Nr 263, maj 1976 - Znak

MOJE CHRZESCIJA"'STWO DAWNIEJ I DZIS
wstydzila, ze zataila wszystko przed spowiednikiem. Zyla jeszcze dtugo
i tyle dobrego ludziom robila, ze jq uwazano za swi~tq. Ale
wkr6tce po smierci ukazala si~ pewnemu swiqtobliwemu zakonnikowi
w postaci wieprza plonqcego w ogniu i poinformowala go, ze nic
jej dobre uczynki nie pomogly; ukryla grzech na spowiedzi i za to
musi plonqc przez ca~q wiecmosc.
Zaniepokojony sprawdzilem wlasne sumienie. Nie, nie popelnilem
grzechu z zadnq kr6lewnq, ani z giermkiem; w og61e nie mialem
kOlIll\;akt6w z takimi typami. Zrobilo mi si~ liej, ale zaczqlem bac
si~ pulapek na drodze zycia. POlla tym zal mi bylo kr6lewny. PlOOlqC
przez wiecznose, to bolesne; ale pokazywae si~ ludziom w postaci
wieprza, to jeszcze gorsze, bo bardzo kr~pujqce. Nic dziwnego, ze
wolalem swieckie ksiqzki, szczeg6lnie, ze w tym czasie odkrylem
nieSmiertelne arcydzielo literatury pi~knej - Tarzan wsr6d malp.
Wczesnie w moim dziecinstwie spotkalo mnie wydarzenie, kt6re
wywarlo gl~boki i niezatarty wplyw na cale moje zycie. Pewnego
popoludnia spotkalem na ulicy koleg~ szkolnego, slabowitego ale
ch~tnego do bicia si~. On si~ troch~ nudzil i ja tez. Co tu robie?
Wpadlem na pomysl - a raczej pomysl sam wpadl mi do glowy :
"Idziemy bic Zyd6w". Skqd si~ taki plan wziql? Na pewno nie Il domu
rodzinnego. Moze z tego, co slyszalem w szkole, moze jakos
pochwycilem od znajomych doroslych? M6j kolega spojrzal na moie
z 'uznaniem: "Idziemy." Nie bylem pewny, czy miala to bye dzialalnose
religijna, czy patriotyczna: ale tak robili dorosli, wi~c i my tez.
Spotkalismy na ulicy troch~ starszego od nas Zydka. Silniejszy,
ale nas przecie dwu. PodeszliSmy do niego i zaczql si~ b6j. Bardzo
kr6tki ; po chwili m6j kolega trzymal si~ za nos, ja lezalem w blocie,
a Zydek zmykal co sil Z poblistkiego domu wyszla nieznana mi
kobieta, Zyd6wka, zacz~la cmokae i uzalae si~ nade mnq: "Ny, niech
kawaler idzie za mnq, trzebno si~ umyc." Poszedlem z odrobinq l ~ku ;
podobno Zydzi tak naprawd~ , to nie zarzynajq chrzescijanskich dzieci
na mace, ale calkiem dokladnie niewiadomo. Kiedy ujrzalem n~ ­
dz~ i :brud mies2ikania, aZ mi dech zaparfo.
Zapach ~ni1imy i starych kosci rozchodzil si~ naokolo. W Ikllcie
siedzialy na stosie lachman6w dwa obdarte bachorki. Przestaly si~
bawic i patrzaly na mnie w milczeniu wielkimi oczami.
Zyd6wka :przyniosla wielkq miednic~ pelnq brudnej, niemal czarnej
wody. Chcialem zanurzye r~ce, ale wstrzymala mnie, polozyla mi
na dloni brqzowe mydlo i zacz~la polewae moje r~ce wodq z dzbanka.
Zobaczywszy krople krwi na zadrapanych r~kach uderzyla w lament:
"Aj waj, jak ten szajgec pobil kawalera!" ... M6j caly swiat
zaczql si~ chwiae. Jak to? Przooiez to Zydzi pijq krew ohrzescijan,
Sq ms