rusenje_republike_srpske

Pjotr Iljčenkov
ljudi, naoružanih automatskim puškama; Čedomir Jovanović, 127
dvadesetčetvorogodišnji lider omladinskog odbora Demokratske
stranke, koji se 5. oktobra pojavio u neprobojnom prsluku, sa “vokitokijem”;
Velimir Ilić, gradonačelnik Čačka, srednjeg po veličini
grada centralne Srbije, koji je organizovao odred kik-boksera.
Poznati biznismen, vlasnik sportskog kluba, bivši saradnik
Miloševića, Nebojša Ćović, čovek koji je organizovao i štrajk
rudara u Kolubari, okupio je i naoružao u predgrađu Beograda,
Železniku, oko 130 bivših policajaca, otpuštenih zbog opozicionih
stavova. Među “bivšim saradnicima” nalazio se i Slobodan Pajić,
koji je u policiji odslužio 16 godina, posebno se istakavši u borbi
protiv albanskih separatista na Kosovu. Griža savesti zbog Kosova
bez borbe predatog NATO snagama naterala ga je da se odrekne
ordena kojim je nagrađen 13. januara 2000. Posle toga se povukao
iz policije i preuzeo mesto šefa ličnog obezbeđenja Čovića. 128
Magnat iz Železnika imao je ogromno skladište vatrenog oružja,
a oko njegovog sportskog kompleksa okupilo se nekoliko hiljada
ljudi. 129 Na oružani sukob spremao se i odred dobrovoljaca iz
Borče, prigradskog naselja Beograda. Odredom je rukovodio
Bogoljub Arsenijević Maki, čovek koji je u leto 1999. pokušao da
osvoji opštinu u Valjevu (otac petoro dece, uspešan slikar, prilikom
hapšenja policija ga je žestoko pretukla, pa je u martu 2000. bio
prinuđen da pobegne iz zatvorske bolnice).
U Beogradu postoji jedan oblakoder, poslovni centar
“Beograđanka”, čijih nekoliko spratova zauzima lokalna radio i
televizijska stanica grada Beograda, “Studio B”. U noći sa 4. na 5.
oktobar Dragan Vasiljković, poznatiji kao kapetan Dragan, čovek sa
bogatom biografijom, jedan od osnivača specijalnih jedinica Državne
127 Bujošević Dragan, Radovanović Ivan, 5. oktobar: dvadeset i četiri sata
prevrata, Beograd, 2001.
128 Isto, str. 270.
129 Isto, str. 27–29; Maršal Tim, Igra senki, Beograd, 2002, str. 202.
114