La Protseso kontraw Jesuo el Nazaret - Universala-esperanto.net

La Talmudo de Babilono en “Pri la Pentado” [p.35] esprimas tŝagrenon pro
tiu korupto de la superega religia pastretso kaj pro tiuj tŝefpastroj nur unujaraj.
La kwoofitson tiam akiris ne la plej inda, sed tiu kiu pagis plej multe,
tŝar judaj patrinoj alsopiris por siaj filjoj pretsipe tiun altan postenon.
La esprimo “konsilio de tŝefpastroj” en la evangeliaj tekstoj estas do malfelitŝe
tute džusta. En la epoko de la fiprotseso oni nombrifis proksimale
dozenon da tŝefpastroj sentronigitaj, kiuj spite konservis sian titolon džismorte
kaj rajtis partopreni en la Solena Kunveno. Kune kun ili sidadis
ordinaraj pastroj en la unua tŝambro, kfankam pliparto el ili estis nur
parentsoj.
Efektive, alia fimoro pro kiu suferis satserdotetso en tiu epoko, estis ke la pli
influhavaj membroj enirigis en sia sulko filjojn aw apogantojn. Do regis maldigna
etoso de kast-aparteno. La israelida awtoro DÉREMBOURG tsertigas: “Iuj
familioj de pastroj, kiel potsentsa kaj impona aristokratijo, havante neniun
skrupulon rilate al la bezonoj aw digno de la altaro, disputis inter si pri sidlokoj,
kfalitigoj, kaj ritŝažoj.”
Sekfe rolis du klasoj en la unua tŝambro: tŝefpastroj kaj ordinaraj pastroj.
Konsideru ni ilin individue, tiujn jam konatajn kaj tiujn ankoraw ne konatajn.
Anna – Supera tŝefpastro dum sep jaroj sub la sinsekfaj guvernadoj de
Coponius, Ambivius, kaj Rufus. Li estis la bopatro de Kajafa. Kfankam
li plu ne dežoris en tiu tempo, oni ankoraw konsultis lin en gravaj
problemoj. Oni povas etŝ diri, ke li neofitsale ankoraw restis la pretsipa
awtoritatulo meze de la reganta konfuzo pri altpastretso. Dum kfindek
jaroj, preskaw sen interrompo, aperis en lia familio tŝefpastroj; kfin el
liaj filjoj sinsekfe survestis tiun dignon. Estas do nature ke oni kutimis
referi al ili kiel “la satserdota familio”, kfazaw tiu digno estus rajte
heredebla. Ankaw la respondetsoj pri la Templo apartenis al ili. La
historikisto Flavius raportas ke la publika opinio konsideris lin kiel la
plej felitŝan homon de lia tempo. Sed li raportas ankaw ke envere la
etoso en tiu familio de altranguloj estis “orgojla, aroganta, malmilda”.
[Luko 32,2 – Johano 18,13 – Agoj 4,6 – Flavius “Antikfažoj” 15,3,1 & 20,9,1 – Flavius
“Juda Milito” 4,5,2].
Kajafa – Supera tŝefpastro ofitsanta en la tempo de Jesuo. Bofiljo de Anna.
Plenumis la tŝefan satserdotetson dum dek unu jaroj, tio estas dum la
tuta guvernado de Pilatus, de 25 džis 36 PD. Li prezidis la debatojn
kontraw la nova profeto. Sufitŝas legi la evangeliojn por ekkoni lian
personetson kaj agojn. [Mateo 26,3 – Luko 3,2 – Flavius “Jud.Ant.” 18,11].
Eleazar I – Grandpastro dum unu jaro sub Valerius Gratus (23-24 PD). Plej
adža filjo de Anna.
22