You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
19. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Przypomnij sobie<br />
<br />
Rysunek 19.1 przedstawia dwa wózki zbliżające się do siebie po gładkiej powierzchni,<br />
przy czym do jednego z nich jest przyczepiona sprężyna.<br />
m 1 u m 2<br />
1 u 2<br />
Rys. 19.1<br />
Podczas zderzenia wózków sprężyna zostaje ściśnięta i część ich energii kinetycznej<br />
zostaje zamieniona w energię potencjalną sprężystości. Natychmiast jednak sprężyna<br />
rozpręża się z powrotem, wózki oddalają się od siebie, a energia potencjalna sprężystości<br />
znów zamienia się w całości w energię kinetyczną wózków.<br />
Przedstawiony wyżej model zderzenia ciał to zderzenie doskonale sprężyste. Zderzenia<br />
szklanych lub stalowych kul, a także wykonanych z kości słoniowej kul bilardowych<br />
możemy uważać za zderzenia doskonale sprężyste. Podczas zderzenia kule odkształcają<br />
się (patrz rys. 19.2) i tracą część energii kinetycznej; ta część zostaje na krótki czas zderzenia<br />
zamieniona na energię „chwilowego” odkształcenia sprężystego (rys. 19.2b).<br />
przed zderzeniem podczas zderzenia po zderzeniu<br />
m 1<br />
m<br />
m 1 2 m<br />
m 1<br />
2 m<br />
u 2<br />
1 u 1<br />
2 2<br />
<br />
Rys. 19.2<br />
Jest to odkształcenie nietrwałe i po zderzeniu znika (rys. 19.2c), a energia z nim związana<br />
z powrotem przekształca się w energię kinetyczną układu kul (na rysunku przedstawiono<br />
przypadek, w którym całkowity pęd układu zderzających się kul jest równy zeru).<br />
169
Change language