Descarga en formato PDF (11 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

ase. A reacción luminiscente pode ter lugar no
interior da célula ou de xeito extracelular. Asemade
pode realizala o propio organismo ou producirse
grazas á simbiose con bacterias bioluminiscentes.
É común observar bioluminiscencia nas costas,
asociada ao fenómeno de marea vermella, debido
á actividade metabólica dos dinoflaxelados.
SIN GL: biofotoxénese s.f.
ES: bioluminiscencia s.f.; biofotogénesis
s.f.
EN: bioluminiscence
bioma s.m. Comunidade ecolóxica formada
por unha vexetación e fauna características
directamente relacionadas co clima.
ES: bioma s.m.
EN: biome
biomagnificación s.f. Incremento na concentración
dunha substancia na cadea trófica.
ES: biomagnificación s.f.
EN: biomagnification
biomasa s.f. Masa de organismos vivos
nunha área ou ecosistema nun momento
determinado.
ES: biomasa s.f.
EN: biomass
biomasa s.f. Materia orgánica orixinada a
partir dun proceso biolóxico que pode ser
empregada como fonte de enerxía directa
ou indirectamente.
ES: biomasa s.f.
EN: biomass
biopelícula s.f. Comunidade estruturada de
microorganismos e a matriz polimérica
que eles mesmos producen que se adhire a
unha superficie.
ES: biopelícula s.f.
EN: biofilm
bioquímica s.f. Eido da bioloxía que estuda
os compostos e procesos químicos propios
dos seres vivos.
ES: bioquímica s.f.
EN: biochemistry
biorreactor s.m. Recipiente no cal se proporcionan
as condicións para manter unha
reacción biolóxica activa.
ES: biorreactor s.m.
34
EN: bioreactor
biorremediación s.f. Proceso levado a cabo
por organismos ou encimas derivados deles
que devolve un ambiente contaminado
ao seu estado natural.
ES: biorremediación s.f.
EN: bioremediation
biosensor s.m. Instrumento deseñado para a
medición ou detección dalgún parámetro
e que inclúe compoñentes biolóxicos e físico-químicos.
ES: biosensor s.m.
EN: biosensor
biosfera s.f. Capa da Terra que alberga a vida.
ES: biosfera s.f.
EN: biosphere
biosfera s.f. Ecosistema mundial global.
ES: biosfera s.f.
EN: biosphere
biota s.f. Conxunto de organismos vivos que
ocupan unha determinada área.
ES: biota s.f.
EN: biota
biotina s.f. Vitamina que actúa como cofactor
encimático en moitas reaccións de carboxilación.
SIN GL: vitamina B8 loc.s.f.; vitamina B7
loc.s.f.; vitamina H loc.s.f.
ES: biotina s.f.; vitamina B8 loc.s.f.; vitamina
B7 loc.s.f.; vitamina H loc.s.f.
EN: biotin; vitamin H; vitamin B7
biotipo s.m. Conxunto de todos os organismos
que comparten un mesmo xenotipo.
ES: biotipo s.m.
EN: biotype
biótopo s.m. Área con condicións ambientais
uniformes que supón o lugar físico de establecemento
dunha comunidade específica
de seres vivos.
ES: biotopo s.m.
EN: biotope
bioxeografía s.f. Estudo espacial e temporal
da distribución xeográfica dos seres vivos,
dos hábitats nos que viven e das súas relacións
ecolóxicas.