Przeszłość i dziś
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
zielony, równie kwitnący, równie żywy i znowuż utopił się w łożu Izoldy Jasnowłosej.<br />
Po trzykroć chcieli go zniszczyć; na próżno. Wreszcie donieśli o cudzie<br />
królowi Markowi: król zabronił odtąd ucinać głóg.<br />
Czytamy, analizujemy, interpretujemy<br />
Rozdział IX<br />
Przełożył Tadeusz Boy-Żeleński<br />
1 Zinterpretuj rolę magicznego napoju w opowieści. Weź pod uwagę słowa Brangien:<br />
„otoście wypili śmierć własną”.<br />
2 Dlaczego król Marek nie wywiera zemsty na kochankach? Dlaczego zostawia im<br />
znaki?<br />
3 Na podstawie cytowanych fragmentów określ, co sprzyja kochankom, a co staje im na<br />
przeszkodzie.<br />
4 Jaki jest stosunek narratora opowieści do Tristana i Izoldy? Na jakiej podstawie można<br />
to wywnioskować?<br />
5 Jaką funkcję pełnią w utworze opisy burzy i ciszy morskiej?<br />
6 Co symbolizuje głóg, który wyrósł na grobie kochanków? Podaj przykłady innych<br />
przedmiotów i zjawisk o znaczeniu symbolicznym w utworze.<br />
7 Przypomnij sobie (np. na podstawie Mitologii Jana Parandowskiego) mit o Tezeuszu<br />
i jego wyprawie na Kretę. Jaki mityczny motyw powraca w opowieści o Tristanie<br />
i Izoldzie?<br />
8 Czy Tristana można nazwać średniowiecznym rycerzem idealnym? Uzasadnij odpowiedź.<br />
9 Scharakteryzuj miłość Tristana i Izoldy. Dlaczego autor Dziejów Tristana i Izoldy porównuje<br />
miłość do śmierci?<br />
10 Na czym polega tragizm Tristana i Izoldy?<br />
KOMENTARZ<br />
Denis de Rougemont<br />
[rużmą] (1906–1985) –<br />
szwajcarski filozof i eseista,<br />
badacz literatury i kultury<br />
zachodnioeuropejskiej.<br />
1<br />
amour (fr.) – miłość<br />
2<br />
mort (fr.) – śmierć<br />
Denis de Rougemont<br />
[Miłosna pasja]<br />
[1] „Czy chcecie, szlachetni panowie, usłyszeć piękną opowieść o miłości i śmierci?...”<br />
Nic na świecie nie mogłoby nam podobać się bardziej.<br />
Jest to prawdziwe do tego stopnia, że początek Tristana w wersji Josepha Bédiera<br />
może uchodzić za idealny wzór pierwszego zdania jakiegokolwiek romansu.<br />
Jest zasługą tego artystycznie bezbłędnego rozpoczęcia, że już na progu opowieści<br />
każe nam ono zanurzyć się w namiętnym oczekiwaniu, w którym rodzi się czar<br />
romansowej fikcji […]<br />
[2] Dźwiękowa zbieżność słów amour 1 i mort 2 wznieca w nas najgłębszy rezonans;<br />
od pierwszego momentu ustala się wspaniały sukces romansu. Są przy<br />
tym bardziej tajemne racje, by dostrzec w tym zdaniu jakby definicję zachodniej<br />
świadomości. Miłość i śmierć, miłość śmiertelna; jeśli w tym nie zamyka się cała<br />
poezja, zawiera się przynajmniej jej najpopularniejszy zakres, to, co najbardziej<br />
182