Descarga en formato PDF (11 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

eS: altricial adx.
en: altricial
alvéolo s.m. Fino saco situado nos pulmóns,
ao final de cada bronquíolo, onde ten lugar
o intercambio de gases entre o aire inspirado
e o sangue.
eS: alvéolo s.m.; alveolo s.m.
en: alveolus
alxinato s.m. Sal de ácido alxínico.
eS: alginato s.m.
en: alginate
ámago s.m. Tecido situado no centro do caule
das plantas e formado por un parénquima
lixeiro e incoloro.
Sin GL: medula s.f.
eS: médula s.f.
en: pith; medulla
ambiente s.m. conxunto de características
externas que afectan o comportamento
dun sistema. Na bioloxía, o sistema fai referencia
a un conxunto de seres vivos.
eS: ambiente s.m.
en: environment
ambulacro s.m. Sistema de condutos e reservorios
cheos de líquido que interveñen no
transporte interno e participan na locomoción
nos equinodermos.
Sin GL: aparello ambulacral loc.s.m.;
sistema vascular acuífero loc.s.m.
eS: ambulacro s.m.; aparato ambulacral
loc.s.m.; sistema vascular acuífero
loc.s.m.
en: ambulacrum; ambulacral system;
water vascular system
ameba s.f. Protozoo pertencente ao xénero
Amoeba. Caracterízase pola súa forma cambiante
e o movemento ameboide por medio de pseudópodos.
eS: ameba s.f.
en: amoeba
amebocito s.m. célula capaz de emitir pseudópodos,
que lle confiren mobilidade
ameboide e capacidade de fagocitar.
eS: amebocito s.m.
en: amebocyte
amensalismo s.m. relación simbiótica entre
dous organismos na cal un deles dana o
outro e non gaña nada.
eS: amensalismo s.m.
en: amensalism
amento s.m. inflorescencia a modo de espiga
con flores apétalas unisexuais. O amento é
unha inflorescencia propia de árbores como o salgueiro,
a abeleira ou a aciñeira.
eS: amento s.m.
en: seaweed; catkin; ament
amidón s.m. Principal polisacárido vexetal
de reserva enerxética.
eS: almidón s.m.
en: amylum; starch
amilase s.f. V. ptialina.
aminoácido s.m. Molécula que posúe un
substituínte carboxilo e outro amino unidos
a un carbono α.
eS: aminoácido s.m.
en: aminoacid; amino acid
aminotransferase s.f. V. transaminase.
amnio s.m. Membrana extraembrionaria dos
amniotas que forma un saco que encerra e
protexe o embrión. O amnio deriva do mesoderma
e ectoderma extraembrionario.
eS: amnios s.m.
en: amnion
amniota s.m. Vertebrado caracterizado por
desenvolver durante a etapa embrionaria
tres envoltas: o corion, o amnio e o alantoide.
Pertencen ao grupo dos amniotas os réptiles,
as aves e os mamíferos.
eS: amniota s.m.
en: amniote
amniota adx. relativo ou pertencente aos
amniotas.
eS: amniota adx.
en: amniote
amoniotélico, amoniotélica adx. Dise dos
animais que seguen un padrón de excreción
no que o amonio é o principal produto
de refugallo dos derivados nitroxenados.
eS: amoniotélico, amoniotélica adx.
en: ammoniotelic
19