Descarga en formato PDF (11 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

exoesqueleto s.m. estrutura de soporte producida
polo ectoderma ou a epiderme, externa
e non envolta por tecido vivo. Trátase
dun esqueleto externo que pode ter orixe orgánica,
inorgánica ou mixta. Ten función de protección.
Nos artrópodos, ademais, contribúe á función
de respiración e desempeña unha función
mecánica, xa que proporciona o soporte para o
tecido muscular.
Sin GL: dermatoesqueleto s.m.
eS: exoesqueleto s.m.; dermatoesqueleto
s.m.
en: exoskeleton
exoesqueleto s.m. capa máis externa do tegumento
nos artrópodos, por riba da epiderme.
É unha estrutura ríxida, acelular e complexa,
formada na súa maior parte por quitina.
Presenta unha dobre función: protección e lugar
de inserción para os músculos.
Sin GL: cutícula s.f.
eS: exosqueleto s.m.; cutícula s.f.
en: exoskeleton
exón s.m. Secuencias do aDn eucariótico
que se expresa en forma de polipéptido.
eS: exón s.m.
en: exon
V. TaMÉn: intrón
exonuclease s.f. encima que escinde nucleótidos
de un en un dende un extremo dunha
cadea polinucleotídica.
eS: exonucleasa s.f.
en: exonuclease
exoparasito s.m. V. ectoparasito.
exoparasito, exoparasita adx. V. ectoparasito,
ectoparasita.
exotecio s.m. capa máis externa da cuberta
das anteras.
78
eS: exotecio s.m.
en: exothecium
exotoxina s.f. Proteína liberada por un microorganismo
durante o crecemento e que
posúe efectos tóxicos. As exotoxinas teñen
unha elevada toxicidade que estimula rapidamente
a produción de anticorpos específicos.
Sin GL: toxina esóxena loc.s.f.
eS: exotoxina s.f.; toxina exógena loc.s.f.
en: exotoxin
V. TaMÉn: endotoxina
exoxenote s.m. Fragmento de material xenético
esóxeno que pode ser incorporado nun
proceso de recombinación ao xenoma bacteriano.
eS: exogenote s.m.
en: exogenote
expansina s.f. Proteína da parede celular que
acelera a expansión da mesma. Presenta actividade
óptima a pH ácido.
eS: expansina s.f.
en: expansin
extremo cohesivo loc.s.m. extremo dunha
dupla cadea de aDn caracterizado por
posuír unha secuencia de nucleótido de
cadea única.
eS: extremo cohesivo loc.s.m.
en: cohesive end; sticky end
extremo romo loc.s.m. extremo dunha dupla
cadea de aDn composto por un par de
nucleótidos.
eS: extremo romo loc.s.m.
en: blunt end
extremófilo s.m. organismo que crece en ou
precisa de condicións físicas ou xeoquímicas
consideradas extremas, nos límites do
desenvolvemento da vida.
eS: extremófilo s.m.
en: extremophile
extremófilo, extremófila adx. Que é capaz
de crecer en condicións consideradas límite
para o desenvolvemento da vida.
eS: extremófilo, extremófila adx.
en: extremophilic