Download (8Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

1980 sonrası dönemde yapılan en önemli çalışmalardan birisi de 1989’da
başlanıp 1991’de tamamlanarak yürürlüğe giren KAYA (Kamu Yönetimi Araştırma
Projesi) olmuştur. 49 KAYA Projesi idarî sistemimizi geliştirmek üzere başta MEHTAP
Raporu olmak üzere hazırlandığı tarihe kadar yapılmış olan çalışmaları ve bunların
uygulanma durumları ile var olan sorunlarının tespiti ve idarede yapılması gerekli yeni
düzenlemeleri ortaya koymayı amaçlayan bir çalışmadır. Çalışmada İl merkezlerinin
bulunduğu ve merkez ilçe olarak adlandırılan coğrafi alanlarda da bir mülkî idare birimi
olarak ilçe örgütü kurulmalıdır, ilçe yönetimini ilgilendiren yasalar ve öteki mevzuat,
günün şartlarına uygun duruma getirilmeli ve bunlar arasındaki çelişkiler giderilmelidir
görüşlerine yer verilmiştir. 50 Ayrıca 1970’li yıllarda TODAİE öğretim üyesi Selçuk
YALÇINDAĞ tarafından ortaya atılan “Tüzel kişiliğe sahip İlçe Özel İdaresi
kurulması” fikri KAYA Genel Raporunda da yer almıştır.
İçişleri Bakanlığı’nca hazırlanarak 24.03.1998 tarihinde TBMM’ye sunulan
“Merkezi İdare ile Mahalli İdareler Arasında Görev Bölüşümü ve Hizmet İlişkilerinin
Esaslarının Düzenlenmesi ve Çeşitli Yasalarda Mahalli İdareler ile İlgili Değişiklik
Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı”, Kamuoyunda Yerel Yönetimler Yasa Tasarısı
olarak bilinmektedir. Bu tasarı merkezi idare ile mahalli idareler arasındaki
merkeziyetçiliğin azaltılması, kaynak dağılımında görev ve yetkilerdeki dengesizliğin
giderilmesi, yerel yönetimler üzerindeki vesayetin yumuşatılması, nitelikli personel ve
teşkilat eksikliğinin giderilmesi, açıklık ve demokratik katılımın sağlanması ve rasyonel
olmayan hizmet alanlarının ortadan kaldırılması iddiasını taşımaktadır. 51
Tasarı toplam otuz beş maddeden oluşmakta, İ.Ö.İ. ise üçüncü bölümde ele
alınmaktadır. 1998 tasarısıyla getirilen başlıca hükümlere göre;
• Milli Eğitim, Bayındırlık, Tarım, Sağlık, sanayi ve Ticaret, Kültür,
Turizm ve çevre bakanlıkları ile Köy Hizmetleri ve Gençlik ve Spor
Genel Müdürlüklerince yürütülen “mahalli ve müşterek nitelikteki
hizmetler”in personel, taşınmazları, ödenekleri İ.Ö.İ.ne devredilir.
• İl Genel Meclisi’nin adı “il meclisi” olmuştur.
• İl özel idare müdürlüğü sistemi “genel sekreterlik” ile değiştirilmiştir.
49
Kamu Yönetimi Araştırması (KAYA) Genel Raporu, TODAİE Yayını, Ankara, 1991, s.3
50
ASLANER, a.g.m., s.59
51
Naim KAPUCU, “Yeni Yönetim Yaklaşımları ve Yerel Yönetimler”, Yerel ve Kentsel Politikalar,
Çizgi Basımevi, Konya, 2003, s.295
13