Skript në lëndën Gazetari e televizionit (e përmirësuar). - Gazetaria

Ende flitet për një rivalitet midis fjalës dhe imazhit në televizion. Në fakt nuk duhet të jesh gjeni ta
kuptosh se televizioni së pari është pamje, pastaj zë, por kjo nuk duhet marrë si një e thënë
gjithmonë e vërtetë, pavarësisht nga situata. Kemi parasysh se sa e bën televizionin imazhi më të
pasur, aq edhe paraqet një hendikep të tij në shumë raste, kemi parasysh se jo gjithmonë gazetari
mund t’i sigurojë pamjet për storien që përgatit, p.sh një storie për një askident , ku gazetari shkon
pasi në tokë kanë mbetur ndoshta vetëm shenjat e policisë për trupin e njeriut të aksidentuar, apo një
lidhje telefonike nga larg për një lajm të rëndësishëm, ku është e pamundur të dërgohen pamjet.
Në të njëjtën mënyrë mund të diskutojmë për lajmet ‘Pa koment’. A janë ato të plota
Një lajm bëhet i plotë kur u përgjigjet pyetjeve kyce Cfare Ku Kush Kur Si Pse. Një lajm
televiziv pra nënkutohet si një dialog me shikuesin ku gazetari u përgjigjet këtyre pyetjeve të
nënkuptuara, pa marrë parasysh se a janë gjithmonë përgjigjet e ta pesta pyetjeve a jo.
Pra raporti imazh:zë nuk duhet parë si rivalitet, por si njëra në funksion të tjetrës duke synuar që
përparësi të ketë pamja.
Objektiviteti.
Objektiviteti nuk ka dy kuptime, ka vetem një. Eshte objektiv ai që eshte brenda realitetit, direkt e i
qarte për të gjithë njerëzit.
Si jemi ne objektivë Vetëm atëherë kur kemi grumbulluar fakte. Kur pastaj bejme rradhitjen e
tyre. Pastaj gjykim e parë. Pastaj të dytin. Pastaj redaktori bën gjykim e tretë.
Pra objektivë jemi kur flasim për një realitet që është i verifikueshëm. Objektiv është
informacioni që paraqet gjithë diferencën midis gazetarisë dhe propogandës.
Një fakt tjetër i paanashkalueshëm është subjektiviteti. Gazetari është gjihtmonë subjektiv
dhe gjithonë në luftë me të. Është subjektiv në përzgjedhjen e fakteve, të të intervistuarëve, të
dëshmive të tyre, të tekstit, efekteve etj. Edhe sikur këtë subjektivizëm ta bëjë në mënyrë krjet të
pavetëdishme, madje edhe të luftojë kundër tij, ai sërish do të mbetet i tillë dhe këtu nuk ka asgjë të
keqe deri sa subjektivizmi nuk kalon në propogandë. Në fund të fundit një dozë e pranueshme
subjektivizmi përcakton edhe individualitetin e gazetarit.
Gazetari duhet t’i bazohet :Deklaratës së të drejtave dhe detyrave të gazetarit të 1918.
Kartës së Munihut e 1971, e aprovuar nga sindikata e gazetarëve të 6 shteteve të Komunitetit
Europian + Zvicra dhe Austria.
23