19.08.2015 Views

Gorbeia

Gorbeia liburua (35,73 MB ) - Bizkaia 21

Gorbeia liburua (35,73 MB ) - Bizkaia 21

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

LIBRO GORBEIA OK.QXD 2/1/07 17:58 Página 89Negua amaitzean, ardi latxa eta behi frisiarrak gailurretara igotzendira, eta bertan, txilardien hedapena kontrolatzen dute berriro.<strong>Gorbeia</strong>ren gailurreko gorengo zonan, mila eta hirurehun metrotikgorako altitudean, ezaugarri bereziko larredia agertzen da; horrek, artzaintzareneragina jasateaz gain, aurre egin behar izaten die bertako ingurumenbaldintza oso gogorrei, baldintza horiek mugatu egiten baitute landareenhazkuntza. Urteko batez besteko prezipitazioa 2.000 milimetrokoa daeta horrek gainazaleko isurketa gogorrak sortzen ditu; gainera, horri ia urteosoko hotz handia gehitu behar zaio.Gailurreko substratu silizeoaren gainean landaredia urria hazten da,nahiko pobrea, gehienez hogeita hamar zentimetroko altuerakoa. Hala etaguztiz ere, belarren geruzan lore aniztasun handia dago tarte osoan, etagailurrean landarediak hezetasun maila handia jasan behar izaten du.Aldamiñosteko mendi-lepotik aurrera, landaredia larre silikolek osatzendute, batez ere Agrostis curtisii gramineoak. Gainera, elurrak biltzekolekuetan Nardus stricta espezieko larreak daude, baita txilardi txiki sakabanatuakere, interes botaniko handiko goroldioekin batera. Sarritan, komunitatehoriek artzainek eurek erretzen dituzte, larreak lortzeko, edo bestelaabereek nahiz mendizaleek zapaltzen dituzte, azken horien kopuru handiaheltzen baita egunero gailurreraino.Abereak heldu ezin diren lekuetan, Aldamin mendiko eta Itxinakohaitzen artean, mila metrotik gorako altitudean, megaforbioak loratzendira. Belardi horiek hosto handiko belar handiek osatzen dituzte, etahorien artean mehatxupeko espezie batzuk daude, esate baterako,Veratrum album. Komunitate hau osatzen duten espezieak hostotsuak etahosto handikoak dira, heltzen zaien argi urria hartzeko, eta hortik datorkie“megaforbio” izena.<strong>Gorbeia</strong> mendigunean espezie endemikoen presentzia ez da osohandia, mendigune horrek Pirinioetako mendi erraldoiek baino altitude txikiagoabaitauka. Hala eta guztiz ere, Mendigunean hogei landare bereziinguru daude, eta horietariko batzuk Iberiar penintsularen iparraldekoendemikoak dira. Aipagarriak dira Diphasiastrum alpinum, Huperziia selago,Lycopodium clavatum, Botrychium lunaria, Pulsatilla alpina,Ranunculus amplexicaulis, Pedicularis tuberosa, Tozzia alpina, Paris quadrifolia,Veratrum album eta Nigritella gabasiana.Al finalizar el invierno, la oveja lacha y las vacas frisonas suben a lascumbres y vuelven a controlar la expansión de los brezales.En la parte más elevada de la cima del <strong>Gorbeia</strong>, por encima de los miltrescientos metros de altitud, aparece un pastizal de singulares característicasque no sólo se ve influenciado por el pastoreo, sino que además hacefrente a las severas condiciones ambientales que se dan en ese lugar y quelimitan el crecimiento de las plantas. La precipitación media anual de 2.000milímetros provoca fuertes escorrentías superficiales a las que hay que añadirel intenso frío que nos encontramos prácticamente durante todo el año.Sobre el sustrato silíceo de la cima crece una vegetación rala, relativamenteempobrecida y que no supera los treinta centímetros de altura. Aunasí, una gran variedad florística acompaña el manto herbáceo que cubreeste último tramo, coronado en la cima por vegetación expuesta a un altogrado de humedad.A partir del collado de Aldamiñoste, la vegetación está compuesta porpastos silicícolas dominados por la gramínea Agrostis curtisii. En las zonasdonde se acumula la nieve se pueden apreciar pastos de cervuno (Nardusstricta), así como pequeños brezales dispersos junto a musgos de alto interésbotánico. A menudo, estas comunidades son quemadas por los propiospastores para la obtención de pastos, o pisadas por el ganado o los montañerosque, en gran número, llegan a diario hasta la cumbre.En aquellos lugares inaccesibles al ganado, entre hendiduras rocosasde la zona del monte Aldamin e Itxina, por encima de los mil metros de altitudflorecen los megaforbios. Son herbazales compuestos de grandes hierbascon amplias hojas entre las que aparecen algunas especies amenaza-89HaitzakHaitzen eremuan, <strong>Gorbeia</strong> mendiguneko estai menditarrean kokaturikozona karstikoak sartzen dira, gehienbat Bizkaiko lurretan. Elementunagusiak Itxina mendigunea eta Aldamin dira.Milioika urtetan gertaturiko higadura kimikoak ertz eta barrunbe askosortu ditu, eta horietan flora eta fauna anitza dago ezkutuan, kasu batzue-Mendi-txirta (Anthus spinoletta) (J.A.) Bisbita ribereño alpino (Anthus spinoletta) (J.A.)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!