Download this publication as PDF

56 Θ'. «ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ^δευτέρας. Εκείνοι ποΰ νομίζουν δτι μποροΰν νά παραιτήσωσι τήνμίαν ή τήν άλλην είναι αλαζόνες καί αμαθείς* δέν υπολογίζουντάς άνάγκας τής φύσεως μας καί εκτίθενται είς τά χείριστα παραπτώματα.'Η εγκράτεια δέν είναι μόνον ή άπό τών σαρκικών αποχή,καί ή άπάρνησις τών ενεργών σχέσεων μετά γυναικός, άλλ' είναιή καθαρότης τής καρδίας καί τοΰ νοΰ, ή αποχή ά­πό, δ ι α λ ο γ ι σ μ ώ ν καί έ Λ ι θ υμ ι ώ ν σαρκικών. Όληδέ ή αρετή της, δλη ή δύναμίς της πηγάζει άπό τήν συμφωνίανδλων τών δυνάμεων μας, διά νά ζήσωμεν είς τήν αθωότητα. Πόσονή εγκράτεια θά ήτο ματαία καί θά έσπαζεν εύκολα έάν δέν έρριζώνετομέσα είς τήν καρδίαν καί έάν εξωτερική μόνον καί έπιπολαίαέδέχετο μέσα είς τό βάθος τής συνειδήσεως τάς'μυΛίκάςκαί ταραχώδεις αταξίας τής ακολασίας Ι Δέν είναι κάτι σπουδαίοντό . νά άπέχωμεν έξωτερικώς μόνον, έάν συγχρόνως δέν συγκρατώμενκαί τάς δρμάς τής καρδίας υποκάτω είς τόν νόμον τοΰκαθήκοντος, έάν δέν άπομακρύνωμεν σοβαρά καί ακατάπαυσταάπό τής φαντασίας δλας τάς ταραχώδεις περιστάσεις, έάν δένέργαζώμεθα, μέ λίγα λόγια, τήν χριστιανικήν άγνείαν καθ' δληναότής τήν Ικτασιν.Ιδού ό πρώτος απαραίτητος τής έγκρατείας δρος. Δέν αρκείνά εϊμεθα εγκρατείς μόνον είς τάς πράξεις, είς τά έργα,ημών πρέπει νά είμεθα εγκρατείς καί κατά δ ιά ν ο ι α ν. Ή εγκράτειαδέν πρέπει νά .είναι μόνον είς τό σώμα, άλλ'είς τήνκ αρ δ ί α ν καί είς τήν θέλησιν. Ό, Θεός νά μάς φυλάξηάπό τοΰ νά παραγνωρίσωμεν τήν ^ύσγ,ολον καί αύστηράν δουλείαν,τήν δποίαν μία τέτοια εγκράτεια επιβάλλει, άλλ' οόδέ τάς.^καθαράς καί γλυκείας ήδονάς, δσας παρέχει ! .ΑΕ χριστιανικαίψυχαί μόναι έχουσι τήν Εκανότητα νά αίσθάνωνται τάς ανέκφραστουςταύτας χαράς, δπως καί νά ύποΐρέρουν τόν ηθικόν καταναγκασμόν,είς τόν δποΧον άντιδίδονται ώς βραβεί^ι καί άμοιβαί*άλλ' άν καί δέχωνΐαι εκουσίως καί μέ φαιδρότητα τό βάροςδΙν καυχώνται δμως διά τήν έγκράτειαν, διότι γνωρίζουν δτι ήΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ