Download (1346Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

Dolayısıyla bütünleşme, farklılaşmanın zorunlu bir sonucu olarak karşımızaçıkmaktadır.Durkheim, toplumsal dayanışmanın gerçek bir ölçüye ve gözleme uygunolmayan manevi bir olgu niteliği taşıdığını söylemektedir. 17 Bu nedenledayanışmayı ölçmek için başka ölçütler kullanma gerekliliğini ortaya koyar vehukuk kurallarının böyle bir gösterge niteliği taşıdığını belirtir. Durkheim’e göre,“bir toplumun üyeleri arasındaki dayanışma arttıkça, bu üyelerin birbirleriylesahip oldukları ilişkilerin farklılaşması da artar. Ayrıca bu ilişkilerin miktarı,onları düzenleyen hukuk kuralları ile orantılıdır. Toplumsal alanın genişlemesiile hukuk alanının genişlemesi aynı şeydir”. 18Durkheim’a göre iş bölümü, modern toplumlarda sosyal dayanışmanınve sosyal bütünleşmenin kaynağını oluşturmaktadır. İş bölümü kuramı iletoplumsal yapıdaki dayanışmayı tespit ederken, İntihar isimli eserinde, “Avrupaülkelerindeki çeşitli gruplar üzerinde intihar olayının değişen oranını ele alarak,intihar olayını sosyal bütünleşmenin endeksi olarak kabul etmiştir.” 192. Sosyal BütünleşmeParsons 17. yy. da İngiltere’nin sanayi ihtilaline geçişini, yüksekseviyede ekonomik ve politik farklılaşmanın topluma çoğulcu bir karakterkazandırmasına bağlamaktadır. “Parsons, Durkheim gibi iş bölümü ile sosyalbütünleşme arasında münasebet kurarken, iptidai iş bölümünde, sosyal statününmesleği tayin ettiğini, modern iş bölümünde ise, bilgi ve kabiliyet ile kazanılanmesleğin statüyü belirlediğine işaret etmektedir.” 20 Ona göre, işbölümü,ihtisaslaşmış rolleri ihtiva ettiğinden iki bütünleşmeyi birden yaratır. Bunlar;- Sosyal sistemde farklı statüde olanlar arasındaki irtibatta bütünleşme- Bir dereceye kadar, farklılık gösteren menfaatler de bütünleşme 2117 Kongar, Emre; a.g.e., s. 102.18 Tiryakian, A. Edward; “Emile Durkheim”, (çev. Ceylan Tokluoğlu), Sosyolojik ÇözümlemeninTarihi, (T. Bottomore – R. Nispet), Ankara-1997, s. 226-227.19 Erkal, Mustafa; Sosyoloji (Toplumbilim), İstanbul-1993, s. 271.20 Erkal, Mustafa; a.g.e., s. 272.21 Eröz, Mehmet; a.g.e., s.201.