DQ 78 Ö Y K Ü - S T O R Y Saklambaç Hide And Seek
Y A Z I - W O R D S : B E G Ü M A H U A Ğ L A Ç Arzu ağzına bir çilekli çiklet daha attı ve renkli plastik saatini kontrol etti. Saat 19.45’ti. Eve gitmesine 15 dakika kalmıştı. Parkın tozlu zeminine ayağını isteksizce bir iki kere sürtüp, küçük kafasında eve geç gitmesini sağlayacak planını gözden geçirdi. Saatini 1 saat geriye alacak ve babasına durumu anlatırken de en dayanılmaz, üzgün surat ifadesini takınarak bütün suçu dandik plastik saatine atacaktı. Plan kafasına yattığı için hızlıca parktaki diğer çocukların yanına koştu. Artık gönlünce saklambaç oyunundaki yerini alabilirdi. “Önüm arkam, sağım solum…” diye uzaktan gelen sesi duyduğunda o çoktan ilerideki evin karanlık merdivenlerine uzanmış, çilekli sakızını patlatarak, en bulunmayacak yere saklanmanın tadını çıkartıyordu. Bir anda kalın bir erkek sesinin ona doğru yaklaştığını duydu. “Arzuuuuuu…” Gelen babasıydı ve onu bulmak için ebeden daha sabırsız olduğu yürüyüşünden anlaşılıyordu. Biraz canı sıkılarak saklandığı yerden çıktı ve babasına hiçbir şey yokmuş gibi neşeli bir şekilde –biraz da şaşkıncasına- koştu. Babası kızgın bir bakış fırlatarak, sağ elinin işaret parmağını saatinin camına iki kere sertçe tıklattı. “Saatin kaç olduğunu biliyor musun sen Sofrada herkes seni bekliyor”. Arzu kendi saatini uzatarak “Benim saatim daha erken ama” dedi yere bakarak. Babası saatine mesafeli bir bakış attıktan sonra “Bunu evde konuşacağız küçük hanım, şimdi doğru eve” dedi. Arzu babasının bu küçük numarasını yemediğini anlayarak, suratı asılmış vaziyette eve koştu. Yemekten sonra iki kişilik büyük kurul onu bekliyordu. Babası “Seninle anlaştığımızı sanıyordum. Eve saat 8’den sonra gelemezsin. Bir hafta akşamları dışarı çıkılmayacak” diye otoritesini konuşturdu. “Ama baba bu haksızlık, arkadaşlarım 9’a kadar dışarıdalar, benim suçum ne” diyerek gözlerinden yalancı bir damla yaş akıttı. “Konu kapandı, dediğimi duydun. Arkadaşların beni ilgilendirmiyor. Senin iznin bu sene bu saate kadar”… Cezalı geçen bir hafta balkondan dışarıdaki arkadaşlarını seyrederek ve çoğunlukla için için ağlayarak geçirmişti. Şimdi bile bu anın acısını içinde hissedebiliyordu. Arzu, artık çocukluğundaki gibi görünmeyen parkın kaldırım taşına oturarak “hıh” diye güldü. Ne güzel günleri geçmişti bu parkta. Her bir kum tanesinde gelişiminin izleri vardı. 7 yaşından 18 yaşına kadar bu parkta geçirmişti her yazını. Bakkaldan gazoz yürütmek, saklambaç oynamak, ilk kız arkadaş kavgası, ilk flört, ilk kol kırığı, göğüslerin büyümesi, bisiklet ve patenle artistik hareketler yapmak hepsi burada olmuştu. Eskiden bakkal olan evin camına baktı. Bakkal Mahsun çocukluk anılarında izi kalmış adamlardan biriydi. O zamanlar onların en çok kahrını da yine o çekmişti. Evin Arzu threw another piece of strawberry gum in her mouth and checked her colorful plastic watch. It was 19.45. There were 15 minutes until she had to go home. She unwillingly scuffed her foot once or twice on the dusty ground of the park and in her little head looked over the plan that would allow her to go home late. She would set her watch back 1 hour and put on her most irresistible, sad facial expression when talking to her dad, blaming the entire fault on her crappy plastic watch. Since the plan sat well with her, she quickly ran over to the other kids in the park. She could now take her place in the game of hide and seek, as she wanted. When she heard the voice from afar saying “My front, my back, my right, my left…” she had already stretched out on the dark stairs of the house ahead, enjoying having hidden in the place that’s hardest to find by popping her strawberry gum. Suddenly she heard a deep man’s voice approach her. “Arzuuuuuu…” It was her father who was coming, and it was evident from his walk that he was more anxious to find her than the person who was “it.” A little bothered, she got out of where she was hiding and – also a little surprised – ran to her father joyously, as if nothing was the matter. Her father gave her a mean look, strongly tapping the glass of his watch twice with the index finger of his right hand. “Do you know what time it is Everyone’s expecting you at the dinner table.” Arzu put her own watch forward, saying “But my watch says it’s still early” while looking at the ground. After casting a distanced look at her watch, her father said, “We’ll talk about this at home young lady, now go straight home.” Arzu understood that her father didn’t buy her little trick, and she ran home with a sullen face. After dinner, the grand council of two was expecting her. Her father spoke authoritatively, saying, “I <strong>though</strong>t we had an agreement. You can’t come home after 8 o’clock. Now you can’t go outside at night for a week.” “But Dad, this is unfair,” she said, “My friends are out till 9, what’s my fault” as she shed a fake tear. “It’s over, you heard what I said. I don’t care about your friends. Your permission this year is until this hour…” The week of punishment went by with her watching her friends from the balcony and mostly crying internally. <strong>Even</strong> now she could feel the pain of that moment within her. Arzu sat on the sidewalk stone of the park that no longer looked as it did in her childhood and laughed. She had such great days in this park. Every grain of sand bore traces of her development. She spent every summer between the ages of 7 and 18 in this park. Stealing soda from the grocery, playing hide and seek, the first girlfriends’ fight, the first flirtation, the first broken arm, growing breasts, doing artistic moves on the bicycle and roller skates – it all happened here. She looked at the window of the house that used to be a grocery. Grocer Mahsun was one of the men who left a mark on her childhood memories. Back in those days, he was the one who had to put up with them the most. Mahsun had converted the ground floor of the house into a grocery. One 79
- Page 1:
DQ D E D E M A N Q U A R T E R L Y
- Page 4:
18 40 DQ ‹Ç‹NDEK‹LER-CONTENT
- Page 7 and 8:
HASRET SONA ERİYOR, FEIST İSTANBU
- Page 9 and 10:
FIFTY YEARS OF URBAN WALLS A Burhan
- Page 11 and 12:
9 WIMBLEDON TENİS TURNUVASI Tenisi
- Page 14 and 15:
DQ 12 T R E N D - T R E N D Bu yaz
- Page 16 and 17:
14 Haziran’da ise Big Jubilee Lun
- Page 18 and 19:
16 Wimbledon Tenis Turnuvası 25 Ha
- Page 20 and 21:
DQ 18 S E Y A H A T - T R A V E L
- Page 22:
20 Ülkenin doğusundaki Yucatán Y
- Page 25 and 26:
Palenque’deki yolculuğunuza uçs
- Page 27 and 28:
25 dünyaya kazandırdığı bir i
- Page 29 and 30: yapıyor. Bunların en önemlisi Ma
- Page 31 and 32: RÖPORTAJ-INTERVIEW P I N A R M A M
- Page 33 and 34: ilgisizliği, bilgisizliği, önyar
- Page 35 and 36: uldun, bizim şifalı bitkilerimiz
- Page 37 and 38: 35 (0212) 257 03 03 Cevdet Paşa Ca
- Page 39 and 40: 37 (0216) 386 01 08 www.pinkberry.c
- Page 41 and 42: 39 (0212) 252 47 53 www.picante.com
- Page 43 and 44: Y A Z I - B Y N E V R A N E R G İ
- Page 46: 44 Nerede Kal›n›r Dedeman Park
- Page 49 and 50: Dedeman Zonguldak, Dedeman Oteller
- Page 51 and 52: ölgede bulunan ulusal firmalar top
- Page 53 and 54: Bahar ve yaz aylarıyla ilgili öze
- Page 55 and 56: The Sailing Sport in the World and
- Page 57 and 58: yaradığını, yelkencilik ve deni
- Page 59 and 60: SÜTYEN EDİTÖRE AİT, BİKİNİ A
- Page 61: BLUZ SHIRT AMERICAN RETRO V2K, BİK
- Page 64 and 65: 62 ELBİSE DRESS BEBE, ŞAPKA HAT I
- Page 66 and 67: 64 YELEK VEST TUBA BENIAN, PANTOLON
- Page 68: 66 Nerede Kal›n›r Dedeman Cappa
- Page 71 and 72: M alumunuz Madonna konserinin haber
- Page 73 and 74: Efes Pilsen One Love’da sahneye
- Page 75 and 76: festivaller festivals • İstanbul
- Page 77 and 78: 75 DEDEMAN HOTELS & RESORTS INTERNA
- Page 79: 77 THE FIRST DEDEMAN PARK HOTEL OPE
Change language