wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne<br />
na portalu: www.polska-zbrojna.pl<br />
felieton<br />
Wodzowie, stratedzy i taktycy<br />
(1892–1975)<br />
120 przegląd <strong>wojsk</strong> lądowych 2012/03<br />
Generał brygady doktor<br />
Roman Władysław<br />
Odzierzyński<br />
Znamienity artylerzysta, uczestnik walk o niepodległość<br />
Polski, dwóch wojen światowych oraz bitwy o Monte Cassino,<br />
premier Rządu RP na uchodźstwie.<br />
U<br />
rodził się 28 lutego 1892 roku<br />
we Lwowie. Po zdaniu matury<br />
studiował na Wydziale Prawa<br />
i Umiejętności Politycznych<br />
Uniwersytetu Franciszka Józefa we Lwowie.<br />
Kariera <strong>wojsk</strong>owa<br />
Do armii austro-wegierskiej został wcielony<br />
1 października 1910 roku. Ukończył Oficerską<br />
Szkołę Artylerii dla ochotników. W marcu 1913<br />
roku otrzymał stopień chorążego, a rok później został<br />
powołany do 11 Pułku Haubic Polowych<br />
we Lwowie. Służył następnie<br />
w 111 Pułku Haubic Polowych<br />
w stopniu podporucznika,<br />
a od 1916 roku jako<br />
porucznik. Przez całą<br />
wojnę był oficerem ogniowym<br />
oraz dowódcą baterii.<br />
W styczniu 1918 roku<br />
mianowano go na stopień<br />
kapitana. Od 1 listopada tegoż<br />
roku służył w Wojsku<br />
Polskim. Uczestniczył w listopadowych<br />
walkach<br />
o Lwów jako komendant<br />
3 Baterii Artylerii Obrony<br />
Lwowa. Rok później uzyskał<br />
stopień naukowy doktora praw<br />
na Uniwersytecie Lwowskim<br />
noszącym już imię Króla Jana<br />
Kazimierza.<br />
Generał brygady doktor Roman<br />
Władysław Odzierzyński<br />
W wojnie polsko-bolszewickiej dowodził dywizjonem<br />
artylerii w 3 Pułku Artylerii Polowej<br />
Legionów.<br />
W służbie II Rzeczypospolitej<br />
Po wojnie w stopniu majora dowodził kolejno:<br />
Szkołą Podoficerską nr 5, dywizjonami artylerii<br />
w 17 i 14 Pułku Artylerii Polowej (pap) w Gnieźnie<br />
i Poznaniu oraz 7 Dywizjonem Artylerii Ciężkiej<br />
(dac) w Poznaniu. W 1921 roku przez dziesięć<br />
miesięcy był dowódcą 5 pap.<br />
Do 1928 roku (od stycznia<br />
1923 jako podpułkownik)<br />
kolejno zajmował stanowiska:<br />
dowódcy 17 Brygady<br />
Artylerii; zastępcy<br />
dowódcy 7 Pułku Artylerii<br />
Ciężkiej (pac) w Poznaniu;<br />
komendanta poligonu<br />
artyleryjskiego;<br />
dowódcy dywizjonu<br />
artylerii w 12 i 5 pap<br />
w Złoczowie i Lwowie;<br />
zastępcy dowódcy 5 pap<br />
i 6 pac oraz dowódcy<br />
6 pac we Lwowie.<br />
W latach 1928–1933<br />
był dowódcą 21 pap<br />
w Bielsku-Białej.<br />
W tym czasie mianowany<br />
został na stopień<br />
pułkownika
Change language