Descarga en formato PDF (11 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

permitindo que o encima active outro posterior na
ruta de sinalización.
eS: proteína G loc.s.f.
en: G protein
proteína quinase loc.s.f. encima que transfire
o grupo fosforilo terminal do aTP ou
outro nucleósido trifosfato a unha proteína
diana, regulando a súa actividade ou outras
propiedades. A transferencia do grupo fosforilo
realízase a un residuo de Ser, Thr, Tyr, Asp ou His. A
forma plural é proteínas quinase.
eS: proteína quinasa loc.s.f.
en: protein kinase
proteína quinase dependente de ciclina
loc.s.f. V. cDK.
proteoglicano s.m. compoñente do grupo
das glicoproteínas formado por un polipéptido
e un polisacárido denominado glicosaminoglicano.
Encóntrase na matriz do
tecido conectivo. O polisacárido é o compoñente
maioritario.
eS: proteoglucano s.m.
en: proteoglycan
proteoma celular loc.s.m. Totalidade de
proteínas expresadas nunha célula particular
baixo unhas condicións determinadas.
Normalmente faise referencia a este concepto
simplemente como proteoma.
eS: proteoma celular loc.s.m.
en: proteome
proteoma completo loc.s.m. Proteínas de
todas as variedades de proteomas celulares.
eS: proteoma completo loc.s.m.
en: complete proteome
proteosoma s.m. conxunto supramolecular
de complexos encimáticos que degradan
proteínas celulares danadas ou non necesarias
O proteosoma recoñece as proteínas que
están poliubiquitinizadas para a súa degradación
Sin GL: proteasoma s.m.
eS: proteosoma s.m.; proteasoma s.m.
en: proteasome
protista s.m. V. protoctista.
protoctista s.m. Grupo sen categoría taxinómica
que comprende todos aqueles organismos
eucariotas que non poden ser cla-
142
sificados dentro dos outros tres reinos
(fungos, plantas e animais). O significado
deste termo variou ao longo da historia, abranguendo
distintos grupos segundo a época. Nun
inicio incluía bacterias, algas, fungos e protozoos,
mentres noutras etapas se restrinxiu o seu uso a
eucariotas unicelulares.
Sin GL: protista s.m.
eS: protoctista s.m.; protista s.m.
en: protist
protonema s.m. estrutura filamentosa resultante
da xerminación da espora dun briófito
e da cal deriva o gametófito, de estrutura
foliosa.
eS: protonema s.m.
en: protonema
protooncoxene s.m. Xene que intervén nunha
función calquera da célula e que a traves
dunha alteración na súa estrutura ou
expresión pode converterse nun oncoxene
e iniciar un proceso carcinoxénico.
eS: protooncogén s.m.
en: proto-oncogene
protoplasma s.m. Substancia das células
rodeada pola membrana plasmática, máis
ou menos líquida e coloidal, onde se atopan
disoltos ou en suspensión corpos orgánicos
e sales inorgánicos.
Sin GL: plasma s.m.
eS: protoplasma s.m.; plasma s.m.
en: protoplasm, plasma
protoplasto s.m. célula dunha planta, fungo
ou bacteria na que foi total ou parcialmente
eliminada a parede celular. O termo protoplasto
inclúe tanto as células nas que a parede foi
eliminada fisicamente, como as células completas
cando só nos queremos referir á célula excluíndo
a parede.
eS: protoplasto s.m.
en: protoplast
protoplasto s.m. Unidade biolóxica composta
polo núcleo celular e o material
protoplasmático que o rodea.
eS: protoplasto s.m.
en: protoplast