2. - Albas

supertalent
Intervistë me nxënësen
Antha Mitrushi
Antha Mitrushi është nxënëse në klasën e tetë të shkollës së muzikës “Servete Maçi”. Kur
shkuam ta takonim në shkollë, ajo po studionte në piano me mësuesen e saj, Zana Pirdenin.
1. Pse piano A nuk do të ishte më mirë një instrument që mund ta
merrje me vete e të luaje sa herë të doje
Sepse pianoja është e veçantë, është mbi gjitha veglat e tjera muzikore.
Shtysa e parë ka qenë familja ime. Babai shpesh më thoshte që unë
kisha disa të dhëna për muzikën në përgjithësi. Mbase ata më kanë
drejtuar nga pianoja..., nuk e di. Pastaj unë rrjedh nga një familje ku
të gjithë kanë “vesh muzike”. Madje babai i bie shumë bukur kitarës.
Midis të dyjave, unë zgjodha pianon, sepse me atë ndihem më mirë
dhe vetvetja.
2. A është e vështirë t’i biesh pianos
Çfarë këshillash do të jepje për ata që duan ta mësojnë
Është e vështirë si çdo instrument. Duhet mjaft punë për të qenë një
pianiste e mirë. Unë mendoj se 60% është punë dhe vetëm 40 %
është talent. Studioj rreth 3 orë në ditë, kurse ditëve pushim 2 orë në
mëngjes dhe 2 orë në mbrëmje.
3. Zakonisht ti luan pjesët e kompozitorëve të njohur. Cili është i
preferuari yt
Gjatë konkurseve kam luajtur pjesët më të dëgjuara nga Bethoven,
Shopen, Bah, Hajden, kurse semestrin e dytë kam në plan të përgatit
një pjesë të Moxartit. I preferuari im ngelet Bethoveni.
4. Ju keni marrë deri tani 10 çmime. Kur dhe ku keni marrë për
herë të parë çmim dhe si u ndjetë
Çmimin e parë e kam marrë kur isha në klasën e dytë. Ishte një
çmim special te konkursi “Këngët e Tokës”. Eh, sa emocione pata atë
ditë! Nuk do t’i harroj asnjëherë. Më pas vijuan çmime të tjera. Në
klasën e tretë mora çmimin e Virtuozitetit nga Shoqata e Pianistëve
(EPTA). Vitet kaluan dhe, kur isha në klasën e pestë, mora dy çmime
përnjëherësh: “Çmimi i parë absolut” dhe “Sonata Klasike”, kurse kur
isha në klasën e gjashtë, mora çmimin e Karrierës, të gjitha nga EPTA.
Dëshiroj të ndaj me lexuesit e revistës suaj dhe një emocion të veçantë
që provova në maj të vitit 2010, ku për herë të parë debutova si soliste
me orkestrën e RTSH-së.
5. Çfarë ndieni kur hipni në skenë dhe konkurroni Frikë Emocion
…Po kur merrni çmime
Fillimisht kam frikë, por kur filloj të luaj, pianoja m’i heq të gjitha
emocionet. Bëhem një me muzikën dhe harroj që salla është plot. Kur
marr çmim përveç gëzimit të madh që ndiej në zemër, i them vetes me
zë të ulët: “Bëhu gati! Sfida të tjera të presin”. (qesh)
6. Kujt ia dedikoni këtë sukses
Sigurisht, nuk ia kam dalë e vetme. Mësuese Zana më ka shoqëruar
dhe më ka përgatitur që kur isha 5 vjeç e gjysmë. Edhe sot ju më gjetët
me të…(qesh). Familja ime e dashur ka qenë shtysë e padiskutueshme
dhe sot e them me bindje se e ardhmja ime është pianoja dhe emri
pianiste.
Ne u ndamë nga Antha, duke shpresuar që t’i realizohen të gjitha
dëshirat dhe duke i uruar asaj një të ardhme të shkëlqyer, të ndritshme
dhe plot fitore.
20
PIANO
si pasion
Alba Hajdini
Një pasdite një gazetare e redaksisë sonë shkoi dhe
takoi një vajzë të veçantë. Ajo quhet Alba Hajdini. Ajo
është vajza e sopranos së mirënjohur Kozeta Hajdini
(e cila interpreton në skenat e operave më të njohura
evropiane). Alba është rritur me dashurinë për pianon
dhe muzikën. Ajo i kushton ushtrimit në piano mjaft nga
koha e saj e lirë. Kur arritëm te shtëpia, ne takuam Albën
dhe gjyshen e saj, e cila kujdeset për të, kur zonja Kozeta
ndodhet jashtë shtetit. Ajo që binte në sy ishte pianoja
e vjetër dhe sipër saj, statuja e një prej figurave më të
shquara të muzikës, Ludvig van Bethoven. Në fillim Alba
e ka pasur shumë të vështirë të ushtrohej në piano, por
me kalimin e kohës pianoja u bë pjesë e ditës së saj.
Me të kalon mërzitjen dhe momentet e gëzuara. Çdo
ditë ajo ushtrohet në shtëpi me mësuese Mira Ketën,
pianiste në Akademinë e Arteve në Tiranë. Kur ishte më
e vogël provoi të shkruante edhe disa pjesë muzikore,
madje kishte bërë edhe një fanse, shoqen e mamit, por
sot ajo e pëlqen pianon dhe interpreton në të thjesht për
hobi. Pjesët e preferuara të Albës janë shumë, po më
kryesoret janë: “Kënga e pranverës” “Kënga e mullirit”,
“Për Elizën” etj.