Browse publication

Jacek A. Żurawski
się w pierwszą rocznicę wydania „Niepodległości”, 15 lipca 1943
roku. Na wstępie został zamieszczony nekrolog o śmierci gen. Władysława
Sikorskiego. W artykule Rolnik kresowy przedstawiono
martyrologię chłopów polskich na Kresach. Przypomniano nakazy
Polski Podziemnej skierowane do rolników, nieoddawania kontyngentów,
niewstępowania do niemieckich formacji pomocniczych.
Zapowiedziano, że tego typu działanie będzie traktowane za zdradę
narodu i państwa polskiego, ścigane z całą surowością prawa.
W tym samym numerze zamieszczono obwieszczenie polskiego
Komisarza Bezpieczeństwa na Wileńszczyznę z 30 stycznia 1943
roku, podpisane przez Kazimierza Protassewicza „Sokoła”, zapowiadające
ściganie sprawców mordów dokonywanych na ludności
polskiej. Osoby biorące udział w bandyckich napadach na ludność
cywilną będą karane zgodnie z prawem wojny śmiercią i konfiskatą
majątku 34 . Coraz szerszy rozwój ruchu oporu oraz udział w nim
mieszkańców wsi, spowodował podjęcie decyzji o przekształceniu
„Dodatku dla wsi” w samodzielny organ „Nasza wieś”. Miał on
objętość 6-8 stron i ukazywał się w nakładzie 2000 egzemplarzy.
Biuletyn nasłuchu radiowego i „Polski Tygodnik Radiowy”
Ludność polska w Wilnie, podobnie jak na innych terenach
okupowanych przez Niemców, nie mogła, pod karą śmierci, posiadać
odbiorników radiowych. Stąd powstała konieczność stworzenia
„Biuletynu nasłuchu radiowego”. Miał on pełnić nie tylko rolę
informacyjną, ale także powstrzymać dezorientację społeczeństwa
polskiego powstałą w wyniku szerzących się plotek. „Biuletyn”
zaczął ukazywać się w pierwszym kwartale 1942 roku. Nasłuch
radiowy był prowadzony przez dr Krystynę Stawiarską. Były to głównie
audycje BBC. Informacje były opracowywane i przepisywane na
białkówce, a następnie powielane w nakładzie ok. 200 egzemplarzy.
W powielarni pracował dr Jerzy Dobrzański i Jerzy Wroński „Stopa”.
„Biuletyn” był odbijany codziennie 35 . Od wiosny 1943 zaczęła go przygotowywać
Zofia Komorowska-Majewska „Eliza”. Pozyskanie
jej do pracy w redakcji było cenne ze względu na biegłą znajomość
powstania warszawskiego 1944. Katalog, CA KC PZPR, Warszawa 1979, s. 89.
34 A. Kokociński, op. cit., s. 28.
35 J. Dobrzański, op. cit., s. 18.
116