WstępTłumaczenie jest dziedziną działalności człowieka, która zawsze towarzyszyła procesomrozwoju cywilizacyjnego i w dużej mierze je stymulowała. Związek przyczynowo--skutkowy między rozwojem działalności przekładowej a rozwojem cywilizacyjnymspołeczeństw jest szczególnie wyraźny i oczywisty w przypadku tłumaczenia tekstówspecjalistycznych, naukowych i naukowo-technicznych. Rozwój przemysłu, postępnaukowo-techniczny, globalizacja gospodarki i wymuszony przez nią wzrost i intensyfikacjamiędzynarodowych kontaktów handlowych i naukowych sprawiły, że wzrosłoteż zainteresowanie przekładem tekstów specjalistycznych.Próba zdefiniowania, czym jest tłumaczenie, była podejmowana przez wielu wybitnychjęzykoznawców i teoretyków przekładu. Roman Jakobson rozróżniał trzy typytłumaczenia: tłumaczenie interlingwalne – czyli właściwe, w którym tłumaczy się danyznak językowy na inny znak językowy języka przekładu; tłumaczenie intralingwalne– tłumaczenie znaku językowego na inny znak językowy w obrębie tego samego języka;tłumaczenie intersemiotyczne – tłumaczenie z jednego systemu znaków na innysystem znaków 1 .Wolfram Wilss, jeden z przedstawicieli naukowej szkoły przekładu (Übersetzungswissenschaft),definiuje tłumaczenie jako proces językowego formułowania tekstu,polegający na reprodukcji oryginału za pomocą operacji zamiany kodów w celuudostępnienia go odbiorcy 2 .Olgierd Wojtasiewicz określa przekład jako operację sformułowania w pewnymjęzyku odpowiednika wypowiedzenia sformułowanego uprzednio w innym języku 3 .Z lingwistycznego punktu widzenia tłumaczenie można opisać jako przekodowanielub substytucję, w ramach której elementy języka wyjściowego zostają zastąpione elementamijęzyka docelowego 4 . Tłumaczenie jest też określane jako przekształcenie1R. Jacobson: On Linguistic Aspects of Translation. W: R.A. Brower (ed.): On Translation. Cambridge:Harvard University Press, 1959, s. 232–239.2W. Wilss: Übersetzungswissenschaft. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1977, s. 62.3O. Wojtasiewicz: Wstęp do teorii tłumaczenia. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957,s. 15.4W. Koller: Einführung in die Übersetzungswissenschaft. Heidelberg–Wiesbaden: Quelle & Meyer Verlag,2001, s. 69.
8łańcucha jednostek języka wyjściowego w łańcuch ekwiwalentnych jednostek danegojęzyka docelowego 5 .Inne pojmowanie przekładu stawia w centrum uwagi pojęcie tekstu. Tekst źródłowybędzie zastąpiony w tłumaczeniu przez tekst docelowy, przy czym kryteriumsubstytucji polega na osiągnięciu ekwiwalencji 6 . W tym ujęciu przekład to oddaniedenotatywnej zawartości tekstu za pomocą środków lingwistycznych danego języka 7 .W szerszym znaczeniu przekład oznacza każdą postać mediacji międzyjęzykowej,pozwalającej na wymianę informacji między użytkownikami różnych języków. Przekładpowoduje przejście komunikatu sformułowanego w języku źródłowym do językaprzekładu 8 .Eugene Nida pojmuje tłumaczenie jako odtworzenie w języku przekładu komunikatuzawartego w języku źródłowym za pomocą najbliższego i najbardziej naturalnegoodpowiednika, przede wszystkim w odniesieniu do sensu, a następne w odniesieniudo stylu 9 .Jako czynność, w której należy uwzględnić także aspekty pozalingwistyczne, traktujetłumaczenie Christiane Nord:Sinnvoller scheint es zu sein Übersetzen als eine Tätigkeit zu betrachten, die Bearbeitungvon Texten grundsätzlich einschließt, z.B., die Anpassung von lexikalischen oder syntaktischenStrukturen an System und Norm der Zielsprache mit Übersetzungsverfahren Modulationund Transposition oder die Anpassung von Textkonventionen an die Norm derZielkultur durch Paraphrasen oder die Anpassung des Verhältnisses von verbalisierten undnichtverbalisierten Informationen an das Vorwissen des Zielempfängers durch Expansionbzw. Reduktion 10 .Gert Jäger uważa natomiast, że istotą przekładu jest zapewnienie komunikacji:Das Wesen der Translation besteht darin, die Kommunikation zu sichern, und zwar auf diespezielle, sie von der heterovalenten Sprachmittlung abgrenzender Weise, dass der KommunikativeWert eines Textes z.B. einer Sprache bei der Umkodierung in Zielsprache erhaltenbleibt, so dass beide Texte kommunikativ äquivalent sind. Das Wesen der Translation – wieder Kommunikation überhaupt – liegt somit im Extralinguistischen, im linguistischen Bereichvollzieht sich aber die Translation: Sie ist in ihrer Erscheinungsform ein sprachlicherProzess, bei dem Text einer Sprache ein Text anderer Sprache zugeordnet wird, der dem Textder Ausgangssprache kommunikativ äquivalent ist 11 .5M. Snell-Hornby: Übersetzungswissenschaft und Fremdsprachenunterricht. München: Carl HanserVerlag, 1989, s. 17.6J. Pieńkos: Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze,2003, s. 21.7T. Lewandowski: Linguistisches Wörterbuch. Heidelberg: Quelle & Meyer Verlag, 1976, s. 851.8J. Pieńkos: Podstawy przekładoznawstwa..., s. 20.9E. Nida: The Theory and Practice of Translation. Leiden: Brill, 1982, s. 20.10Ch. Nord: Textanalyse und Übersetzungsauftrag. München: Fink Verlag, 1989, s. 101.11G. Jäger: Translation und Translationslinguistik. Halle: VEB Max Niemeyer Verlag, 1975, s. 36.