kATAR-KSIAZKA-POLSKI.. - Ambasada Państwa Kataru
kATAR-KSIAZKA-POLSKI.. - Ambasada Państwa Kataru
kATAR-KSIAZKA-POLSKI.. - Ambasada Państwa Kataru
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
przedstawiciele <strong>Kataru</strong> okazjonalnie nie krytykują amerykaoskich działao na obszarze Zatoki<br />
Perskiej 306 .<br />
Dyplomacja <strong>Kataru</strong> a Stany Zjednoczone<br />
Chociaż niektóre paostwa regionu zdecydowały się oprzed swoje bezpieczeostwo<br />
niemal wyłącznie na amerykaoskich gwarancjach, Katar przyjął wielowymiarową politykę<br />
bezpieczeostwa, która w dużej mierze polega na współdziałaniu z całą gamą istotnych<br />
paostw systemu międzynarodowego. Dzięki temu Katar uzyskał nie tylko renomę uznanego<br />
gracza regionalnego, ale jest postrzegany jako ważny członek globalnej społeczności. Jak ujął<br />
to ekspert od spraw międzynarodowych z Al-Dżaziry, George Graham, „pozycja <strong>Kataru</strong> jest<br />
niewspółmierna do mikroskopijnego rozmiaru kraju” 307 . Profesor Harvardu, Joseph Nye<br />
stwierdził, iż „Katarowi udało się odnaleźd ważną niszę dyplomatyczną pomiędzy światem<br />
Zachodu a arabskim głównym nurtem nacjonalizmu, który jest wzmacniany dzięki dużym<br />
zasobom finansowym” 308 . Pozostając w terminologii Nye’a można powiedzied, iż pieniądze<br />
stanowią istotne źródło finansowania „twardego bezpieczeostwa”. Emir <strong>Kataru</strong> potrafi<br />
wykorzystad silną pozycję swojego paostwa do odgrywania istotnej roli w rozwiązywaniu<br />
konfliktów regionalnych. Jako przykład wskazad można chodby kluczową i godną podziwu<br />
rolę, jaką spełnił Katar w likwidacji napięcia pomiędzy Izraelem, Hezbollahem i Libanem.<br />
Komentując pozycję <strong>Kataru</strong>, jeden z komentatorów napisał w wydawanym w Bejrucie<br />
dzienniku „Daily Star”: „szajch Hamad Ibn Chalifa Al Sani cieszy się zaufaniem różnych sił na<br />
Bliskim Wschodzie. Wynika to z faktu, iż jest gotów rozmawiad z Syryjczykami, Iraoczykami,<br />
Izraelczykami, Hamasem i Hezbollahem”. W listopadzie 2007 r. Katar skutecznie nakłonił<br />
kraje arabskie do przybycia na bliskowschodni szczyt pokojowy, który został zorganizowany<br />
w Annapolis (Maryland) przez prezydenta George’a W. Busha. Miesiąc później Katar<br />
zaskoczył stronę amerykaoską zapraszając na szczyt w Doha prezydenta Iranu, Mahmuda<br />
Ahmadinedżada, który swego czasu w wyjątkowo zjadliwych słowach krytykował Izrael. Był<br />
to jasny sygnał, który miał pokazad niezależnośd polityczną <strong>Kataru</strong>. Amerykaoscy dyplomaci<br />
wielokrotnie negatywnie odnosili się do ich zdaniem nieobiektywnych reportaży<br />
podawanych przez Al-Dżazirę, finansowanej przez katarski rząd. Podnoszono również, iż<br />
Katar nie dołączył do grupy paostw arabskich, które naciskały na Syrię, aby ta przestała<br />
ingerowad w sprawy Libanu. Chociaż Katarowi nie udało się odegrad roli rozjemcy podczas<br />
ostatniego konfliktu zbrojnego w Gazie, poprzez zwołanie arabskiego szczytu (styczeo 2009<br />
r.), miał jednak pozycję wiarygodnego gracza, który mógłby podjąd próbę pojednania<br />
przeciwnych obozów świata arabskiego i muzułmaoskiego, które powstały w związku z<br />
walkami 309 .<br />
306<br />
C.M. Blanchard, op. cit.<br />
307<br />
G. Abraham, Qatar is a diplomatic heavy-hitter, Aljazeera.net, 21.07.2008.<br />
308<br />
Ibid. zob. również: J. Zacharia, For Qatar, Relations with West Are a Balancing Act, “International Herald<br />
Tribune”, 04.03.2008.<br />
309<br />
PLO says Qatar using Gaza war for political gain, Agence France Presse, 16.01.2009.<br />
Strona 102 z 201