Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
Przewodnik po obszarach Natura 2000 (pdf, 7 MB - Ogólnopolskie ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
62<br />
Fot. 1. (<strong>po</strong>niżej)<br />
Widok na dolny Bug<br />
fot. Waldemar Krasowski<br />
Fot. 2. (następna strona)<br />
Dla sieweczki rzecznej dolina Bugu<br />
jest jednym z najważniejszych<br />
obszarów lęgowych w kraju<br />
fot. Waldemar Krasowski<br />
Warto zobaczyć:<br />
� drewniany kościół z 1758 r.<br />
w Barcicach<br />
� drewniane chaty kurpiowskie<br />
w Kamieńczyku<br />
� 600-letni dąb „Jan” o obwodzie<br />
680 cm w Długosiodle<br />
Charakterystyka<br />
i walory przyrodnicze ostoi:<br />
Bug jest jedną z ostatnich niemal „dzikich” rzek, silnie meandrującą<br />
i tworzącą liczne zakola oraz starorzecza. Brzegi obfitują<br />
w piaszczyste skarpy, często u szczytu <strong>po</strong>rośnięte ziołoroślami,<br />
z rozległymi łąkami zalewowymi i lasami łęgowymi. W dolinie<br />
przeważają siedliska rolnicze – suche, ekstensywnie użytkowane<br />
pastwiska. Obszary bagienne s<strong>po</strong>tykamy głównie przy ujściach<br />
dopływów Bugu oraz wokół <strong>po</strong>zostałych fragmentów dawnych<br />
koryt rzecznych. W korycie często występują piaszczyste ławice<br />
lub wyspy, otwarte albo <strong>po</strong>rośnięte łęgami wierzbowo-to<strong>po</strong>lowymi.<br />
Pierwsza terasa rzeki obfituje w dobrze rozwinięte zarośla<br />
wierzbowe i liczne starorzecza, zróżnicowane <strong>po</strong>d względem<br />
wielkości, głębokości i stopnia <strong>po</strong>rośnięcia przez roślinność wodną.<br />
Tym, co wyróżnia ostoję s<strong>po</strong>śród innych dolin rzecznych, są<br />
bezkresne wiosenne rozlewiska, na których w okresie przelotów<br />
zatrzymują się ogromne, liczące <strong>po</strong> kilka tysięcy stada ptaków<br />
wodno-błotnych: kaczek, gęsi i siewkowatych.<br />
Przyrodę ostoi charakteryzuje duże zróżnicowanie, wynika to<br />
z faktu, że obok siedlisk nadrzecznych <strong>po</strong>jawiają się tu <strong>po</strong>dmokłe<br />
torfowiska i piaszczyste wyniesienia wydmowe, natomiast wilgotne<br />
olszyny i lasy łęgowe przenikają się z suchszymi borami, mającymi<br />
nierzadko w swych drzewostanach im<strong>po</strong>nujących rozmiarów<br />
wiekowe dęby, sosny, lipy i jesiony.<br />
Wiosną w wielu miejscach doliny Bugu można jeszcze <strong>po</strong>dziwiać<br />
tokujące bataliony, ale prawdziwym symbolem nadbużańskich<br />
naturalnych łąk jest kulik wielki, odzywający się pięknym<br />
fletowym trelem od maja do lipca. Jeszcze kilka lat temu na<br />
suchych nadbużańskich pastwiskach i wydmach wystę<strong>po</strong>wał<br />
kulon, obecnie uznany za ginący w Polsce gatunek. Dla rybitw<br />
– białoczelnej i czarnej, sieweczek – rzecznej i obrożnej, dolina<br />
Bugu jest obok Wisły największą ostoją w Polsce. Ponadto występuje<br />
tu wiele unikatowych, zagrożonych wyginięciem gatunków<br />
związanych z terenami <strong>po</strong>dmokłymi, jak: derkacz (największa<br />
w kraju <strong>po</strong>pulacja), kszyk, samotnik, krwawodziób, kropiatka,<br />
zielonka, wodnik, błotniaki stawowy i łąkowy, <strong>po</strong>dróżniczek,<br />
jarzębatka. Nabrzeżne skarpy stwarzają idealne warunki do zakładania<br />
gniazd przez zimorodki i kolonijnie gniazdujące brzegówki.<br />
Lasy zamieszkiwane są przez bociana czarnego, słonkę,<br />
orlika krzykliwego, trzmielojada, kobuza, krogulca, pustułkę<br />
i dziesiątki innych gatunków.
Change language