Kadıköy Life / Mart & Nisan 2019
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Yaşamın İçinden<br />
<strong>Kadıköy</strong>’ün Şarlo’su,<br />
hepimizin Şarlo’su…<br />
DENİZ İHSAN TAŞDELEN<br />
<strong>Kadıköy</strong>’ün sokaklarında yürürken birden<br />
tebessüm edebileceğiniz, şapkanız varsa<br />
bir anda yere düşebileceği bir durumla<br />
karşı karşıya kalabileceğiniz, bütün bunların<br />
altında ise içten içe hüzünlenip, bir süre<br />
duraksayabileceğiniz biriyle karşılaşabilirsiniz.<br />
<strong>Kadıköy</strong> <strong>Life</strong> olarak sizin, bizim,<br />
bütün <strong>Kadıköy</strong>’ün simgesi haline gelen ve<br />
“<strong>Kadıköy</strong>’ün Şarlo’su” olarak bilinen sokak<br />
sanatçısı Mustafa Güneyli ile buluştuk. İşte<br />
keyifli röportajımızın ayrıntıları:<br />
Ne zamandır sokaklardasınız,<br />
<strong>Kadıköy</strong>’den başka bir yere de<br />
gidiyor musunuz?<br />
2018 yılının <strong>Nisan</strong> ayından itibaren sokaklardayım.<br />
Sadece <strong>Kadıköy</strong>’deyim. Eğer<br />
konser veya açılış gibi özel istekler olursa,<br />
bazı önemli yerlere de gidiyorum. Neticede<br />
Charlie Chaplin’in bir ismi var, her tarafa<br />
gidemem. İsminin hakkını vermek ve ona<br />
göre yerlere gitmek zorundayım.<br />
mü giydim ve taşın üstüne oturdum. Herkes<br />
bana sarılmaya başladı, uzaktan el sallamaya<br />
başladı, tebrik edenler oldu. Dünya<br />
turundan dönüp gelen insanlar, şu an dünyada<br />
tek olduğumu söyledi. Türkiye’de film<br />
çeken Amerikan yönetmenlerden bile bunu<br />
duydum. Birebir yaptığımı söylediler.<br />
Hazırlanma süreci nasıl oldu, altından<br />
kalkabileceğinizi nasıl düşündünüz?<br />
Buna şu şekilde güvendim. Charlie Chaplin<br />
izlediğimde bunun derininde bir şey<br />
Nasıl başladı Charlie Chaplin<br />
performanları?<br />
Chaplin, birtakım yaşanmışlıkların sonucunda<br />
bir şeylere kızdığım, birilerine kızdığım,<br />
hayata kızdığım ve bir şey yapmam<br />
gerekiyor dediğim anda açığa çıktı. Ya bana<br />
gülmeyi ve güldürmeyi unutan insanlara<br />
aksi bir durum yapacaktım ya da tam tersi<br />
gülmeyi ve güldürmeyi unutan insanlara<br />
bunu öğretecektim. İkincisini seçtim. Zor<br />
durumdaydım, icabında televizyonumu<br />
sattım ve kostümümü aldım. İndim <strong>Kadıköy</strong><br />
Meydanı’na, oturdum taşın üstüne. Herkes<br />
bana sarılmaya başladı. Meğerse herkes<br />
Chaplin’i çok özlemiş. Charlie Chaplin’in<br />
üstünde durmamın sebebi ise şu: Çok<br />
düşündükten sonra dünyanın en kötü insanının<br />
bile sevebildiği tek bir insan olarak<br />
Charlie Chaplin’i gördüm. Bu yüzden onun<br />
üzerinde durdum. Dediğim gibi kostümüolduğunu<br />
gördüm; hüzün ve matraklık.<br />
Chaplin’in kendi yaşanmışlıklarıyla matrak<br />
bir ruha sahip olmasını birleştirince çıkıyor<br />
Charlie Chaplin ismi. Ben daha evvel verdiğim<br />
demeçlerde şunu söyledim: Charlie<br />
Chaplin’i hiçbir tiyatrocu yapamaz ama<br />
halktan herkes yapabilir. Meşakkatli bir iş...<br />
Yani icabında bütün <strong>Kadıköy</strong>’ü paytak paytak<br />
yürümek demek... Mimiği hiç bozmamak,<br />
hiç konuşmamak demek... Bu yüzden<br />
şu anda beni sahiplenmiş durumdalar.<br />
<strong>Kadıköy</strong>’ü özellikle mi seçtiniz?<br />
Özellikle seçtim. Çünkü <strong>Kadıköy</strong>, ayrışmış bir<br />
yer. Herkesin otobüsten inip kendini <strong>Kadıköy</strong><br />
havasına soktuğu bir muhit... O yüzden<br />
<strong>Kadıköy</strong>’ü seçtim, devam da edeceğim. Bu<br />
zaman zarfı içerisinde bir şey tecrübe ettim<br />
ve bunu kafaya koydum. Bir final koydum<br />
kafama, Charlie Chaplin’in bir finali. Tabi ki<br />
belli bir yaş aldıktan sonra bunu yapamaz<br />
hale geleceğim ama final şu olacak: Charlie<br />
Chaplin Dünya Gençlik Yaşam Merkezi. En<br />
başında söylediğim gibi, birtakım insanlara<br />
kızmıştım; bana yapılanlara veya çevredeki<br />
insanlara, sabah merhaba deyip akşamında<br />
kavga eden insanlara karşı bir şey yapmam<br />
gerekiyor dedim. İnsanların içindeki bir<br />
şeyleri dışarıya çıkartmam lazım dedim. Bu<br />
kaybetmiş oldukları ruh Charlie Chaplin. Yani<br />
herkese ulaşabiliyor.<br />
Baktığınız zaman toplumumuzun gençleri<br />
nereye gideceğini bilmiyor. Böyle bir sallantı<br />
var. Bütün gençliği toplamak gerekiyor.<br />
Bu bir isim altında olabilir. Annelerin,<br />
babaların, öğretmenlerin tereddüt etmeden<br />
çocukları gönderebileceği bir merkez oluşmalı.<br />
Bu merkezde insanın aklına hayaline<br />
gelebilecek her türlü aktivitenin kurulması<br />
lazım ki gençler kendini oraya atsın. Belli<br />
alışkanlıklardan uzaklaşması ve üretime<br />
geçmesi gerekli gençlerin... Ben de bunu<br />
düşünerek yola çıktım ve finale bunun<br />
adını koydum. Yakın zamanda televizyon<br />
programlarına çıkma ihtimallerim olabilir.<br />
Olursa bu finali insanlara haykıracağım. Bunun<br />
gerçekleşmesinin gerektiğini ve yardım<br />
edilmesi gerektiğini söyleyeceğim. Belki<br />
bunu ben kuramayacağım ama en azından<br />
kurulmasına öncü olursam, çok kişinin<br />
hayatını kurtarmış olabilirim.<br />
82 : kadikoylife.com <strong>Mart</strong> & <strong>Nisan</strong> <strong>2019</strong>
Change language