wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Wielowymiarowość przestępstwa<br />
Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne<br />
na portalu: www.polska-zbrojna.pl<br />
prawo i dyscyplina<br />
i tylko w zamiarze bezpośrednim. Rozstrzyga<br />
o tym znamię w celu użycia. Jest to zatem przestępstwo<br />
kierunkowe dokonywane z myślą osiągnięcia<br />
określonego celu.<br />
Trzecią odmianą omawianego przestępstwa jest<br />
używanie podrobionego lub przerobionego dokumentu.<br />
Sprawcą tego zachowania może być podmiot,<br />
który podrobił lub przerobił dokument, następnie<br />
go używa, jak również podmiot, który używa<br />
dokumentu podrobionego lub przerobionego<br />
wcześniej przez kogoś innego. W tym ostatnim<br />
przypadku warunkiem odpowiedzialności karnej<br />
jest świadomość, że używa się dokumentu podrobionego<br />
lub przerobionego.<br />
Ten rodzaj przestępstwa można popełnić z winy<br />
umyślnej w obu zamiarach, to znaczy zamiarze<br />
bezpośrednim, gdy sprawca mając świadomość,<br />
że dokument jest podrobiony lub przerobiony,<br />
chce go użyć, jak również w zamiarze<br />
ewentualnym – gdy sprawca godzi się na używanie<br />
takiego dokumentu 16 .<br />
Nie stanowi używania sfałszowanego dokumentu<br />
samo jego posiadanie. Konieczne jest bowiem<br />
posłużenie się nim, na przykład przedstawienie<br />
go organowi kontroli lub w postępowaniu administracyjnym.<br />
przygotowanie<br />
do przestępstwa<br />
Określone w treści artykułu 270 § 1 k.k. przestępstwo<br />
fałszerstwa materialnego ma charakter<br />
formalny. Oznacza to, że dla jego bytu nie jest<br />
konieczne wystąpienie skutku, na przykład<br />
w postaci wyrządzenia szkody. W tym kontekście<br />
jest zasadne stwierdzenie Sądu Najwyższego,<br />
że Przestępstwo określone w art. 270 § 1 k.k. jako<br />
skierowane przeciwko wiarygodności dokumentów,<br />
które sprawcy przerobili i używali<br />
za autentyczne, nie zostało popełnione z pokrzywdzeniem<br />
konkretnej osoby fizycznej, nie<br />
istnieje zatem możliwość pojednania się z pokrzywdzonym,<br />
jak i naprawienia wyrządzonej<br />
mu szkody 17 .<br />
Przygotowanie do popełnienia przestępstwa<br />
fałszowania materialnego dokumentu jest jego<br />
formą stadialną, zdefiniowaną w artykule 16<br />
§ 1 k.k., który wskazuje, że zachodzi ono tylko<br />
wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu<br />
zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć<br />
warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego<br />
bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności<br />
w tymże celu wchodzi w porozumienie<br />
z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki,<br />
zbiera informacje lub sporządza plan działania.<br />
Zgodnie z § 2 tego artykułu<br />
przygotowanie<br />
jest karalne, gdy<br />
ustawa tak stanowi.<br />
Może ono być realizowane<br />
w formie<br />
rzeczowej lub osobowej.<br />
Forma rzeczowa<br />
polega na uzyskaniu<br />
lub przysposobieniu<br />
środków, zbieraniu<br />
informacji lub spo-<br />
O szkodliwości społecznej<br />
przestępstwa fałszowania<br />
materialnego dokumentu<br />
może świadczyć to, że przygotowanie<br />
do popełnienia<br />
tego przestępstwa jest również<br />
karalne, o czym mówi<br />
treść artykułu 270 § 3 kodeksu<br />
karnego.<br />
rządzaniu planu<br />
działania. Chodzi na<br />
przykład o pozyskanie odpowiednich pieczątek,<br />
dzięki którym wytworzony przedmiot będzie<br />
imitował dokument oryginalny.<br />
Przygotowanie w formie osobowej sprowadza<br />
się do wejścia w porozumienie co najmniej<br />
dwóch osób w celu wspólnego popełnienia określonego<br />
przestępstwa w określonym miejscu<br />
i czasie.<br />
Jak wspomniano, przygotowanie jest karalne,<br />
gdy przepis expressis verbis to przewiduje.<br />
Podjęte rozważania nie wyczerpują wszystkich<br />
problemów związanych z fałszowaniem dokumentów,<br />
jedynie wskazują na złożoność i wielowymiarowość<br />
tego zagadnienia. Z tego względu wydaje<br />
się zasadne pochylenie się nad istotą przestępstw<br />
przeciwko wiarygodności dokumentów<br />
w kolejnych publikacjach.<br />
•<br />
Autor jest specjalistą w dziedzinie prawa karnego materialnego,<br />
problematyki postępowania z nieletnimi oraz bezpieczeństwa<br />
wewnętrznego. Adiunkt na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych<br />
i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego oraz wykładowca<br />
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Witelona w Legnicy.<br />
Członek Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego w Warszawie.<br />
Współpracuje z wieloma uczelniami zagranicznymi.<br />
16<br />
A. Marek: Kodeks karny. Komentarz. Warszawa 2006, s. 488.<br />
17<br />
Wyrok SN z 12.01.2010 r. WK 28/09. „Orzecznictwa Sadu Najwyższego<br />
w Sprawach Karnych” (OSNwSK) 2010 nr 1, poz. 31.<br />
2012/02<br />
przegląd <strong>wojsk</strong> lądowych<br />
91
Change language