gazeta - Otwock, Urząd Miasta

More documents

Recommendations

Info

fot. internet 46 UK£AD S£ONECZNY cd. Kiedy w pogodn¹, rozgwie¿d¿on¹ noc skierujemy oczy w niebo, uka¿¹ siê nam tysi¹ce gwiazd, poœród których znajduje siê niezwykle ciekawy obiekt koloru niebieskozielonego. To Uran – nastêpna po Saturnie w kolejnoœci planeta Uk³adu S³onecznego. Od wieków badacze znali tylko szeœæ planet i uwa¿ano powszechnie, ¿e Saturn jest ostatni¹ planet¹ Uk³adu S³onecznego. Dalej wed³ug dawnych pogl¹dów rozci¹ga³a siê ju¿ sfera gwiazd sta³ych. Uran, którego nie znano jeszcze kilkaset lat temu, stanowi jaskrawy dowód na to, jak odkrycie planety mo¿e w istotny sposób zmieniæ pogl¹dy na budowê Wszechœwiata. Jaka wiêc jest planeta Uran i w czym przypomina takie planety, jak np. Saturn lub Jowisz, a czym siê od nich ró¿ni? Jakie s¹ najnowsze wiadomoœci o tej planecie w kontekœcie ostatnich badañ za pomoc¹ sond kosmicznych? I rzecz nie mniej istotna: kto odkry³ Urana oraz jak to donios³e odkrycie wp³ynê³o na dalszy rozwój astronomii? Jakie mo¿liwoœci ma astronom amator, je¿eli chodzi o obserwacje planety? Tymi tematami zajmiemy siê w naszych rozwa¿aniach. Uran – siódma planeta od S³oñca. Nale- ¿y do planet olbrzymów i pod wzglêdem rozmiarów ustêpuje jedynie Jowiszowi i Saturnowi. Uran jest ju¿ na granicy widocznoœci go³ym okiem – jego jasnoœæ wynosi oko- ³o 6 m i na niebie wygl¹da jak jedna z wielu gwiazd. Jest rzecz¹ wielce prawdopodobn¹, ¿e wielu astronomów widzia³o planetê przez teleskop, niemniej jednak nikt specjalnie nie zwróci³ na to uwagi i zaznaczano j¹ na mapach nieba jako jeszcze jedn¹ gwiazdê. I oto w 1781 r. dochodzi do niezwyk³ego wydarzenia. Gdy genialny obserwator i konstruktor teleskopów w jednej osobie, Wil- Planeta Uran GAZETA B³êkitnozielony URAN liam Herschel, 13 marca 1781 r. skierowa³ w³asnorêcznie skonstruowany teleskop w okolice gwiazdozbioru BliŸni¹t, jego oczom ukaza³ siê widok wrêcz niezwyk³y. Oto domniemana gwiazda zwiêkszy³a swoje rozmiary k¹towe. Czy¿by to by³a kometa? Ale gdyby by³a to kometa, widoczny by³by ogon lub g³owa. Wnet sta³o siê jasne, ¿e nowo odkryty obiekt jest planet¹. By³o to wydarzenie niezwykle donios³e i wa¿ne przynajmniej z kilku powodów. Po pierwsze – granice Uk³adu S³onecznego przesunê³y siê poza granicê Saturna, którego uwa¿ano do tej pory za ostatni¹ planetê, a po drugie - to epokowe odkrycie udowodni³o, ¿e przy zastosowaniu coraz nowoczeœniejszych metod badawczych Wszechœwiat uchyli niejedn¹ jeszcze tajemnicê. Odkryt¹ przez siebie planetê Herschel nazwa³ Gwiazd¹ Jerzego. Obecnie stosowana nazwa planety – Uran przyjê³a siê dopiero kilkadziesi¹t lat po jej odkryciu. Swoim odkryciem Herschel trwale zapisa³ siê w historii astronomii. Urodzi³ siê w Niemczech w 1738 r. By³ muzykiem z zawodu. Kiedy jako m³odzieniec wyjecha³ do Anglii, zupe³nie przypadkiem wpad³a mu w rêce ksi¹¿ka o astronomii. To zdarzenie diametralnie odmieni³o jego los i od tej chwili bez reszty poœwieci³ siê tej nauce. Przez ca³e swe przebogate ¿ycie budowa³ teleskopy o coraz wiêkszej œrednicy lustra, walnie przyczyniaj¹c siê do rozwoju nowo- ¿ytnej astronomii. Warto dodaæ, ¿e oprócz odkrycia Urana Herschel i jego siostra Karolina dokonali bardzo wielu innych niezwyk³ych odkryæ, o czym zreszt¹ na pewno sobie jeszcze powiemy. Wiele cennych danych dostarczy³a sonda Voyager 2 przelatuj¹ca w 1986 r. obok planety. Na zdjêciach brak jest godnych uwagi szczegó- ³ów, jak np. s³ynna Czerwona Plama na Jowiszu. Tylko gdzieniegdzie na tle niebieskozielonych chmur sk³adaj¹cych siê z metanu widaæ jakby nieco rozrzucone bia³awe ob- ³oczki. Na powierzchni planety wiej¹ silne wiatry, na skutek czego uk³ad chmur jest podobny do tych na Jowiszu, ale s¹ one zdecydowanie mniej wyraŸne ni¿ ma to miejsce w przypadku Jowisza. Uran – ten gazowy olbrzym pod wzglêdem liczby satelitów, budowy i sk³adu atmosfery przypomina Jowisza i Saturna. Posiada wewnêtrzne Ÿród³o energii, ale gêsta atmosfera planety nie pozwala, aby ciep³o ulatywa³o w przestrzeñ kosmiczn¹. Œrednica planety wynosi nieco ponad 51 000 kilometrów, zaœ œrednia odleg³oœæ od S³oñca wynosi blisko 2 900 mln kilometrów. Z tej odleg³oœci S³oñce jest naprawdê niewielkie. J¹dro planety zbudowane jest ze ska³ krzemianowych i jest otoczone warstw¹ amoniaku. Jak twierdz¹ naukowcy, jego œrednica wynosi oko³o 16 000 kilometrów, a wiêc jest to wiêcej ni¿ wynosi œrednica Ziemi. Atmosfera Urana sk³ada siê z helu, wodoru, amoniaku. Œrednia temperatura na powierzchni planety wynosi minus 200 o Celsjusza. Uran szybko obraca siê wokó³ w³asnej osi, czego efektem jest du¿e sp³aszczenie planety na biegunach. I rzecz niezmiernie ciekawa: planeta obraca siê wokó³ S³oñca „tocz¹c” siê na boku, co jest swego rodzaju ewenementem w Uk³adzie S³onecznym.. Na wskutek tego jeden biegun przez d³ugie 42 lata wystawiony jest na pal¹ce S³oñce, a drugi przez 42 lata pogr¹¿ony jest w egipskich ciemnoœciach. Dlatego te¿ pory roku na planecie trwaj¹ ca³e lata. Na Uranie istniej¹ strefy klimatyczne, a wiêc strefa podzwrotnikowa, dwie ma³e strefy polarne i strefy umiarkowane. Taki niezwyk³y wrêcz uk³ad stref klimatycznych nie wystêpuje na ¿adnej planecie. Czasem S³oñce stoi w zenicie, czasem w ogóle nie zachodzi, ale zdarza siê, ¿e nie wschodzi i nadchodzi d³uga noc polarna. astronom amator Ryszard £uszczykiewicz e- mail: rluszczykiewicz wp.pl Astro – nowinki 1) 12 kwietnia sonda Wenus Express sfotografowa³a po³udniowy biegun Wenus z odleg³oœci ponad 200 000 km. Zdjêcia przes³ane na Ziemiê s¹ wspania³ej jakoœci. Doskonale widoczne s¹ spiralne struktury na powierzchni planety. ( •ród³o: ESA Spaceflightnow. com) 2) Sonda Mars Express wykona³a wiele zdjêæ Czerwonej Planety. Widoczne s¹ wydmy ci¹gn¹ce siê przez wiele kilometrów, co œwiadczy o wystêpowaniu silnych wiatrów. Na jednym ze zdjêæ widoczny jest rozleg³y teren jako ¿ywo przypominaj¹cy uœmiechniêt¹ twarz. ( •ród³o: Mars Daily) 3) 12 kwietnia minê³a 45. rocznica lotu pierwszego cz³owieka w Kosmos. Jurij Gagarin w statku Wostok - 1 w ci¹gu 108 minut jeden raz okr¹¿y³ Ziemiê. Jego imieniem nazwano krater na niewidocznej z Ziemi stronie Ksiê¿yca. Zjawiska na niebie Wci¹¿ widoczna jest planeta Saturn. 30 maja o godzinie 21:39 czasu letniego nast¹pi pozorne z³¹czenie Marsa oraz Ksiê¿yca, natomiast dzieñ póŸniej o godzinie 21:40 Saturn znajdzie siê blisko Ksiê¿yca. Jak wynika z najnowszych doniesieñ odkryto now¹ w gwiazdozbiorze £abêdzia oraz obiekt w gwiazdozbiorze Wê¿ownika.
W ho³dzie Papie¿owi Tysi¹clecia - Janowi Paw³owi II Zastyg³ czas… Na szkolnych korytarzach zapanowa³a nadzwyczajna cisza… Próbowaliœmy po³¹czyæ dwa wymiary: ,,Niebo i Ziemiê” w literacko-muzycznych kszta³tach. I chyba siê uda³o… Cofajmy siê jednak do pocz¹tków tego przedsiêwziêcia… Wraz z wrzeœniem zrodzi³a siê myœl przygotowania programu poœwiêconego osobie Jana Paw³a II z okazji I rocznicy Jego œmierci. Ca³oœæ przedsiêwziêcia realizowana by³a dwutorowo; w prace zaanga¿owa³a siê m³odzie¿ uczêszczaj¹ca na zajêcia kó³ka teatralnego w Gimnazjum nr 3 oraz M³odzie¿owego Domu Kultury. Startem na artystycznej drodze by³o zrozumienie przez m³odzie¿ sensu przedsiêwziêcia i jego celu, œwiadomoœæ koniecznoœci stworzenia atmosfery powagi i dostojnoœci na etapie koñcowym – czyli wystêpie. Kolejnym krokiem by³o gromadzenie materia³ów bibliograficznych – ksi¹¿ek, filmów, nagrañ oraz poszukiwanie fragmentów muzycznych, œcie¿ek filmowych tworz¹cych oprawê muzyczn¹. Ka¿dy przynosi³ to, co posiada³ w domowych zbiorach, a tak¿e zasobach krewnych i przyjació³. Ró¿norodnoœæ spojrzenia na biografiê Wielkiego Rodaka (anegdoty, wspomnienia przyjació³, zapiski dziennikarskie, filmy, wiersze, muzyczne utwory okolicznoœciowe, ¿ywe œwiadectwa ludzi) pomaga³a w konstrukcji spójnego, wzbogaconego selekcj¹, przemyœlanego scenariusza. Uczniowie mieli mo¿liwoœæ wspó³tworzenia scenariusza – konstrukcji scenek teatralnych, dzielenia siê spostrze¿eniami; byli surowymi krytykami w³asnego dzie³a. I w taki sposób powstawa³ scenariusz monta¿u „Miedzy Niebem a Ziemi¹”, uzupe³niony przez nas narratorskimi komentarzami. I nasta³ czas intensywnej pracy (próby… próby na zajêciach… próby na przerwach… próby na ulicznych skwerach, w nag³ych przypadkach telefoniczne interwencje). M³odzie¿ próbowa³a sprostaæ wyzwaniu. Przyswaja³a tekst, podejmowa³a trud interpretacji tekstu, godzinami æwiczy³a dykcjê, martwi³a siê ka¿d¹ wpadk¹ intonacyjn¹, dumnie stawia³a pierwsze i kolejne kroki sceniczne. Wnosi³a cenne spostrze¿enia w odniesieniu do ca³oœci programu. Pani Iwona Zdoliñska, opiekunka Pracowni Multimedialnej by³a ³¹cznikiem pomiêdzy poszczególnymi ogniwami programu, czuwa- ³a, abyœmy czegoœ po drodze nie zagubili. Niezwykle trudnym zadaniem okaza³ siê dobór repertuaru muzycznego. Od melodii ogólnie dostêpnych i znanych pod¹¿yliœmy w kierunku subtelnoœci przekazu dŸwiêków muzyki klasycznej, œciœle powi¹zanych z atmosfer¹ obchodów rocznicy œmierci Papie¿a Jana Paw³a II. Ostateczny wp³yw na kszta³t oprawy muzycznej wywar³y sugestie fachowców od dŸwiêku: p. Czes³awa Woszczyka, dyrektora MDK-u, dyrygenta otwockiego Chóru „Lira”, oraz p. Ryszarda Wrzeœniewskiego, nauczyciela muzyki w GM nr 3. Nad emisj¹ muzyki w trakcie edycji programu czuwa³a p. Ewa Kierska. I tak na sali pop³ynê³y dŸwiêki muzyki m.in. J. S. Bacha, W. A. Mozarta, fragment nagrania „Habemus Papam”, chora³y gregoriañskie i inne… Nastêpny etap naszych dzia³añ wyznaczy³a praca nad scenografi¹. Jej pomys³odawczyni¹ i realizatork¹ by³a p. Krystyna Szczêsna, nauczycielka plastyki GM nr 3. To w³aœnie pani Krystynie zawdziêczamy motto programu – s³owa Jana Paw³a II. „Musicie od siebie wymagaæ, nawet gdyby inni od was nie wymagali”. S³owa te okaza- ³y siê trafnym przes³aniem dla naszej m³odzie¿y… W scenerii programu pojawi³ siê równie¿ krzy¿ papieski, symbol ³¹cznoœci Jana Paw³a II z m³odzie¿¹. Genezê tego krzy¿a przybli¿y³ obecnym ksi¹dz Mariusz Lech, nauczyciel religii w GM nr 3. Natomiast p. Mariola Bartoszewicz, dyrektorka GM nr 3, powita³a goœci i zaprosi³a do wspólnej chwili artystycznej zadumy. Wspomnienie godziny œmierci papie¿a zosta³o zaakcentowane symbolicznym zapaleniem œwiec, z których utworzono kompozycjê krzy¿a. Nad przebiegiem tego wydarzenia czuwa³a p. Mariola Wojewoda, katechetka naszego gimnazjum. Goœciem specjalnym programu by³ ks. Bogus³aw Kowalski, proboszcz parafii œw. Wincentego `a Paulo w <strong>Otwock</strong>u, który podzieli³ siê osobistym œwiadectwem na temat poœredniego i bezpoœredniego spotkania z Ojcem Œwiêtym. Zaszczycili nas swoj¹ obecnoœci¹ przedstawiciele otwockiej oœwiaty, w³adz, duchowieñstwa, a tak¿e rodzice, dziadkowie, przyjaciele artystów. Na widowni zasiedli przedstawiciele poszczególnych klas gimnazjalnych. W rolê Karola Wojty³y wcieli³y siê dwie osoby: Daniel Puchalski - ma³y Karolek oraz Adam £ezka - dojrza³y Gimnazjalna ,,Chwila zadumy…” Karol - student, kap³an. Swoim wystêpem (interpretacj¹, zaanga¿owaniem, prze¿yciem, dykcj¹ i wdziêkiem) zapracowali na gromkie brawa ze strony kolegów-aktorów, a tak¿e wymagaj¹cej widowni. Pragniemy nadmieniæ, ¿e w programie trwaj¹cym ok. 70 minut wziê³o udzia³ ponad 60 osób, uczniów klas 1b, 1d, 2a, 2b, 2e, 2f, 3a, 3b, 3c, 3d, 3e. Nad sprawnym przebiegiem uroczystoœci czuwa³a p. Bo¿ena G³aszczka, nauczycielka jêzyka polskiego w GM nr 3. Pomoc¹ s³u¿y³y równie¿ p. Lidia Kulesza, nauczycielka matematyki, oraz p. Maria Osuch, nauczycielka chemii w naszej szkole. Okiem kamery œledzi³a i zapisa³a wystêp p. Beata Bany, natomiast na fotografiê przenios³a tê podnios³¹ uroczystoœæ p. Bo¿ena K¹ciak, która wraz z kole- ¿ank¹ p. Ew¹ Trojan zamieœci³a informacjê o programie na stronach internetowych Gimnazjum nr 3 oraz MDK. Mamy œwiadomoœæ, ¿e program pomóg³ w godnym prze¿yciu pierwszej rocznicy odejœcia Jana Paw³a II z ¿ycia do ¯ycia. Pomimo ¿e up³yn¹³ rok od godziny 21 37 , nie zabrak³o œwiadectw pokolenia JP2 – wychowanków naszego gimnazjum. Uczniowie do³¹czyli równie¿ modlitwê w intencji polskiej m³odzie¿y wyra¿onej s³owami poezji ks. Mieczys³awa Maliñskiego. Uroczystoœæ zamknê³o wspólne odœpiewanie ulubionej pieœni papie¿a - „Barki”. Chcielibyœmy, aby tego typu uroczystoœæ wpisa³a siê na trwa³e w obchody kolejnych rocznic œmierci Jana Paw³a II w obrêbie otwockiej oœwiaty. W zwi¹zku z tym ju¿ teraz zapraszamy za rok na drugie okolicznoœciowe wydanie programu „Miêdzy Niebem a Ziemi¹”. Uwa¿amy to przedsiêwziêcie za coœ bardzo niezwyk³ego, bo w tak licznym gronie (uczniów, nauczycieli, goœci) uda³o nam siê w artystyczny sposób pochyliæ nad „Najbli¿szym dla najdalszych”. Nasza m³odzie¿ ¿yje t¹ chwil¹, nadal tworzy, chce na scenicznych deskach opowiadaæ o tym, co ma nieprzemijaj¹cy charakter. Wa¿ne s¹ momenty, gdy m³ody cz³owiek – gimnazjalista siêga po to, co piêkne i dobre we wspó³czesnym œwiecie zdewaluowanych wartoœci. I w³aœnie takimi sytuacjami trzeba zaprzeczaæ wizerunkowi polskiej m³odzie¿y we wspó³czesnym œwiecie. Opiekunki ko³a teatralnego Mariola Biesiada i Anna Barysz GAZETA 47
Page 3 and 4: W NUMERZE: 3 Maja - A. Sêdek .....
Page 5 and 6: Sezon na „Leszcze” Po oficjalne
Page 7 and 8: Zarzuty: 1.Negatywna ocena wykonani
Page 9 and 10: Z powy¿szej analizy wynika, ¿e w
Page 11 and 12: W Otwocku s¹ dwa. Mijamy je czêst
Page 13 and 14: Najnowszy spektakl wystawiony przez
Page 15 and 16: Dane statystyczne wskazuj¹, ¿e w
Page 17 and 18: O £omiankowskim Klubie Literackim
Page 19 and 20: Rajd rowerowy z Lennestadt do Otwoc
Page 21 and 22: List do redakcji Co z tym Otwockiem
Page 23 and 24: Dyrektor Zarz¹du Parków ods³ania
Page 25 and 26: leczy³ za darmo biedotê ¿ydowsk
Page 27 and 28: Wielkanoc Wyniki Konkursu W kategor
Page 29 and 30: kanocny wykonany przez dzieci z pra
Page 31 and 32: LPOLECAMY Janusza Kacperka EKTURY
Page 33 and 34: „Studium uwarunkowañ i kierunkó
Page 35 and 36: stiumy i by³o wspaniale, bo nagrod
Page 37 and 38: cie” od miasta spory kawa³ek zie
Page 39 and 40: Pu³kownik Zolawniarski - St. Russe
Page 41 and 42: Dorka, córka rabina z Otwocka (cz.
Page 43 and 44: dla chorych na p³uca. Prowadzi³ j
Page 45: Po nieudanym starcie... zmiana tren
Page 49 and 50: II Harcerski Turniej Halowej Pi³ki
Page 51: WYNIKI dystans „Mega” (68 km),

gazeta - Otwock, Urząd Miasta

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?