01. - Śląska Izba Aptekarska

Członkowie Naczelnej Rady AptekarskiejWróciłem właśnie ze spotkania Naczelnej Rady Aptekarskiej w Warszawie. Po raz drugipróbowałem zainteresować Was problemami małej polskiej apteki. Po raz pierwszy miałoto miejsce w Lublinie (Konwent Prezesów) i dzisiaj po raz drugi i co? Niestety, dalej brakzainteresowania tematem, brak zrozumienia, jakieś dziwne propozycje.Przypominam, że zostaliśmy wybrani do reprezentowania interesów naszych Koleżaneki Kolegów aptekarzy. Ktoś na nas liczy, ktoś oczekuje pomocy. Egzystują w tym kraju apteki,które są dzisiaj w kiepskiej kondycji finansowej i każdy dzień tego bałaganu, na którynie reaguje władza i niewiele samorząd przybliża je do kresu istnienia. Nie mają znikądpomocy, pozostawieni samym sobie, bez cienia nadziei, uzależnieni od tolerujących ich,jeszcze, hurtowni, tracą grunt pod nogami i coraz szybciej przepadają.A czym zajmujemy się na posiedzeniach Rady. Najważniejsze jest zamknięcie ust tymktórzy próbują coś jeszcze zrobić, coś uratować. O zgrozo, co nam się stało, a gdzie odpowiedzialnośćza innych, za Kolegów, którzy uczciwie pracują, ale będąc poza wszelkimikorupcjogennymi układami, nie mają dalej szans prowadzenia swojej apteki.Co gorsze, nikt nie widzi w tym nic złego, przecież możemy, a nawet powinniśmy sięorganizować i układać swoje życie za wszelką cenę. Szanowni Koledzy, a gdzie jest KodeksEtyki i uczciwość zawodowa, czyżby coś takiego było dobre tylko dla dinozaurówi tych właśnie niereformowalnych na własne życzenie aptekarzy? Zresztą, Kodeks Etyki,przygotowywany i konsultowany z Okręgowymi Radami przez 3 lata, przedstawiony naKrajowym Zjeździe Aptekarzy w Bełchatowie również upadł, bo zastanawialiśmy się gdziepostawić przecinek. Niektórzy z Delegatów przekrzykiwali się, że to źle..., to niedobrze...,to nie tak... Gdzie są dziś, te Koleżanki i ci Koledzy, którzy najgłośniej oponowali przeciwuchwaleniu Kodeksu, gdzie są propozycje... Brak. Smutne, ale widać w obecnym świecienikomu Kodeks Etyki potrzebny nie jest, bo każdy ma własny!Gdzie uczciwość, szacunek dla zawodu tak trudno zdobytego? Przykro mi, że któryś razz rzędu słyszę „pohukiwania” o moim niewłaściwym zachowaniu, o tym, że źle postępuję wobecsamorządu, bo „pyskuję”, próbuje coś robić, zabieram głos. Dziękuję za taką ocenę, tak sobiemyślę, że ktoś z nas pewnie się myli, albo ci co milczą, albo może ja, bo próbuję wszelkimi możliwymisposobami zwrócić uwagę na małą, biedną aptekę, w której jeszcze biedniejszy aptekarzstara się każdego dnia związać koniec z końcem. Powiem tak piszcie Wy i ja nie będę musiał.Wybrali mnie, tak jak i Was, aptekarze i jestem im winien uczciwość i pomoc w każdejsprawie. A dzisiaj właśnie moi Koledzy i Koleżanki z małych aptek oczekują pomocy, a naposiedzeniach NRA uchwałami zamykacie mi usta. Przy czym większość z Was, członkowieNRA, milczy. W ciszy pozwalacie na to, aby powoli upadały kolejne apteki. Koleżankii Koledzy, ci co nas wybrali, abyśmy ich reprezentowali, po prostu na nas liczą. Jak spojrzymyim w oczy na koniec obecnej kadencji.Rozumiałbym, gdyby było tak, że jesteśmy dla rządzących partnerami do rozmów,do dyskusji nad przyszłością naszą i naszego zawodu. Rzeczywistość jesttaka: zmiany do ustawy Prawo farmaceutyczne odrzucono, zawód wszelkimi metodamijest dewaluowany, apteka sprowadzana do roli sklepu, w którym i takjest co raz mniej pozycji, bo przecież OTC można kupić w hipermarketach,czy stacjach paliw. Aktualne informacje o lekach otrzymujemy z przekazówreklam telewizyjnych (opieka farmaceutyczna).STANOWISKA, OPINIE, INFORMACJEwww.katowice.oia.pl 21