24.12.2013 Views

berria - datu-basea17

berria - datu-basea17

berria - datu-basea17

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

2010eko irailaren 4a, larunbata <strong>berria</strong> 33<br />

Kultura ‹ Plaza<br />

Artea D<br />

Merkatuaren gurpila<br />

Begiz<br />

Ismael Manterola Ispizua<br />

porretako bueltak batbatean<br />

harrapatu nau,<br />

O eta helbide elektronikoan<br />

berriz ere arteari buruzko artikulua<br />

idatzi behar nuela esateko<br />

mezua jasotzeari esker konturatu<br />

nintzen errealitatera itzuli behar<br />

nuela. Nire burua artearen munduaren<br />

errealitate gordinera bultzatzeko<br />

edo, inoiz irakurtzen ez<br />

dudan negozioei buruzko egunkari<br />

bateko gehigarrian, artearen negozioari<br />

buruzko artikulua topatu<br />

nuen. Kointzidentzia edo patua,<br />

artearen alde erromantikoena eta<br />

atseginena oporrekin batera bukatu<br />

balitz bezala, artearen merkatuan<br />

sartu ninduen egunkariko<br />

artikuluak. Arteak alderdi asko<br />

ditu, baina merkatuaren aldea<br />

hain gordin erakusteak aurreko<br />

asteko lasaitasunarekin eta isolamenduarekin<br />

berehala puskatzeko<br />

balio izan zuen.<br />

Artikuluaren arabera, arteak<br />

negozioa izaten jarraitzen du krisi<br />

garaian ere. Bi potentziek, Ameriketako<br />

Estatu Batuak eta Erresuma<br />

Batuak, arte merkatuaren %75<br />

kontrolatzen dute. Alemaniak, Italiak,<br />

Suitzak eta Txinak ehuneko<br />

puska txiki bat hartzen dute, eta<br />

munduko beste herrialde guztien<br />

artean %9 banatu behar dute.<br />

Merkatuaren errealitate horri<br />

buruz aspaldian idatzi nuen, eta<br />

ordutik aldaketa gutxi gertatu direla<br />

dirudi, Txinaren parte-hartzea<br />

ez bada behintzat. Baina artikuluko<br />

atalik deigarriena artisten<br />

kotizazioei buruzkoa zen. Arteari<br />

buruzko artikuluetan ez bezala,<br />

negozioei buruzko gehigarrian lasai<br />

asko hitz egiten zen artisten lanen<br />

salneurriak altxatzeko galeriek<br />

eta enkante etxeek erabiltzen<br />

dituzten trikimailuak. Trikimailu<br />

hitza baino gehiago erakerabili<br />

beharko genuke, artikuluak artea<br />

beste edozein negozio bezala aztertzen<br />

zuelako. Enpresetan edo<br />

diruarekin erabiltzen den espekulazioa<br />

erabiltzen da artearen negozioan<br />

ere, eta artista baten balioak<br />

gora edo behera egin dezake burtsan<br />

banketxeek edo multinazionalek<br />

egiten duten modu berean.<br />

Ezaguna da idatziak aipatzen<br />

zuen Damian Hirsten diamantezko<br />

burezurrarekin gertatutakoa.<br />

Artistaren galeristak eta artistak<br />

berak diru kopuru izugarri baten<br />

truke erosi zuten, artelanaren prezioa<br />

modu artifizialean igoarazteko.<br />

Orduan eskandalua izan bazen<br />

ere, badago artistaren performancemoduan<br />

azaldu duenik ere, baina<br />

horrelako jokaerak ez omen dira<br />

hain arraroak artearen merkatu<br />

handietan.<br />

Beraz, artistek artearen burtsan<br />

kotizatzen dute, balio artistikotik<br />

kanpo. Orduan azaltzen da gure zalantza<br />

arte garaikideko artista ezagunen<br />

aurrean. Izen handiek artelan<br />

garestiak saltzen dituzte, eta,<br />

horregatik, komunikabideek haizatzen<br />

dituzte. Ezagunak egin ondoren<br />

erosle guztiek nahi dute artista<br />

horien artelanen bat, eta ezaguna<br />

den eskaintza eta eskaera sistemak<br />

prezioak altxatzen ditu.<br />

Hortxe arte merkatuaren gurpila.<br />

Kritika<br />

Artea<br />

Prospekt ‘10.<br />

Non: Windsor galeria (Bilbo).<br />

Noiz arte: irailaren 17ra arte.<br />

Haizea Barcenilla<br />

E<br />

uskal Herrian ez da, tamalez,<br />

artista gazteenek lanak<br />

erakuts ditzaten espazio<br />

askorik. Unibertsitateak badu<br />

bere aretoa, baina 1968ko maiatzeko<br />

gertakizunen ondoren<br />

Leioako campusa mendi punta<br />

batean eraikitzea erabaki zutenez,<br />

handik pasatzen den publikoa<br />

nahiko urria da. Beraz, Windsor<br />

galeriak urtero antolatzen<br />

duen Arte Ederretako ikasleen<br />

erakusketak berritasun apur bat<br />

dakarkio panorama artistikoari.<br />

Hamar dira oraingoan agertutako<br />

artistak, joera desberdinen jarraitzaile.<br />

Hala ere, badira guztien lanetan<br />

errepikatzen diren zenbait<br />

elementu, nolabaiteko koherentzia<br />

bat ehuntzen dutenak. Horietako<br />

bat paisaiaren begirada da,<br />

habitatari eta inguruneari behatzen<br />

dion eta hura aztertzen duen<br />

begirada bat. Horri gehitzen zaio<br />

(edo agian ez da gehitzea, barnean<br />

sartzea baizik) emakumearen<br />

gorputzari eta espazioari buruzko<br />

gogoeta, hainbat artistaren lanean<br />

agertzen dena. Etxea, gotorlekua,<br />

egoitza ere presente dago.<br />

Benetako gai edo proposamen komisarialik<br />

ez dagoen arren (izena<br />

bera, Prospekt ’10, iazko Zeitgeistaren<br />

jarraipen zabal eta zehaztugabea<br />

da), suma daiteke badirela<br />

fakultatean gailentzen diren materia<br />

eta orientazioak.<br />

Erakusketa kritikatzeko elementu<br />

bakarra –galeria batean<br />

izateagatik aurreikusteko modukoa<br />

zena, hala ere– aurkeztutako<br />

lanek duten izaera materiala da.<br />

Ez dago ekintzetan oinarritzen<br />

den lanik, Alejandra Buenok<br />

inaugurazio egunean egindako<br />

Ibai Diaz Lezamaren izenbururik gabeko margoa, Windsor galeriako erakusketan. MARISOL RAMIREZ / ARGAZKI PRESS<br />

Gazte gara gazte<br />

performance-a izan ezik. Ez dago,<br />

orobat, bideoan eta argazkian<br />

aurkezten den lan askorik, eskulturak<br />

eta pinturak dute garrantzi<br />

handiena erakusketan. Hori<br />

Leioako fakultatearen fenomenoa<br />

ote da edo komisarioaren aukeraketaren<br />

emaitza?<br />

Lanen artean, zirrara sortzen<br />

duen lehenengoa Santiago F.<br />

Mosteyrinek egindako marrazki<br />

handia da. Pilot finez marraztuta,<br />

mendi baten gainetik zabaltzen<br />

den baso bat irudikatuz, Bilbon<br />

azken urteetan ikusitako zolitasun<br />

teknikorik handiena erakusten<br />

duela esango nuke. Lana ez da<br />

<strong>berria</strong>, Nextprogramaren barnean<br />

aurten ikusgai egon baita<br />

Montehermoson, baina behin eta<br />

berriz ikus daitekeen obra da,<br />

urrutitik sortzen duen irudi bolumetrikoa<br />

marra sinpleen bidez<br />

egina dagoela sinetsi ahal gabe.<br />

Edertasunamodaz pasatutako hitza<br />

bada ere, zaila egiten da marrazki<br />

horri aplikatzeko adjektibo<br />

aproposagorik aurkitzea.<br />

Bada aurtengo erakusketako<br />

lan anitzetan, izan ere, samurtasun<br />

berezia. Amaya Cortaireren<br />

zeramika gaineko hogeita zazpi<br />

argazkiek paisaia desertuak erakusten<br />

dizkigute, polaroidak balira<br />

legez. Askok garraio batetik<br />

ateratakoak dirudite, eta ezaugarri<br />

berezirik gabekoak dira: argizutoinak<br />

belardietan, elurrez betetako<br />

zelaiak; hondartza bat; lainoz<br />

beteriko zeruak landen gainetik.<br />

Haien momentu bateko<br />

memoriaren izaerak zeramikak<br />

igortzen dien sendotasunarekin<br />

kontraste aipagarria sortzen du.<br />

Badirudi, irudiak bata bestearen<br />

ondoan ikusita, espazioz espazio<br />

salto egiten duen zerumuga jarrai<br />

bat marrazten dutela.<br />

Zentzu desberdinean baina lan<br />

erakargarria osatuz aurkezten dira<br />

Marta Lopez Orosaren bi piezak<br />

aretoaren hondoan. Lehena, zoruan<br />

kokatzen den eraikuntza txiki<br />

bat da, egurrez eta plastikoz egi-<br />

na, argi izpi batekin. Zorutik gutxi<br />

altxatzen da, eta arkitektura modernoaren<br />

maketa eta diseinuzko<br />

altzariaren arteko abstrakzioaren<br />

antza du. Gordelekua dirudi, eta<br />

denbora berean hauskorra eta segurua<br />

izatearen inpresioa helarazten<br />

du. Eskultura modernoaren<br />

eragina argia bada ere, eskalarekin<br />

apurtu eta objektu eramangarria<br />

eta maneiagarria bihurtzen<br />

du artistak lurreko pieza txikia.<br />

Paretan zintzilikatutako panelak<br />

erreferentzia eta berritasuna nahasten<br />

ditu orobat. Konstruktibismoko<br />

diseinuko motiboak gogorarazten<br />

dituzten kolore eta formen<br />

bidez, pinturaren, ehunaren eta<br />

hiru dimentsioko objektuaren arteko<br />

elementu bat sortzen da. Dekoratiboa<br />

izan gabe, apaindu egiten<br />

du; erabilgarria izan gabe, zentzu<br />

bat du. Fakultatearen ohitura<br />

eskultorikoari bira bat ematen<br />

diote Marta Lopezen lanek.<br />

Beste lanen artean, Esther Alvarezek<br />

eta Alejandra Buenok emakumearen<br />

gorputza eta espazioaren<br />

inguruko gogoetari eskaintzen<br />

diote arreta; lehenak, bideoaren<br />

bidez; besteak, argazkia erabiliz.<br />

Aipagarria da, lehen aurreratu<br />

bezala, bi formatu horiek erakusketan<br />

duten presentzia eskasa, eta<br />

euskarri autonomo modura ulertuta<br />

beharrean, dokumentaziorako<br />

tresna gisa hartuta ageri dira,<br />

batez ere performance-aren kasuan.<br />

Pinturak ere nagusitasuna<br />

hartzen du Jose Castiella, Maria<br />

Cortina eta Ibai Diaz Lezamaren<br />

lanetan. Cortinak ere paisaiari dedikatzen<br />

dio begirada, Amaya Cortaireren<br />

lanekin bat etorriz.<br />

Oihana Goenagaren lana, Ertibilen<br />

ikusgai dagoena gogoratuz,<br />

zertxobait ahulago agertzen da<br />

oraingoan, hala nola Amaia Gracia<br />

Azketaren piezak, marrazki<br />

interesgarri eta estruktura errepikakor<br />

batzuen bidez osatua.<br />

Hala ere, guztira erakusketa erakargarri<br />

eta plurala osatzen dute,<br />

edozein gustutarako elementuak<br />

eskainiz.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!