Bind 2 - Løgtingið

Hølisumstøður Løgtingsins
17
kortini skuldi málast og hampast, var rættast eisini at hampa
og mála forstovurnar og síðukamarið. 21
At hetta fór at kosta pening var øllum greitt. Tað vóru bert
fá ár farin, síðani Amtsrepartitionsfonden tók 1500 ríkisdálar
í láni fyri at fíggja løgtingshúsið, og nú var aftur neyðugt at
fara út at leita eftir peningi. Arbeiðið varð mett at kosta
umleið 500 ríkisdálar, og lán fekst til vega úr Fátækrakassanum.
Eftir at nevndu ábøtur vóru gjørdar, varð friðaligt í løgtingshúsamálinum
í nøkur ár. 29 ár gingu, áðrenn spurningurin um
hølisumstøðurnar hjá Løgtinginum aftur kom á Løgtingsins
dagsskrá.
Útbyggingarætlanirnar í 1891
12. august 1891 varð viðmælisskriv frá amtmanninum, ið nú
var Lorens H. Buchwaldt, saman við einum brævi frá sorinskrivaranum
og einum frá kommunustýrinum í Tórshavn lagt
fram í Løgtinginum. Sorinskrivarin Niels Andersen setti fram
ynski um, at ein uppíbygningur varð bygdur afturat sunnara
skjøldri á løgtingshúsinum, í stødd umleið 7 til 8 x 14 alin.
Grundgevingin fyri hesum ynski var sambært sorinskrivaranum,
at húsið var meira ella minni ónýtiligt sum rættar- og
dómhús. Hann greiddi frá, at hóast kuldin møguliga ikki var
ein trupulleiki hjá Løgtinginum, ið vanliga kom saman um
ólavsøkumundið, var vantandi hitin allar aðrar tíðir á árinum,
tá ið húsið einans varð nýtt til rættarsal, ein afturvendandi
trupulleiki.
Ovnurin, ið nýttur varð, var gamal og vánaligur, næstan
allur hitin fór tí beina leið upp ígjøgnum skorsteinin, og stóri
salurin varð ongantíð heitur. Skuldi rættur haldast, var neyðugt
at kika fleiri tímar frammanundan, og hetta var at oyðsla við
hitanum. Løgtingssalurin var „…et alt andet end behageligt
Opholdssted, hvor man for sin Sundheds Skyld kun kan ønske at
opholde sig saa kort som muligt, da et længere Ophold, naar man er
nødt dertil, er forbunden med Kulde og Træk.“ Fyrrverandi
sorinskrivarar vóru heilt givnir við at nýta tinghúsið, tí at
umstøðurnar vóru so vánaligar. Ístaðin høvdu teir einans nýtt
sorinskrivaraskrivstovuna, men har vóru umstøðurnar ikki stórt
frægari, og tí var alneyðugt, at ein loysn varð funnin á hølistrupulleikanum.
21 Føroya løgting. Forskellige Lagtingssager 1861–1862.