Inhoudsopgave/Table of contents/ La table des matières - Free

voeten aan de grond. Je bent er
echter ook weer snel aan
gewend en al snel gaan we als
echte daredevils de diepte weer
in.
We trappen vanaf Ornavasso
weer rustig terug naar de
camping.
Dat er na de Rossombolmo nog
erger is had ik niet verwacht.
De Monte Camoscio (BIG 732)
is een stuk korter maar wel een
stuk steiler n.l. 12,6 %!! 542
hoogtemeters in 4,3 kilometer.
De hele dag hik ik al tegen
deze klim aan. Sterker nog, ik
heb er buikpijn van. Is dit nog
leuk? Moet dat nou? Waar doe
je het voor? Dat soort
gedachtes vragen om beurten
de aandacht.
Toch is de drang om deze killer
te bedwingen groot en aan het
eind van de dag trek ik, en na
enig aandringen Hans ook, de
stoute fietsschoentjes aan.
De voet van de klim is op
slechts 5 kilometer van de
camping net even ten oosten
van Gravellona Toce. De weg
voert naar een granietgroeve en
ook hier is de MTB eigenlijk
een must. Hans heeft echter
geen zin om een MTB te huren
en gaat het op de racefiets
proberen.
Na het passeren van een oud
verroest bord met de
mededeling dat we toch echt op
weg zijn naar de Monte
Camoscio worden de
percentages hoger. Al snel
fietsen we dan op een recht
stuk weg af dat bijna loodrecht
omhoog lijkt te lopen. Mijn
HAC4 geeft hier percentages
van boven de 20% aan. Nee dit
BIG Review 2009
is niet leuk. De benen doen pijn
en het zweet gutst over mijn
rug.
Na 2 kilometer staan we bij een
geopende slagboom. Die ken ik
van plaatjes op internet. Hier
moeten we langs. Al snel is er
geen asfalt meer en Hans haakt
af. Ook mijn MTB heeft moeite
met het korrelige wegdek en de
steile passages. Ik moet hele
stukken te voet. Na een
kilometer zie ik dat de weg
totaal geblokkeerd is. Overal
liggen brokken steen en zo’n
75 meter boven mij staat een
kraan die regelmatig grote
stenen naar beneden laat rollen.
Ik moet nog snel terug lopen
om te voorkomen dat ik geraakt
word door zo’n brok. #@*&)^!
Ik maak nog wat plaatjes in de
veronderstelling dat deze klim
geschrapt moet worden als BIG
en daal af.
Hans staat nog op mij te
wachten en we dalen verder af
79
naar de slagboom. Daar blijkt
onze blunder. We hadden
linksaf gemoeten voor de
Camoscio. Daar staat na een
paar honderd meter ook een
slagboom. Het is dan nog 2500
meter naar de top. Het wegdek
is overwegend asfalt maar de
staat van onderhoud is heel
slecht. De hellingshoek blijft
erg heftig en de beentjes
hebben de grootste moeite om
mijn kleinste MTB verzetje
rond te krijgen. Toch flikken
we het om de top te bereiken.
Ja, ook Hans op zijn racer.
Hulde!!
De beklimming van de
Camoscio was toch ook weer
bijzonder. Een speciaal einde
van een mooi weekje aan het
Lago Maggiore.
Monte Camoscio