Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
116<br />
Fot. 1. (<strong>po</strong>niżej)<br />
W ostoi s<strong>po</strong>tkać można gatunki<br />
bezkręgowców uznawane za relikty<br />
lasów pierwotnych, jak chrząszcz<br />
zgniotek cynobrowy<br />
fot. Lech Buchholz<br />
Fot. 2. (następna strona)<br />
Rezerwat „Świnia Góra”<br />
fot. Paweł Szczepaniak<br />
Warto zobaczyć:<br />
� Muzeum Orła Białego w Suchedniowie<br />
� ruiny XIX-wiecznej huty żelaza<br />
w Samsonowie<br />
� dąb „Bartek” w Zagnańsku<br />
Charakterystyka<br />
i walory przyrodnicze ostoi:<br />
W<br />
przeszłości ostoja stanowiła <strong>po</strong>kaźną część trudno dostępnej<br />
i słabo eksploatowanej Puszczy Świętokrzyskiej, dziś są<br />
to w większości lasy gos<strong>po</strong>darcze, z coraz gęstszą siecią dróg. Charakterystyczny<br />
jest duży udział siedlisk borowych, gdzie w runie<br />
dominuje borówka czarna, a drzewostan zbudowany jest głównie<br />
z sosny. Znaleźć tutaj jednak można nadal na dość dużych<br />
<strong>po</strong>wierzchniach: mieszane bory jodłowe, które uznawane są za<br />
zespół endemiczny w Polsce, z centrum wystę<strong>po</strong>wania właśnie<br />
w regionie świętokrzyskim, a także grądy, buczyny, bory bagienne<br />
i inne zes<strong>po</strong>ły leśne o naturalnym charakterze. Składnikiem<br />
drzewostanów, które zachowały swój naturalny charakter, jest<br />
modrzew <strong>po</strong>lski (<strong>po</strong>dgatunek modrzewia europejskiego) − cała<br />
Puszcza Świętokrzyska jest dla niego główną ostoją.<br />
Występujące w Lasach Suchedniowskich rozległe kompleksy lasów<br />
liściastych, głównie bukowych, czarują niezwykłą atmosferą<br />
i kolorystyką (szczególnie jesienią). Wśród nich znajduje się tzw.<br />
żyzna buczyna górska − występująca przede wszystkim w Sudetach<br />
oraz w łuku Karpat w piętrze regla dolnego. Lasy te charakteryzują<br />
się stosunkowo bogatym runem leśnym, czym odróżniają<br />
się od kwaśnych buczyn. Największe ich zagęszczenie s<strong>po</strong>tkać<br />
można w okolicach Osieczyńskiej Góry oraz w Paśmie Oblęgorskim.<br />
Ws<strong>po</strong>mniane kwaśne buczyny również zajmują tutaj rozległe,<br />
choć <strong>po</strong>rozrzucane na całym obszarze ostoi kompleksy. Ich<br />
główne zgru<strong>po</strong>wanie znajduje się na Wzgórzach Kołomańskich.<br />
Na szczególną uwagę zasługują żyzne lasy liściaste, tzw. grądy,<br />
które w Lasach Suchedniowskich występują w <strong>po</strong>staci litych drzewostanów<br />
jodłowych (!). Brak jest borówki w runie jako wyznacznika<br />
siedliska silnie zakwaszonego i ubogiego, natomiast znajduje<br />
się tutaj cały przekrój gatunków roślin ty<strong>po</strong>wych dla lasów żyźniejszych.<br />
Płaty takich lasów wykształciły się na terenach, gdzie<br />
w przeszłości wydobywano rudę żelaza i inne kruszce. Siedlisko<br />
pierwotnie kwaśne i ubogie zostało wtórnie użyźnione <strong>po</strong>przez<br />
nałożenie na wierzchnie warstwy gleby utworów starszych geologicznie,<br />
np. wapieni. Dlatego też w miejscach tych znajduje się<br />
duże zagęszczenie niewielkich „dołków” i „górek”, jako <strong>po</strong>zostałości<br />
<strong>po</strong> dawnych odkrywkach i szybach kopalnianych.<br />
We florze tego obszaru obserwujemy bardzo dużo gatunków<br />
roślin związanych z rejonami górskimi, np. liczydło górskie (jego<br />
owoce przywodzą na myśl ułożone w rzędach dziesiętnych