Download this publication as PDF

64 Γ. «ΠΩΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ Η ΣΩΦΡΟΣΓΝΗ»Φρουρός άγρυπνος ή ψυχή προσέχει χωρίς νά σταματάτάς αίσθήσεις της, τήν φαντασίαν της, τήν καρδίαν της, κρατείτήν προσοχήν έξυπνον καί ού'Ζέποτε θεωρεί έαυτήν έξησφαλισμένηνάπό παραπτώματα, διότι ή σαρξ είναι ασθενής καί,ή θέλησιςοόδέν δύναται, χωρίς τής^ βοηθείας τοΰ Θεοΰ ^).Άλλ' δτιδήτύοτε καί άν φρονώσι περί τούτου εκείνοι ποΰ κατηγορούντήν συνήθειαν, διότι δ,τι γίνεται άπό συνήθειαν,δέν Ιχειάξίαν ούτε του αξίζει πληρωμή, ούτε μπορεί νά όνομασθή αρετή,δέν πρέπει νά κατηγορώμεν αυτήν, άφοΰ διευκολύνει τάς νομίμουςκλίσεις καί συγκρατεί είς τήν ευθείαν δδόν. Δέν πρέπει νά φοβώμεθανά χρησιμοποιήσωμεν δύναμιν άσυναίσθητον, ή δποία μάςβοηθεί είς τό καλόν. 'Άς μή κοκκινίζωμέν διά τάς ματαίας επικρίσεις,δσας έπιρρίπτβυσι κατά τής παθητικής δυνάμεωςκαί ουδέποτε άς διστάζωμεν περιπατοδντες τόν άγιο ν τής α­ρετής καί τοΰ καθήκοντος δρόμον.Ή συνήθεια βεβαίως κανονίζει τήν ζωήν, άλλα καί δένεμποδίζει τάς σφοδράς επιθυμίας τής καρδίας, έκείνας ποΰ μάςρίπτουν άπ'Ιξω ή άπό μέσα, μέ άλλα λόγια, τοός πειρασμούς.Διά νά νικήσωμεν τάς επαναστάσεις ταύτας τοΰ κακοΰ, δένέξαρκεϊ μόνον νά βάλλωμεν χαλινόν είς τάς αίσθήσεις, άλλ' απαιτείταιακόμη καί νά ένασχολώμεν, νά τρέφωμεν αότάς, μέ τροψ^νχρήσιμον καί ώφέλιμον. Δέν αρκεί δέ μόνη ή συγκράτησις τώνπαθών, ,άλλά πρέπει δδηγοΰντές αότά είς τήν εόθείαν καί κανονικήνδδόν, νά κάμνωμεν είς αότά δρόμον νά φεύγουν, καί δαπλούστερος δρόμος καί δ καλλίτερος βέβαια είναι ή εργασία.Όσηδήποτε δμως καί άν είναι ή δύναμις τής θελήσεως,είναι βεβαίως αδύνατος διά νά συγκράτηση ημάς είς τό καθήκονκαί δταν ακόμη βοηθήται άπό τήν συνήθειαν, έάναΕ αίσθήσειςδέν είχον τροφήν άνάλογον προς τήν ένέργειαν. Ή οκνηρίαείναι ή χ ε ι ρ ί σ τ η σύμβουλος ή πηγή τών κακών διαλογισμώνκαί τών πειρασμών* καί ή Εστορία δεικνύει δτι τά μεγαλί-1) «Χωρίς ΕΜΟΓ ού δύνασθε πριεϊν ο Ο δ ε ν», λέγει καθαρώς ν.%\φ 2ωτήρ. (Ιωάννου ιε' 5),ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ