Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

caeli et de opimitate terrae, nonne utriusque indulgentiae
exempla sunt? [8] Denique animadvertenda est hic etiam structura
benedictionis ipsius. Nam circa Iacob, qui quidem posterioris et
praelatioris populi figura est, id est nostri, prima promissio cae-
lestis est roris, secunda terrenae opimitatis. Nos enim primo ad
caelestia invitamur, cum a saeculo avellimur, et ita postea in-
venimur etiam terrena consecuturi. Et evangelium vestrum quo-
que habet, Quaerite primum regnum dei, et haec adicientur
vobis. [9] Ceterum ad Esau promittit 1 benedictionem terrenam et
subicit caelestem, De opimitate terrae, dicens, erit inhabitatio
tua et a rore caeli. Iudaeorum enim dispositio in Esau, priorum
natu et posteriorum affectu filiorum, a terrenis bonis imbuta per
24. 1 promittit MR: praemittit Kroy. (forsan recte)
24. b cf. i Cor. 15: 52; 2 Cor. 5: 2 c cf. Gen. 13: 16 d cf. Gen. 15: 5
e Gen. 27: 28 f Luke 12: 31 g Gen. 27: 39
250 TERTULLIAN III. 24
legem, postea ad caelestia per evangelium credendo deducitur.
Cum vero Iacob somniat scalas obfirmatas in terra ad caelum et
angelos alios ascendentes et alios descendentes, innixum desuper
dominum, temere, si forte, interpretabimur scalis his iter ad
caelum demonstrari, quo alii perveniant, unde alii decidant,
domini constitutum esse iudicio. 2 [10] Cur autem, ut evigilavit et
primum loci horrore concussus est, convertitur ad interpreta-
tionem somnii? Cum enim dixisset, Quam terribilis est locus
iste! Non est, inquit, aliud, sed aedes dei, et haec porta caeli.
Christum dominum enim viderat, templum dei et portam eun-
dem, per quem aditur caelum. Et utique portam caeli non nomi-
nasset, si caelum non aditur apud creatorem. Sed est et porta
quae recipit, et 3 quae perducit, strata iam a Christo. De quo
Amos: Qui aedificat in caelum ascensum suum, utique non sibi
soli, sed et suis, qui cum illo erunt. [11] Et circumdabis enim illos tibi,
inquit, tanquam ornamentum sponsae. Ita per illum ascensum ad
caelestia regna tendentes miratur spiritus dicens, Volant velut
qui sunt milvi, ut nubes volant, et velut pulli columbarum ad me,
scilicet simpliciter ut columbae. Auferemur enim in nubes
obviam domino, secundum apostolum (illo scilicet filio hominis
veniente in nubibus, secundum Danielem), et ita semper cum
domino erimus, eatenus dum et in terra et in caelo, qui ob utrius-
que promissionis ingratos ipsa etiam elementa testatur: Audi
caelum et in aures percipe terra. [12] Et ego quidem, etiam si nullam
spei caelestis manum mihi totiens scriptura porrigente satis
haberem huius quoque promissionis praeiudicium, quod iam
terrenam gratiam teneam expectarem aliquid et de caelo, a deo
caeli sicut et terrae; ita crederem Christum sublimiora pollicen-
tem eius esse qui et humiliora promiserat, qui et experimenta
maiorum de parvulis fecerat, qui hoc inauditi, si forte, regni