La Protseso kontraw Jesuo el Nazaret - Universala-esperanto.net

En tiu horo de la protseso plenumidžis la orakolo de David en Psalmo 37,13:
“Tiuj kiuj sertŝis pretekston por damadži min, diris aferojn vanajn kaj malverajn,
kaj ili tserbumis por irigi min en kaptilod. Sed mi estis rilate al ili
surdulo, kiu ne awdas, kaj kiel mutulo kiu ne malfermas la buŝon.”
Estas strange, ke tiu trankfila kaj majestas silento ne malfermis la okulojn
de liaj judžantoj. Ne estas normale por viro, gardi silenton en kazo kie temas
pri lia vivo ! Pilatus kontrawe, kfankam estante kompleta pagano, kelke da
horoj pli poste estos frapita de la solena silento de Jesuo antaw li. Li sentos
maltrankfilon kaj respekton kaj faros klopodojn por savi la kulpigitan de
torturo. Sed tiam-tŝi Kajafa, kaj la Sanhedrino kune kun li, neniel ekkonas
per lia mutetso Tiun pri kiu la profeto anontsis: “Li estos muta kiel ŝafido
antaw tiu kiu džin tondas.” [Jesaja 53,7].
Male, Kajafa kaj lia kolegaro sentas kreski sian koleron. Ili plu ne volas esti
prem-egataj de tiu silenta akuzo kiu ilin konfuzas, ilin regas. Eliro, netsesas
eliro el tiu situatsio, por fini la aferon ! Kajafa džin trovos !
6.5 Tria pridemandado fare de Kajafa
“La tŝefpastro demandis lin denove: �Mi žurpostulas de tu per Dio vivanta
deklari al ni tŝu tu estas la Mesio, la Filjo de Jehovo benata !»” [Marko 14,61 –
Mateo 26,63].
Per tiu defio aperas turnopunto de plej alta gravetso en la akuzoprotsedo.
Jen plu ne afero de atestantoj kaj ties deklaroj. Kajafa tieldire žetas tiujn en
la rubokorbod, samokaze konfesante ilin nesufitŝaj, kfankam li estis džis
tiam pene sertŝeginta ilin kaj malhonore produktinta. Estante nesufitŝaj, ili
netsesigas al li ataki Jesuon rekte kaj senpere rilate al Ties Naturo. Al kio ja
utilis treni Jesuon antaw la Synhedrod kiel krimulon, se oni etŝ ne stiis kiu
Li estas, kaj devas nun tiri tion el lia propra buŝo ?
Atestantoj kaj akuzoj tiele estas flanked ŝovitaj. La stseno estas entute
ŝandžita; Kajafa sola ekrolas. Li, kiu tamen estu law sia santa ofitso objektetsa
judžisto kaj prezidisto de la tribunalo, metas sin en loko de akuzanto,
jam la dua fojo. Tiamaniere, li manifestas sin partiprena kontraw Jesuo,
dum lia alta ofitso nepre malpermesas al li esti io alia ol judžisto, kiu devas
pesi akuzojn kaj defendojn. Jen dek dua lezifo [Dewteronomo 19,16].
Sed tiun tuje sekfas dek tria lezifo en formo de la žurpostulo, kiun li faras al
Jesuo. Estis ja sole de akuzantoj ke li rajtis postuli tiel solenan žuron por
devigi ilin diri la veron [§5.2.3]. Trudi tian solenegan žurligon al la akuzato
mem, estis apsolute malpermesita, tŝar tio devigis tiun aw fari majestolezon
56