La Protseso kontraw Jesuo el Nazaret - Universala-esperanto.net

lasta atako mortis ankaw Simeon. [David Ganz “Xronologiko” jaro 4810 –
Miŝnao “Pri la Patroj”,1 – Talmudo de Jeruzalemo “Pri la Predžoj”, 6bis]
Onkelos – Naskita en pagana *obitelo xaldea, li tamen tŝirkawbrakis Judismon
kaj estidžis unu el la plej famaj ditŝiploj de Gamaliel. Li verkis
prestidžan redonon de la kfin libroj de Moseo en la xaldea lingvo.
Kfankam rabenaj dokumentoj ne mentsias lin kiel anon de la Synhedro,
oni povas apenaw dubi pri tio pro la granda estimo kiun sentis la
Judoj por liaj memoro kaj verkažoj. Ankoraw aktuale estas konsilate
legi tŝiusemajne iun parton de la Pentatuxo en lia versio. Sed Onkelos
stretŝis Farisajismon džis plej alta formo de netoleremo. Post sia
konvertidžo li tiomege malamis paganetson, ke li etŝ žetis en la Mortad
Marod la monon hereditan de siaj gepatroj, opiniante džin malpura. Oni
komprenos ke tia mensostato ne igis lin favora al Jesuo, kiu montris sin
milda por ne-Judoj. [Talmudo “Megilla”, 3bis – “Pri la lasta pordo”, 134bis – “Festo
de la Tabernakloj”, 28bis – “Suplemento al la Miŝnao”, 28bis]
Jonathan ben Uziel – Alia awtoro de rimarkindaj xaldeaj redonoj de la
Pentatuxo kaj de la Profetoj. Ne tsertas kiam li vivis. Iuj situigas lin
avan Jesuo, aliaj džuste tiutempe. Por ni ne estas dubo ke li estis Ties
samtempulo kaj etŝ judžisto. Jen du argumentoj por tion konfirmi.
Jonathan, kiel tradukinto de la Profetoj, intentse ellasis non Daniel, tial
ke — law la Talmudo — andželo venis averti lin ke la maniero en kiu tiu
profeto pentras la morton de la Mesio, tro klare referas al Jesuo el
Nazaret. Se li do vole neglektis non Daniel pro Jesuo, estas forta indiko
ke li ne vivis avan la Filjo de Miriam, sed samtempe kun Li. Due, se oni
komparas la redonojn de Onkelos kaj de Jonathan, elstaras ke tŝi-lasta
profitis el ties modelo, pretsipe en Dewteronomo 22,5 – Judžistoj 5,26 –
Nombroj 21,28. Sekfe, venante post Onkelos, kiu kun tsertetso estis
samtemp-ano de Jesuo, li ne vivis avane. Por rekompentsi non
Jonathan, ke li forstrekis non Daniel el la vitso de profetoj pro malamo
al Jesuo, la talmudistoj lawdegas lin džis apsurdetso. Egzemple, ili
asertas ke la atmosfero tŝirkaw li, dum li estis verkanta siajn tradukojn,
estidžis tiel brula ke preterflugantaj birdoj falis konsumitaj je la
kontakto kun tiu spirita lumo ! [Talmudo “Pri la festo de Tabernakloj”, 28bis –
David Ganz “Xronologiko”, jaro 4728 – Gésénius “Komentaro pri Jesaja”, 1,65 – Zulz
“Diadorado de la Judoj”, 61]
Samuel Kakkaton – Kromnomizata “la Malgranda” por distingi lin dis-de la
granda profeto. Li estis inter la plej impetaj anoj de la Sanhedrino, kiu
elstaras pro sia satira enformuligo de kondamno kontraw la ditŝiploj de
Jesuo, kelka tempo post Ties revividžo. Dži portas la titolon “Beno de la
Malpiuloj” kaj, law la Talmudo, verkatis en Jafne kied translokatis la
Sanhedrino “en la tempo de la fikonduto de la Nazaretano, kiu instruis
doktrinon kontrawan al la paroloj de Dio Vivanta.” Jen džia teksto en
28