Skript në lëndën Gazetari e televizionit (e përmirësuar). - Gazetaria

Gjuha e politizuar
Në dekadën e fundit përqëndrimi për ruajtjen e gjuhës është fokusuar ne politizimin e
gjuhës, mbi atë që quhet korrektësi politike. Përdorimi i fjalëve politikisht korrekte është bërë po aq
sinjifikativ sa edhe normat gramatikore. Vende të ndryshme kanë përpiluar lista fjalësh që janë të
ndaluara në publik ( Legal Government Association) , mosrespektimi i të cilave ndiqet edhe
penalisht. Në shqipe formalisht nuk është marrë ndonjë ndërmarrje e tillë dhe cdo gjë i është lënë në
dorë vetëdijes së folësve.
E njëtja gjë mund të thuhet edhe për gjuhën e konsideruar si rraciste. Kështu nuk është cudi
kur në emisione televizive me audience të gjerë të dëgjosh “ Në eurovizion do më shoqërojnë tre
zezake.” shprehet përfaqësuesja e Shqipërisë në Eurovizion 2010. E njëjta fjalë përzgjidhet edhe në
Kosovë sa herë që bëhet fjalë për afrikanët, duke mos bërë asnjë dallim etnik apo nacional të tyre si
bëhet me popullsinë europiane, arabe etj. A është ky një shembull i gjuhës rraciste të shqiptarëve
apo fjala zezak nuk është e markuar Në fakt mungesa e kontaktit e si rrjedhojë edhe e ndonjë
konflikti me afrikanët nuk duket të ketë lënë gjurmë në besimin e folësve shqipfolës ndaj tyre. Këtë
e mbështes te fakti se për arabët me ngjyrë në gjuhën e popullit ekziston fjala arap i zi. Ky term
lidhet me procesin historik të shqiptarëve që lidhet me pushtimin e gjatë turk.
Ndikimi i kujdesit të bashkësive gjuhësore europiane e amerikane ndaj gjuhës rraciste apo
ofenduese ka bërë që edhe në shqip të ketë një rishikim të fjalëve ekzistuese, kjo u vërejt gjatë
transmetimit të kampionati të futbollit Afrika 2010, në kujdesin që tregohet nga folësit në publiuk
kur bëhet fjalë për homoseksualët etj.
Si përfundim dua të them se gjithcka që e përcakton një gjuhë si “të keqe” varet nga besimet
dhe ideologjitë që ekzistojnë në një bashkësi folëse. Me ndryshimet sociale e politike, ndryshojnë
edhe qasjet ndaj gjuhës. Ndaj nuk ka arsye për t’u trembur ndaj ndryshimeve në gjuhë, sikurse për
ndryshimet që ndodhin në standard, pasi ndryshimi është më se normal për një gjuhë. Nëse shqipja
nuk është bjerrë deri tani, me gjithë procesin tepër të ndërlikuar historik dhe pa “mbrojtjen ligjore”
përkatëse, nuk ka arsye të trembemi në rrethanat e sotme.
Kjo nuk duhet te kuptohet asesi si nje liri e pakufizuar qe na jepet ne punen vtone te
perditshme, perkundrazi, pergjegjesia ndaj fjales eshte e madhe, por duhet te kuptohet si nje lehtesi
nga aspeksti sociolinguistic qe nuk na lejon te ndihemi keq apo te paafte vetem se kemi perdorur nje
term te huazuar.
20