La Protseso kontraw Jesuo el Nazaret - Universala-esperanto.net

Post determini la Sanhedrinon, vidu ni nun kiu prezidis en gvidado de la
debatoj.
Estis du prezidistoj. Unu, kiu portis la titolon Nasi (“Printso”), estis la tŝefa
{numero 1}. La alia, kiu portis la titolon Ab Beeth-Din (“Patro de la
Tribunalo”), estis la vitsa prezidisto {numero 2}. Ambaw okupis en la *Kwokunveno
la honorlokojn en la mezo, law la aldonita skemo. Ili sidadis sur
tronoj, funde de la salonego, dum ambawflanke sur sedžoj prenis lokon aliaj
kolegoj, en formo de duona tsirklo. Je tŝiu ekstremažo de tiu amfiteatro estis
instalita sekretario, aktaristo.
Nu, en kiu de la tri Tŝambroj oni elektis la tŝefprezidiston ? Iuj awtoroj, kiel
BASNAGE en sia “Historiko de la Judoj” [17,16] tsertigas ke la tŝefa prezidistetso
rajte iris al la tiutempe funtsianta tŝefpastro. Tio estas eraro. Same
kiel en la primitiva asembleo, fondita dum vagado en la dezerto, estis ne la
grandpastro Aaron, sed jes Moseo, kiu rolis kiel tŝefprezidisto; tiel same la
tŝefofitso iris lawprintsipe al la plej digna persono. Efektive, en la katalogo de
tŝefprezidistoj, konservata en la Talmudo, multaj nomoj ne apartenis al
satserdotoj. Tsetere ankaw Maimonides, kiu penetreme esploris la demandon
en sia “Konsistoj de la Sanhedrino”, diras esplitse: “Iu ajn, kiu superis siajn
kolegojn per sadžetso, elektatis de ili kiel tŝefo de la Sanhedrino.”
Tamen gravas aldoni ke en epoko, kiam la influo de tŝefpastroj idžis superrega
— kio okazis post *katadukto de Judaujo al romena provintso — la
grandpastro kutimis kunigi en sia persono la funtsiojn de tŝefa satserdoto
kaj tŝefprezidisto de la Sanhedrino. Iuj inter ili etŝ perforte akaparis tiun
postenon. Tŝu oni do ankoraw dubu pri ilia eventala koruptetso kaj maljustetso
? La fonto de ilia elektebletso estante venenizita, ankaw la efikoj de ilia
respondetso foje odoris je veneno. En sufitŝe multaj okazoj ili ne skrupulis
fari detsidojn plej gravajn en tŝeesto de nur duono aw etŝ triono de la bezona
Membraro.
Ni ripetas “detsidojn gravajn”, tŝar estas al la sadžetso de la Synhedro, ke
oni konfidis grandajn problemojn rilate al justitso, doktrino, aw administrado.
Diras la Miŝnao, traktante pri la Sanhedrino: “La judžo de la 71 estas
alvokata kiam iu problemo rilatas al tuta tribo, al falsa profeto, aw al la
grandpastro mem; kiam netsesas detsidi tŝu fari militon; kiam oni devas
fondi tribunalon de dudek tri memroj en la provintsoj; kiam oni volas deklari
iun urbon malpia kaj meti džin sub *anaparimo.”
Tiu tsitažo montras kiel lardžaj estis la kompetentetso de la Synhedro; dži
estis vere superrega. Herodes la Granda, dum li estis nur *hierorektro {kaj
13