Przeszłość i dziś

Salomon doglądający
budowy świątyni,
ilustracja z Bible
Historiale – francuskiego
manuskryptu
Biblii, ok. 1450
Powstań, przyjaciółko ma,
piękna ma, i pójdź!
Gołąbko ma, [ukryta] w rozpadlinach skały,
w szczelinach przepaści,
ukaż mi swą twarz,
daj mi usłyszeć swój głos!
Bo słodki jest głos twój
i twarz pełna wdzięku”.
Chór:
„Schwytajcie nam lisy,
małe lisy,
co pustoszą winnice,
bo w kwieciu są winnice nasze”.
Świątynia Salomona
Największym dziełem Salomona była wielka świątynia w Jerozolimie
(ok. 970 p.n.e.). Król zbudował ją przy pomocy Hirama,
władcy Tyru, który dostarczył mu drzewa cedrowego
i zręcznych budowniczych.
Salomon kazał wyłożyć wnętrze złotem i drzewem cedrowym,
zdobionym kunsztownymi rzeźbami, wśród których
dominowały motywy roślinne (prawo Mojżeszowe zabraniało
Izraelitom sporządzania wizerunków ludzi i zwierząt:
„Nie będziesz czynił sobie żadnej rzeźby ani żadnego obrazu
tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, ani
tego, co jest w wodzie, pod ziemią” (Pwt 5,8). W sanktuarium
znajdowała się największa świętość Izraela – Arka Przymierza,
złocona skrzynia, której strzegły dwa złote
anioły (cheruby). Przechowywano w niej tablice
Dziesięciorga Przykazań, które Bóg wręczył
Mojżeszowi na górze Synaj. Arka była wykonana
według wskazówek samego Stwórcy (Wj 25,10–
22). Zaginęła zapewne na początku VI w. p.n.e.,
gdy Jerozolimę zburzyli Babilończycy.
Świątynię zburzył najpierw król Babilonii Nabuchodonozor
II (początek VI w. p.n.e.). Odbudowali
ją Izraelici, którzy wrócili z wygnania po tzw.
niewoli babilońskiej. Później odnowił ją i rozbudował
Herod Wielki (I w. p.n.e.). Ostatecznie
świątynię zniszczyli Rzymianie podczas tłumienia
powstania żydowskiego (70 n.e.). Dziś najważniejszym
śladem po niej jest fragment muru
zwany Ścianą Płaczu. Tam żydzi opłakują zburzenie
świątyni w każdą rocznicę tego wydarzenia.
Oblubienica:
Mój miły jest mój, a ja jestem jego,
on stada swe pasie wśród lilii.
Nim wiatr wieczorny powieje
i znikną cienie,
wróć, bądź podobny, mój miły,
do gazeli, do młodego jelenia,
na górach Beter!
Pnp 2,2–17; BT
Na płaskorzeźbie z rzymskiego Łuku Tytusa (I w.) przedstawiono
żołnierzy niosących skarby zrabowane ze świątyni jerozolimskiej,
wśród nich siedmioramienny świecznik – menorę.
108