01. - Śląska Izba Aptekarska

STANOWISKA, OPINIE, INFORMACJEnym zadecydowały o tym, że wkrótce zostałodwołany z Inspektoratu Pracy i skierowanydo Huty Miedzi w Poznaniu, gdzie pełniłfunkcję zastępcy członka zarządu. W kilkalat później oddelegowano go na podobne stanowiskoczłonka zarządu w WielkopolskichZakładach Kartoflanych we Wronkach. Równocześniezostał mianowany radcą Izby Przemysłowo-Handlowejw Poznaniu.Z okazji 10-lecia niepodległości RzeczypospolitejPolskiej Rada Główna Krajowej Wystawyw Poznaniu nadała dr. J. Degórskiemudyplom uznania za wybitne zasługi w dziedzinieorganizacji przemysłu spożywczego w Polsce.Jednakże wkrótce potem dr J. Degórskina skutek fuzji dwóch firm podobnej branży -„Lubań” i „Wronki” oraz wynikłych stąd zmianpersonalnych wniósł rezygnację z dotychczasowegostanowiska 2 .W 1932r. dr Józef Degórski przeniósł sięna Górny Śląsk i osiedlił się w Szarleju-Piekarach,gdzie nabył od Niemca aptekę pod godłem„Mariańska”. W rok później walne zgromadzenieoddziału górnośląskiego PolskiegoPowszechnego Towarzystwa Farmaceutycznegowybrało go do władz tej organizacji. Przezkilka kadencji sprawował obowiązki przewodniczącegoSądu Koleżeńskiego PPTF oraz brałudział w pracach różnych komisji problemowych,jak Komisja Rewizyjna, Komisja EtykiZawodowej itp. 3Wybuch II wojny światowej zastał dra J.Degórskiego na posterunku pracy w aptece.Przez pierwszych siedem miesięcy okupacyjnewładze hitlerowskie tolerowały go na stanowiskukierującego apteką w Piekarach, leczw dniu 8 kwietnia 1940r. gestapo aresztowałogo. Pamiętny kwiecień tamtego roku obfitowałna Śląsku w smutne i dramatyczne wydarzenia.Katowickie gestapo przeprowadzało wówczasmasowe aresztowania. Miały one charakter takzwanej Sonderaktion-Polen, tj. akcji skierowanejprzeciwko polskiej inteligencji, która - wedługoceny władz okupacyjnych - mogła zagrażaćRzeszy Niemieckiej. Nazwiska większościPolaków uwięzionych w tamtych dniach znajdowałysię w słynnej księdze gończej „Sonderfahndungsbuch-Polen”.Wśród aresztowanych w dniu 8 kwietnia1940r. znajdowała się duża grupa lekarzy, farmaceutówi drogistów. Tylko dwom spośróduwięzionych udało się uzyskać w tym samymdniu zwolnienie w wyniku energicznej interwencjirodzin oraz wysokiemu okupowi; bylito adwokat dr Jan Mańka (współwłaściciel firmy„Degas” w Katowicach) i właśnie dr JózefDegórski z Piekar. Spokój zwolnionych nietrwał jednak długo, po kilku miesiącach obajzostali ponownie uwięzieni. Dr J. Mańka zginąłw 1942r. w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu,zaś dr J. Degórski zdołał przetrwać okresokupacji na Śląsku. Ponownie uwolniony, byłpotem jeszcze parokrotnie aresztowany. Brakfachowych pracowników aptek na Śląsku stwarzałkorzystną okoliczność dla interweniującychw gestapo w sprawie zwolnienia członkarodziny. Przebywając okresowo na wolnościdr J. Degórski nie mógł pracować we własnejaptece w Piekarach, placówka ta była bowiemprowadzona przez powiernika niemieckiego,tzw. Treunhandera. Wolno mu było natomiastpracować w innych aptekach. W tym też okresie,pomimo braku poczucia własnego bezpieczeństwa,wspólnie z innymi farmaceutaminiósł pomoc tym, którzy przebywali za drutamiw obozach, przekazując dla nich paczki z lekamii żywnością; zaopatrywał również oddziałypartyzanckie.Po zakończeniu wojny dr Józef Degórskipowrócił do pracy we własnej aptece „Mariańskiej”w Piekarach Śląskich, włączając sięrównocześnie w nurt pracy społecznej. W lutym1945r. uczestniczył w pierwszym zebraniuorganizacyjnym, na którym powołano w Katowicachsamorząd zawodowy - Okręgową IzbęAptekarską. Jego wysoki autorytet oraz popularnośćwśród kolegów spowodowały, iż zostałjednogłośnie wybrany prezesem zarządu OkręgowejIzby Aptekarskiej w Katowicach.Warto tu przy okazji przypomnieć, iż polskaustawa o Izbach Aptekarskich uchwalonazostała na kilka zaledwie miesięcy przed wybuchemII wojny światowej (przez sejm w dniu22.III.1939r., a przez senat 31.V.1939r.). Ogłoszeniejej w czasopiśmie „Wiadomości Farmaceutyczne”nastąpiło dopiero 6 sierpnia 1939r. 4 .Stąd nie zdążono ustawy tej wprowadzić w życieprzed wrześniem 1939r. Jako pierwsi utworzylifarmaceuci lubelscy pod koniec lipca1944r. Izbę Aptekarską w Lublinie na podstawieustawy z maja 1939r. Kolejno powoływanonastępne Izby Aptekarskie: w Warszawie, Krakowie,Łodzi, Katowicach i w innych miastachwojewódzkich.32www.katowice.oia.pl