’un antik çağdaki konumunu bize açıklamaktadır. Ancak antik
dönemde Anadolu kıyılarında bulunan pek çok liman kenti gibi bugün Kaunos da kıyıdan içeride
kalmıştır. Antik kentte dikkat çeken kalıntılar, kayalara oyulmuş kral mezarlarıdır. Büyük ve görkemli
olanlar cepheden inantis planlı İyon tapınak yapılarını hatırlatmaktadır. En doğudaki yarım bırakılmış
kaya mezarı bu tür eserlerin yapım aşamasını göstermesi açısından hayli ilginç bir örnektir.
Kentte dikkati çeken diğer bir alan yukarı akropoldür. Güney yamacı tamamen sarp olan
akropolün zirvesinde kulelerle desteklenmiş ortaçağdan kalma bir sur duvarı bulunmaktadır.
KAYAKÖY
Fethiye’ye 8 km. uzaklıktadır. Kayaköy’ün geçmişi filolojik açıdan İ.Ö. 3. binlere dek
gitmesine karşın, antik dönem kalıntılarından günümüze İ.Ö. 4. yüzyıla tarihlenen, az sayıda lahit ve
kaya mezarları ulaşmıştır. Kentin yamaçlarında izlediğimiz yapıların tamamı, Osmanlı
İmparatorluğu’nun geç dönemlerinde, azınlıklara tanınan haklarla, 19. yüzyılın 2. yarısı ile 20. yüzyılın
ilk çeyreğinde yerleşen Rumlar tarafından yapılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında
bölgede yaşayan Rumlar'ın, Batı Trakya’daki Türkler ile değiş tokuş edilmesi sonucu kent
boşaltılmıştır. Kentteki yapılar, kapı, pencere ve üst örtü sisteminin doğal etkenlerle yok olmasıyla,
hayalet kent görünümü almıştır.
Terk edilen kentte, kullanıldığı dönemde, her biri 50 m2.’den büyük olmayan, manzara ve ışık
açısından birbirinin önünü kapatmayan, genellikle alt katları kiler olan ikişer katlı, girişte çatıdaki
yağmur sularının toplandığı zemin altı sarnıçların olduğu, 350 ila 400 konut bulunmaktadır. Konutların
yanı sıra evlerin arasına serpiştirilmiş çok sayıda şapel, iki büyük kilise, okul binası ve bir gümrük
binası yer almaktadır.
LETOON
Fethiye - Kaş karayolunun 65. km.’sinden güneye sapılan yoldan yaklaşık 3 km. gidildiğinde
Letoon Antik Kenti’ne ulaşılır.
Şair Ovidius’un anlattığı bir efsaneye göre, Zeus’tan hamile kalan tanrıça Leto, ikiz çocukları
Artemis ve Apollon’u Delos’ta doğurur. Sonra Xantos Nehri’nin denize ulaştığı yere gelip, nehir
boyunca Leto Tapınağı’nın bugünkü bulunduğu yerdeki kaynağa varıncaya dek yürür. Kaynakta
çocuklarını yıkamak isteyen, fakat yerli halk tarafından engellenen tanrıça, yöre halkını, izin
vermemeleri sonucu kızarak kurbağaya çevirir. İşte Letoon Örenyeri’ nin kuruluşu bu mitolojiye
dayanmaktadır. Letoon Örenyeri’nde 30 yıldır yapılan kazılarda ele geçen buluntulara göre ilk yerleşim
İ.Ö. 7. yüzyıla dek gider. Buradaki kalıntılar ve ele geçen kitabeler Letoon’un Likya Birliği döneminde
politik ve dini bir merkez olduğunu göstermektedir. Antik kent merkezinde, yan yana dizilmiş üç
tapınak bulunmaktadır. Bunlardan en batıdaki İyon düzeninde olup Leto’ya, daha küçük olan ve ortada
yer alan tapınak Artemis’e, en doğuda, Dor düzenindeki tapınak ise Apollon’a aittir. Apollon Tapınağı
yakınındaki Hellenistik çöplük alanı içinde bulunarak bugün Fethiye Müzesi’nde sergilenen üç dilli
yazıt çok büyük bir önem taşımaktadır. Likçe, Aramice ve Grekçe ile yazılmış olan yazıt, Likya
dilinin çözülmesinde çok büyük bir rol oynamıştır. Tapınakların güneybatısında, Nymphae kültüne
adanmış çeşme binası ile bu çeşmenin doğu kenarında, erken hristiyanlık dönemine ait kilise yer
almaktadır. Örenyeri içerisinde ayrıca, bir stoa ve Hellenistik dönem tiyatro da görülmeye değer
kalıntılar arasında yer alırlar. Halen Fransızlar tarafından bilimsel kazı ve restorasyon çalışmaları
yapılmaktadır.
488