Babad Tanah Djawi

Ing sawijining dina ana Brahmana ketemu karo dhéwékné, kandha yèn
dhéwékné titising Wisnu.
Anggoné kandha mangkono iku, awit Brahmana mau ngerti yèn Ken Angrok
iku wong kang gedhé karepe lan kenceng budiné.
Brahmana banjur golèk dalan bisané Ken Angrok kacedhak karo adipati ing
kono, Sang Tunggul Ametung.
Ora antara suwé kelakon Ken Angrok kaabdèkaké. Bareng wis mangkono,
Ken Angrok banjur tansah golèk dalan kapriyé enggoné bisa ngendhih Sang
Adipati, nggentèni jumeneng.
Ketemuning nalar Ken Angrok banjur ndandakaké keris becik marang Empu
Gandring.
Sawisé keris dadi, katon becik temenan, nganti mitrané Ken Angrok aran
Keboijo kepéncut kepéngin nganggo, banjur nembung nyilih: oleh.
Saka senengé, keris mau saben dina dianggo sarta dipamèr pamèraké,
dikandhakaké duwèké dhéwé.
Bareng wis sawatara dina Ken Angrok banjur nyolong kerisé dhéwé kang
lagi disilih ing mitrané mau dianggo nyidra Sang Adipati.
Kelakon séda, keris ditinggal ing sandhingé layon. Urusaning prakara:
mitrané Ken Angrok sing kena ing dakwa, diputus ukum pati.
Ken Angrok banjur bisa oleh Sang putri randaning Tunggul Ametung lan
gumanti madeg adipati: Sang Putri asmané Ken Dhedhes.
Sasuwéné dicekel Ken Angrok negarané tata, reja, wong cilik banget
sungkemé.
Sawisé mbedhah karajan cilik cilik ing Jenggala, Ken Angrok banjur emoh
kebawah Kedhiri, malah ing tahun 1222 mbedhah praja Kedhiri nganti
kelakon menang, Ratu ing Kedhiri Prabu Kertajaya séda nggantung
sabalané kang padha tuhu.
Kedhiri banjur ditanduri adipati kabawah Singasari.
Bareng para ratu darah Empu Sindhok wis kalah kabèh karo Ken Angrok,
Ken Angrok banjur jumeneng Ratu gedhé, jejuluk Prabu Rejasa, yaiku kang
nurunaké para ratu ing Majapait.
13