Descarga en formato PDF (11 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

en: plant
plaqueta s.f. V. trombocito.
plasma s.m. V. protoplasma.
plasma s.m. compoñente líquido do sangue,
no que as células sanguíneas están suspendidas.
Sin GL: plasma sanguíneo loc.s.m.
eS: plasma s.m.; plasma sanguíneo
loc.s.m.
en: blood plasma; plasma
plasma sanguíneo loc.s.m. V. plasma.
plásmido s.m. Molécula de aDn circular de
dupla cadea, que pode existir e replicarse
de xeito independente aos cromosomas.
Son propios de organismos procariotas e lévedos.
Adoitan codificar características non esenciais
para a vida da célula. Os plásmidos son empregados
para producir ADN recombinante para usos
biotecnolóxicos.
eS: plásmido s.m.
en: plasmid
V. TaMÉn: cósmido; fásmido; faxémido
plasmodesmo s.m. canle que conecta o
citoplasma de células vexetais adxacentes
formada por unha estrutura circular de
membrana plasmática e un túbulo de retículo
endoplasmático percorrendo o seu
interior.
eS: plasmodesmo s.m.
en: plasmodesma
plasmodio s.m. V. sincicio.
plasmogamia s.f. Fusión citoplasmática de
dúas ou máis células permanecendo os
seus núcleos separados. A plasmogamia dá
lugar á formación de plasmodios.
eS: plasmogamia s.f.
en: plasmogamy
plasmólise s.f. Proceso biolóxico de tipo osmótico
polo cal o protoplasma se reduce
pola perda de auga e sales minerais.
eS: plasmólisis s.f.
en: plasmolisis
plastidio s.m. orgánulo citoplasmático rodeado
por unha dobre membrana propio
de células de plantas que sintetizan o seu
propio aDn. Existen diferentes tipos de plas-
tos, todos derivados dun mesmo tipo celular, os
proplastidios, pero só podemos encontrar un tipo
de plasto nunha célula.
Sin GL: plasto s.m.
eS: plastidio s.m.; plasto s.m.
en: plastid
plastidoma s.m. conxunto de plastos dunha
célula.
eS: plastidoma s.m.
en: plastidom
platelminto s.m. Pertencente ao grupo dos
Platyhelminthes.
eS: platelminto s.m.
en: platyhelminth; flatworm
plasto s.m. V. plastidio.
pleópodo s.m. apéndice do abdome dos
crustáceos malacostráceos.
eS: pleópodo s.m.
en: pleopod
plesiomorfía s.f. carácter ancestral, presente
xa nun antepasado común.
eS: plesiomorfía s.f.
en: plesiomorphy
pleurocárpico, pleurocárpica adx. V.
pleurocarpo, pleurocarpa.
pleurocarpo, pleurocarpa adx. Dise da
forma de crecemento dos briófitos na cal
os esporófitos se desenvolven sobre ramas
laterais curtas do gametófito. Adoita ter lugar
en briófitos moi ramificados
Sin GL: pleurocárpico, pleurocárpica
adx.
eS: pleurocarpo, pleurocarpa adx.;
pleurocárpico, pleurocárpica adx.
en: pleurocarpous
V. TaMÉn: acrocarpo
pleuroconto, pleuroconta adx. Dise da
dotación flaxelar con disposición lateral
nas células. Fálase de células pleurocontas,
acrocontas e estefanocontas no ámbito das algas
microscópicas.
eS: pleuroconto, pleuroconta adx.
en: pleurokont
pliotropía s.f. Fenómeno polo cal un xene
inflúe simultaneamente en varios trazos
fenotípicos.
137