Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

More documents

Recommendations

Info

11. 1 quaero an legendum si deus esset: item paulo infra, Quid ergo tibi 2 quaero an legendum alterius 3 quaero an legendum id quod aptum 30 TERTULLIAN 1.11 alias manifestum est esse quam quia totum condidit hoc. Semel enim praescriptio stabit non posse illos et deum confiteri creatorem, et eum quem volunt aeque deum credi non ad eius formam probare quem et ipsi et omnes deum, 4 [7] ut, quando hoc ipso nemo creatorem deum dubitet quia totum hoc condidit, hoc ipso nemo debeat credere deum et illum qui nihil condidit, nisi ratio forte proferatur. Duplex ista videatur necesse est, ut aut noluerit con- dere quid aut non potuerit. Tertium cessat. Sed non potuisse indignum deo est. [8] Noluisse an dignum, volo inquirere. Dic mihi, Marcion, voluit deus tuus cognosci se quocunque in tempore, an non? alio proposito et descendit et praedicavit et passus resurrexit quam uti cognosceretur? Et sine dubio, si cognitus est, voluit. Nihil enim circa eum fieret nisi voluisset. Quid ergo tantopere notitiam sui procuravit ut in dedecore carnis exhiberetur, et quidem maiore, si falsae? Nam hoc turpius, si et mentitus est substantiam corporis, qui et maledictum in se creatoris admisit ligno suspensus. [9] Quanto honestius per aliqua propriae molitionis indicia cognitionem sui praestruxisset, maxime adversus eum cognosci habens apud quem ex operibus ab initio cognitus non erat! Nam et quale est ut creator quidem ignorans esse alium super se deum, ut volunt Marcionitae, qui solum se etiam iurans asseverabat, tantis operibus notitiam sui armaverit, quam potuerat non ita curasse secundum singularitatis suae praesumptionem, ille autem. sublimior sciens inferiorem deum tam instructum nullam sibi prospexerit agnoscendo paraturam? quando etiam insigniora et superbiora opera debuisset condidisse, ut et deus ex operibus 11. 4 deum van der Vliet (sed vix usus erat) 32 TERTULLIAN 1.11 cognosceretur secundum creatorem, et ex honestioribus potior et generosior creatore. 12. [1] Ceterum et si esse eum possemus confiteri, sine causa esse eum deberemus argumentari. Sine causa enim esset qui rem non haberet, quia res omnis causa est, ut sit aliquis cuius res sit. Porro in quantum nihil oportet esse sine causa, id est sine re, quia si sine causa sit proinde 1 est atque si non sit non habens rei causam rem ipsam, in tantum deum dignius credam non esse quam esse sine causa. Sine causa est enim qui rem non habendo non habet causam. Deus autem sine causa, id est sine re, esse non debet. [2] Ita quotiens ostendo eum sine causa esse, tanquam sit, hoc constituo non esse illum, quia si fuisset omnino sine causa non fuisset. Sic et ipsam fidem dico illum sine causa ab homine captare, aliter solito deum credere ex operum auctoritate formatum, quia nihil tale prospexit per quod homo deum didicit. [3] Nam etsi credunt
plerique in illum, non statim ratione credunt, non habentes dei pignus, opera eius deo digna. Itaque hoc nomine cessationis et defectionis operum et impudentiae et malignitatis affinis est: impudentiae, qua fidem non debitam sibi captat, cui prae- struendae nihil prospexit; malignitatis, qua plures incredulitatis reos fecit nihil fidei procurando. 13. [1] Cum deum hoc gradu expellimus, cui nulla conditio tam propria et deo digna quam creatoris testimonium praesignaverit, narem contrahentes impudentissimi Marcionitae convertuntur ad destructionem operum creatoris. [2] Nimirum, inquiunt, grande opus et dignum deo mundus. Numquid ergo creator minime deus? 12. 1 proinde MF: perinde R (more suo) 34 TERTULLIAN 1.13 Plane deus. Ergo nec mundus deo indignus; nihil etenim deus indignum se fecit, etsi mundum homini non sibi fecit, etsi omne opus inferius est suo artifice. [3] Et tamen, si quale quid fecisse indignum est deo, quanto indignius deo est nihil eum omnino fecisse, vel indignum, quo posset etiam digniorum auctor sperari? Ut ergo aliquid et de isto huius mundi indigno loquar, cui et apud Graecos ornamenti et cultus, non sordium, nomen est, indignas videlicet substantias ipsi illi sapientiae professores, de quorum ingeniis omnis haeresis animatur, deos pronuntiaverunt, ut Thales aquam, ut Heraclitus ignem, ut Anaximenes aerem, ut Anaximander universa caelestia, ut Strato caelum et terram, ut Zeno aerem et aetherem, ut Plato sidera, quae 1 genus deorum igneum appellat, cum de mundo, considerando scilicet et magnitudinem et vim et potestatem et honorem et decorem, opem, fidem, legem singu- lorum elementorum, quae omnibus gignendis, alendis, conficiendis reficiendisque conspirant, ut plerique physicorum formidaverint 2 initium ac finem mundo constare, ne substantiae eius, tantae scilicet, minus dei haberentur, quas colunt et Persarum magi et Aegyptiorum bierophantae et Indorum gymnosophistae. [4] Ipsa quoque vulgaris superstitio communis idololatriae, cum in simu- lacris de nominibus et fabulis veterum mortuorum pudet, ad interpretationem naturalium refugit, et dedecus suum ingenio obumbrat, figurans Iovem in substantiam fervidam et Iunonem eius in aeream, secundum sonum Graecorum vocabulorum, item Vestam in ignem, et Camenas in aquas, et Magnam Matrem in terram seminalia demessam, lacertis aratam, lavacris rigatam. [5] Sic et Osiris quod semper sepelitur et in uvido 3 quaeritur et cum gaudio invenitur, reciprocarum frugum et vividorum elementorum et recidivi anni fidem argumentantur, sicut aridae et ardentis naturae sacramenta leones Mithrae philosophantur. Et 13. 1 quae M: quod R 2 formidaverint R: formidaverunt MF 3 uvido scribebam: vivido, libri et edd.; sed mox vividorum retinendum videtur 36 TERTULLIAN 1.13
Page 1 and 2: Adversus Marcionem LIBER PRIMUS 1.
Page 3 and 4: 3. [1] Principalis itaque et exinde
Page 5 and 6: 14 TERTULLIAN 1.5 unicum autem sit
Page 7 and 8: 20 TERTULLIAN 1.7 materia de duobus
Page 9: pariter compertus est, ipsis ad hoc
Page 13 and 14: domino suo et auctore. [2] Et ideo
Page 15 and 16: eius excutiam. [4] Primo enim quaer
Page 17 and 18: us apostolis conferebat. [3] Igitur
Page 19 and 20: personam, vel potius umbram et phan
Page 21 and 22: vindicari, tanto abest ut ratio ips
Page 23 and 24: edit, nec fulminibus tantum aut bel
Page 25 and 26: 27. [1] Sed iudicat plane malum nol
Page 27 and 28: ambitionem tumescunt. Sic nec matri
Page 29 and 30: visum, cum id primum conspexeris eu
Page 31 and 32: postmodum et maiorem, ut in magna t
Page 33 and 34: 100 TERTULLIAN II. 5 potestatis inv
Page 35 and 36: ationalibus institutionibus eius vi
Page 37 and 38: anima, sed spiritus, nec homo, qui
Page 39 and 40: 10. 2 cherub imposui Oeh.: cherubin
Page 41 and 42: onum etiam nolentes appetere et cus
Page 43 and 44: [3] Quamquam si evangelium veritati
Page 45 and 46: Dices forsitan haec etiam humanis l
Page 47 and 48: et folium eius non decidet, et omni
Page 49 and 50: 146 TERTULLIAN II. 22 tudinum prohi
Page 51 and 52: 24. 1 earum MR: etiam earum Pam., s
Page 53 and 54: sonus pronuntiationis necessarius,
Page 55 and 56: tem iudicis secundum merita causaru
Page 57 and 58: torem, quem adeo Christus praedicav
Page 59 and 60: tem, ut et ipse fidem monstruosissi
Page 61 and 62:
ita coacta est cum Iudaico errore s
Page 63 and 64:
et sciens ferre infirmitatem, ut po
Page 65 and 66:
eam fundamentum evangelii constitue
Page 67 and 68:
inprimis sua, ne et indigna et alie
Page 69 and 70:
sonum expungens. [4] Quodsi Emmanue
Page 71 and 72:
adversati sunt Magi tunc non renunt
Page 73 and 74:
corporis passio est. Qui corpus non
Page 75 and 76:
species et decor et gloria ipsius e
Page 77 and 78:
superata morte regnavit. Etsi enim
Page 79 and 80:
confugient ad te. Nec enim haec in
Page 81 and 82:
238 TERTULLIAN III. 21 proselytos,
Page 83 and 84:
quo scilicet Israel dominum non cog
Page 85 and 86:
caeli et de opimitate terrae, nonne
Page 87 and 88:
1. a Isa. 2: 3 258 TERTULLIAN IV. 1
Page 89 and 90:
potest. Nam ex iis commentatoribus
Page 91 and 92:
fingerent, utique non potuisset arg
Page 93 and 94:
nobiscum magis fuerint, si Marcioni
Page 95 and 96:
docuisse illum, quia non negavit, q
Page 97 and 98:
8. c cf. Matt. 2: 23 d Lucretius I.
Page 99 and 100:
9. c cf. Isa. 10: 23; 28: 22 292 TE
Page 101 and 102:
et Nathan prophetam agnoscenti Davi
Page 103 and 104:
solum filium hominis apud Danielis
Page 105 and 106:
vetera discernere. Inflatus es utri
Page 107 and 108:
sabbati servat non contristandi qua
Page 109 and 110:
13. a Isa. 40:9 b cf. Matt. 7: 28 c
Page 111 and 112:
liberalitatis suae struxit. [9] Bea
Page 113 and 114:
vindicarit nisi qui norit irasci. [
Page 115 and 116:
15. d Jer. 9: 23; cf. 1 Cor. 1: 31;
Page 117 and 118:
imperatam habes in Deuteronomio for
Page 119 and 120:
formabat. Nam et supra, Et pignus,
Page 121 and 122:
absurdum, ut novus deus, novus Chri
Page 123 and 124:
18. a Mal. 3: 1 b Hab. 2: 4 358 TER
Page 125 and 126:
Denique nihil magnum si fidem sangu
Page 127 and 128:
erat operari in Christo, qua sic eu
Page 129 and 130:
homine) iam tunc istos exitus const
Page 131 and 132:
380 TERTULLIAN IV. 22 interrogatum
Page 133 and 134:
illo venis et illi agis, admittimus
Page 135 and 136:
proinde per civitates abundaturam c
Page 137 and 138:
dorum: tunc saliet claudus ut cervu
Page 139 and 140:
402 TERTULLIAN IV. 25 filius revela
Page 141 and 142:
408 TERTULLIAN IV. 26 praedamnavit?
Page 143 and 144:
414 TERTULLIAN IV. 27 potuisse illu
Page 145 and 146:
28. 1 prohibet MF: perhibet R 27. h
Page 147 and 148:
nec ullo tamen flosculo cultior. [2
Page 149 and 150:
per Esaiam: Ignis exarsit ex indign
Page 151 and 152:
31. [1] Ad prandium vel ad coenam q
Page 153 and 154:
33. [1] Quibus duobus dominis neget
Page 155 and 156:
epudium in Deuteronomio: Si sumseri
Page 157 and 158:
454 TERTULLIAN IV. 34 Herodes, Habe
Page 159 and 160:
aliter per prophetas famulos suos,
Page 161 and 162:
[15] Lapis, inquit, quem reprobaver
Page 163 and 164:
ne patientiam eius infamaretis, nec
Page 165 and 166:
Ergo qui credi voluerat Ioanni, inc
Page 167 and 168:
nomine suo venit. Quid nunc, quod e
Page 169 and 170:
optimo deputes, quas creator ignora
Page 171 and 172:
edere pascha ut suum (indignum enim
Page 173 and 174:
confirmative respondit; et adeo sic
Page 175 and 176:
42. 7 Kroy. aliquatenus secutus ita
Page 177 and 178:
fessus, et quidem non ab hominibus
Page 179 and 180:
geremus. Si item nullius novi dei e
Page 181 and 182:
lege agerent, sic et propter superi
Page 183 and 184:
sunt promissiones et semini eius: n
Page 185 and 186:
532 TERTULLIAN V. 4 alio deo venien
Page 187 and 188:
in dei sapientia non intellexit mun
Page 189 and 190:
erat paene post saecula. [5] Non en
Page 191 and 192:
548 TERTULLIAN V. 7 qui Christum il
Page 193 and 194:
cuius et populus, cui rei figuram e
Page 195 and 196:
spiritus religionis et timoris dei.
Page 197 and 198:
interposuit adhuc aliquid de Christ
Page 199 and 200:
570 TERTULLIAN V. 10 fide resurrect
Page 201 and 202:
egnum per expiationem eorum quae in
Page 203 and 204:
velamentum creatoris in Christo dei
Page 205 and 206:
12. [1] Terreni domicilii nostri 1
Page 207 and 208:
592 TERTULLIAN V. 13 transferenti e
Page 209 and 210:
13. 6 Marcionis? quaermdi signum po
Page 211 and 212:
tanquam te? Spe gaudentes, utique d
Page 213 and 214:
aliud nescio quid interpretamini il
Page 215 and 216:
16. 5 creatoris Rig.: creatori MR 6
Page 217 and 218:
uni dedit. Homo autem factura creat
Page 219 and 220:
qui omnia condidit; sic inferre deb
Page 221 and 222:
apertione oris, quam ibi expostular
Page 223 and 224:
si potes aliquam umbram ab eo corpo
Page 225:
in passionibus, et in ipsa lege mor
show all

Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?