Kudowski

Życie Kudowy na starych fotografiach
▶ redaguje Mikołaj Krzemiński
Bardzo miły i ciekawy list oraz zdjęcia (które poniżej publikujemy) dostaliśmy od byłej mieszkanki Kudowy Pani Danuty Marty
Kotulskiej, ojciec jej Emil Kotulski był wiceburmistrzem w pierwszych powojennych latach.
Sama autorka listu w 1951 roku ukończyła szkołę podstawową (dziś budynek przy ul. Kościelnej), później przyzakładową szkołę
włókienniczą Kudowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego. Pracowała m. in. w Tkalni „Frot” i KZPB. Po likwidacji Tkalni „Frot”
(oczywiście, po przebudowie) mieściły się tam dwa hotele dla pracowników KZPB, dzisiaj mieszkania komunalne.
Ciekawa jest etymologia nazwy Kudowy-Zdroju wywodzącego się podobno od słowiańskiego słowa „kojdawa”, które podaje Pani
Danuta. Jest to w literaturze przedmiotu nieznane. Może burmistrz niemiecki chciał się przypodobać? Tu odsyłamy Naszych Czytelników
do artykułu prof. Jana Miodka w książce „Kudowa – zdrój, miasto i ludzie” - 2002. Bardzo ciekawa jest też informacja o budowie
pieców krematoryjnych na terenie byłego obozu pracy w czasie II wojny światowej. Tu zainteresowanych odsyłamy do poprzednich
numerów Pamiętnika Kudowskiego i tekstów Zbigniewa Kopcia.
Bardzo serdecznie Pani Danucie Marcie Kotulskiej dziękujemy! Mamy cichą nadzieję, że Pani twórczość plastyczna zagości w naszej
galerii „Cyganeria”.
Redakcja
Góra Kalwaria, 9 listopada 2009 r.
Szanowni Państwo!
Wielką radość sprawiła mi moja dobra znajoma, z którą utrzymuję nadal kontakt
telefoniczny i listowny – p. Lucyna Spalona, przysyłając Pamiętnik Kudowski, gdyż jest
to bardzo bliskie mojemu sercu. Do Kudowy przybyłam z mamą w sierpniu 1945 roku
(Ojciec mój Emil, był tu wcześniej), wyjechałam w listopadzie 1970 r., a więc 25 lat
w tym dzieciństwo i młodość do czego nie zawsze chce się wracać, a przysłowie mówi
„Co było a nie jest nie pisze się w rejestr”. Jednakże czasem ma się ochotę ocalić co nieco
od zapomnienia, utrwalić te okruszyny dobrych wspomnień dla potomności. Kilka
szczególików z Kudowy.
Pierwsza biblioteka założona przez p. Janas mieściła się od (chyba) 1946 r. w pomieszczeniu,
które później zajmowało biuro podróży „Orbis”. Przy ul. Żymirskiego –
później 1 Maja nr 6 mieściło się atelier malarskie artysty z pochodzenia Węgra – Molnara,
nazwisko trzeba sprawdzić, bo wyjechał z Kudowy około roku 50-54, raz z mamą byłam
w tym atelier. Ciekawa postać, wspaniały artysta, malarz.
Kudowa-Zdrój zmieniała nazwę na Chudoba Zdrój i Chudobice Zdrój, ale w tym
czasie gdy mój ojciec Emil był vice burmistrzem, Zarząd Miejski nie zmieniał pieczątek
i nadal była Kudowa-Zdrój. Mój ojciec konfrontował to z burmistrzem – Niemcem,
który uzasadniał słowiańskie pochodzenie nazwy od Kojdawa co podobno oznaczało
„dający życie”, „źródło” .
Burzliwe losy Polaków po II wojnie nie ominęły cichej Kotliny Kłodzkiej, wielu uczciwych
ludzi i patriotów przechodziło przez więzienia m.in. burmistrz Kudowy-Zdroju
p. Twardy, Kuś i mój ojciec Emil. Był to czas śledztwa, który wyłączał tych ludzi z pracy
(a po śledztwie wypuszczano), ale te śledztwa trwały po kilka miesięcy. Donosy, oskarżenia
itp., dzisiaj też są powszechne, wiadomo to z mediów.
Cieszy mnie, że państwo zbieracie te okruszyny pamięci, tworząc mozaikę Ziemi
Kłodzkiej.
Serdecznie pozdrawiam, życząc dobrych ciekawych tematów
Danuta Marta Kotulska
P.S. Obecnie od wielu lat na emeryturze (po 40 latach pracy zawodowej) zainteresowałam
się malarstwem. Jestem członkiem grupy plastyków „Communio Graphis” w Górze
Kalwarii założonej i prowadzonej przez artystę – rzeźbiarza, malarza i pedagoga
p. Stefana Pawła Wisowskiego. (… skrót. Red.)
36