Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

More documents

Recommendations

Info

dimissis, quasi iam et officio et honore dispunctis, ut hoc ipsum confirmaretur propter <strong>Marcionem</strong>, societatem esse etiam claritatis Christi cum Moyse et Helia. Totum autem habitum visionis istius habemus etiam apud Abacuc, ubi spiritus ex persona interdum apostolorum: Domine, audivi auditum tuum, et extimui. Quem magis quam vocis caelestis illius: Hic est filius meus dilectus, hunc audite? Consideravi opera tua, et excidi mente. Quando magis quam cum visa claritate eius nesciit quid diceret Petrus? In medio duorum animalium cognosceris, Moysi et Heliae. De quibus et Zacharias vidit in figura duarum olearum et duorum ramulorum oleae. [13] Nam hi sunt de quibus dictum est illi, Duo filii opimitatis adsistunt domino universae terrae. Et rursum idem Abacuc: Operuit caelos virtus, utique nubilo illo, et splendor eius ut lux erit, utique qua etiam vestitus eius refulsit. Et si commemoremur promissionis Moysi, hic invenietur expuncta. [14] Cum enim desideras- set conspectum domini Moyses dicens, Si ergo inveni gratiam coram te, manifesta te mihi, ut cognoscenter videam te, eum conspectum desiderans in quo hominem esset acturus, quod pro- pheta sciebat. Ceterum, Dei faciem, iam audierat, nemo homo videbit et vivet. 6 Et hunc, inquit, sermonem quem dixisti, faciam tibi. [15] Et rursus Moyses: Ostende mihi gloriam tuam. Et dominus similiter de futuro: Ego praecedam in gloria mea, et reliqua. Et 22. 5 deum addendum putabam 6 Dei faciem etc. libri, nec causa fuerat cur quic- quam mutaretur 22. d Deut. 18: 15, 19 e Isa. 50: 10 f Isa. 44: 26 g Isa. 63: 9 LXX h Hab. 3: 2 i Zech. 4: 11 j Hab. 3:3 k Exod. 33: 12-23 384 TERTULLIAN IV. 22 in novissimo: Et tunc videbis posteriora mea. Non lumbos, nec suras, sed quam desideraverat gloriam in posterioribus temporibus revelandam. In qua facie ad faciem visibilem se ei repromiserat, etiam ad Aaronem dicens, Et si fuerit prophctes in vobis, in visione cognoscar illi, et in visione loquar ad eum, non quomodo ad Moysen: os ad os loquar ad eum in specie (utique hominis, quam erat gestaturus), non in aenigmate. [16] Nam et si Marcion noluit eum colloquentem domino ostensum, sed stantem, tamen et stans os ad os stabat et faciem ad faciem cum illo, inquit, non extra illum, in gloriam ipsius, nedum in con- spectu. De qua gloria non aliter illustratus discessit a Christo quam solebat a creatore, proinde tunc oculos percutere filiorum Israelis quemadmodum et nunc excaecati Marcionis, qui hoc quoque argumentum adversus se facere non vidit. 23. [1] Suscipio in me personam Israelis. Stet Christus Marcionis et exclamet: O genitura incredula, quousque ero apud vos? quousque sustinebo vos? Statim a me audire debebit: Quisquis es, e0perxo&mene, prius ede quis sis, et a quo venias, et quod in nobis tibi ius. Usque adhuc creatoris est totum apud te. Plane si ab
illo venis et illi agis, admittimus increpationem. [2] Si vero ab alio, dicas velim quid nobis unquam de tuo commisisti quod credere debuissemus, ut exprobres incredulitatem, qui nec te ipsum aliquando nobis revelasti? Quam olim apud nos agere coepisti, ut tempus queraris? In quibus nos sustinuisti, ut patientiam im- putes? Asinus de Aesopi puteo modo venis, et iam exclamas. Suscipio adhuc et personam discipulorum, in quos insiliit. O natio incredula, quamdiu ero vobiscum, quamdiu vos sustinebo? Hanc 22. l Num. 12:6 sqq. 386 TERTULLIAN IV. 23 eruptionem eius utique hoc modo iustissime repercuterem: Quis- quis es, e0perxo&mene, prius ede qui sis, a quo venias, quod tibi ius sit in nobis. [3] Usque adhuc, puto, creatoris es, et ideo secuti sumus recognoscentes omnia illius in te. Quodsi ab illo venis, admittimus increpationem. Si vero alii agis, oro te dicas, quid nobis aliquando commisisti duntaxat de tuo quod iam credidisse debuissemus, ut exprobres incredulitatem, qui nec auctorem tuum usque adhuc edis? Quam olim autem apud nos agere coepisti, ut tempus quoque opponas? In quibus autem nos sustinuisti, ut et patientiam iactes? Asinus de Aesopi puteo modo huc apparuit, et iam exclamat. [4] Quis non ita iniustitiam increpationis retudisset, si eius eum credidisset qui nondum queri debuisset? Nisi quod nec ille eos insilisset, si non olim apud illos in lege, in prophetis, in virtutibus et beneficiis deversatus incredulos semper fuisset ex- pertus. Sed ecce Christus diligit parvulos, tales esse docens debere qui semper maiores velint esse. Creator autem ursos pueris im- misit, ulciscens Helisaeum propheten convicia ab eis passum. [5] Satis impudens antithesis, cum tam diversa committit, parvulos et pueros, innocentem adhuc aetatem, et iudicii iam capacem, quae conviciari poterat, ne dicam blasphemare. Qua ergo iustus deus, nec pueris impiis pepercit, exigens maiori aetati honorem, et utique magis a minore; qua vero bonus, adeo diligit parvulos, ut apud Aegyptum benefecerit obstetricibus, protegentibus partus Hebraeos periclitantes edicto Pharaonis. [6] Ita et haec affectio Christi cum creatore est. Iam nunc deus Marcionis, qui connubium ad- versatur, quomodo videri potest parvulorum dilector, quorum tota causa connubium est? Qui semen odit, fructum quoque exsecretur necesse est. Nae ille saevior habendus Aegyptio rege. [7] Nam Pharao educari non sinebat infantes, iste nec nasci, auferens vitam illis 23. a cf. Exod. 1:20 388 TERTULLIAN IV. 23 etiam decem mensium in utero. At enim quanto credibilius ut eius deputetur affectio in parvulos qui benedicendo connubium in propagationem generis humani ipsum quoque fructum connubii benedicendo promisit, qui de infantia primus est? [8] Repraesentat creator ignium plagam Helia postulante in illo pseudopropheta.
Page 1 and 2:
Adversus Marcionem LIBER PRIMUS 1.
Page 3 and 4:
3. [1] Principalis itaque et exinde
Page 5 and 6:
14 TERTULLIAN 1.5 unicum autem sit
Page 7 and 8:
20 TERTULLIAN 1.7 materia de duobus
Page 9 and 10:
pariter compertus est, ipsis ad hoc
Page 11 and 12:
plerique in illum, non statim ratio
Page 13 and 14:
domino suo et auctore. [2] Et ideo
Page 15 and 16:
eius excutiam. [4] Primo enim quaer
Page 17 and 18:
us apostolis conferebat. [3] Igitur
Page 19 and 20:
personam, vel potius umbram et phan
Page 21 and 22:
vindicari, tanto abest ut ratio ips
Page 23 and 24:
edit, nec fulminibus tantum aut bel
Page 25 and 26:
27. [1] Sed iudicat plane malum nol
Page 27 and 28:
ambitionem tumescunt. Sic nec matri
Page 29 and 30:
visum, cum id primum conspexeris eu
Page 31 and 32:
postmodum et maiorem, ut in magna t
Page 33 and 34:
100 TERTULLIAN II. 5 potestatis inv
Page 35 and 36:
ationalibus institutionibus eius vi
Page 37 and 38:
anima, sed spiritus, nec homo, qui
Page 39 and 40:
10. 2 cherub imposui Oeh.: cherubin
Page 41 and 42:
onum etiam nolentes appetere et cus
Page 43 and 44:
[3] Quamquam si evangelium veritati
Page 45 and 46:
Dices forsitan haec etiam humanis l
Page 47 and 48:
et folium eius non decidet, et omni
Page 49 and 50:
146 TERTULLIAN II. 22 tudinum prohi
Page 51 and 52:
24. 1 earum MR: etiam earum Pam., s
Page 53 and 54:
sonus pronuntiationis necessarius,
Page 55 and 56:
tem iudicis secundum merita causaru
Page 57 and 58:
torem, quem adeo Christus praedicav
Page 59 and 60:
tem, ut et ipse fidem monstruosissi
Page 61 and 62:
ita coacta est cum Iudaico errore s
Page 63 and 64:
et sciens ferre infirmitatem, ut po
Page 65 and 66:
eam fundamentum evangelii constitue
Page 67 and 68:
inprimis sua, ne et indigna et alie
Page 69 and 70:
sonum expungens. [4] Quodsi Emmanue
Page 71 and 72:
adversati sunt Magi tunc non renunt
Page 73 and 74:
corporis passio est. Qui corpus non
Page 75 and 76:
species et decor et gloria ipsius e
Page 77 and 78:
superata morte regnavit. Etsi enim
Page 79 and 80:
confugient ad te. Nec enim haec in
Page 81 and 82: 238 TERTULLIAN III. 21 proselytos,
Page 83 and 84: quo scilicet Israel dominum non cog
Page 85 and 86: caeli et de opimitate terrae, nonne
Page 87 and 88: 1. a Isa. 2: 3 258 TERTULLIAN IV. 1
Page 89 and 90: potest. Nam ex iis commentatoribus
Page 91 and 92: fingerent, utique non potuisset arg
Page 93 and 94: nobiscum magis fuerint, si Marcioni
Page 95 and 96: docuisse illum, quia non negavit, q
Page 97 and 98: 8. c cf. Matt. 2: 23 d Lucretius I.
Page 99 and 100: 9. c cf. Isa. 10: 23; 28: 22 292 TE
Page 101 and 102: et Nathan prophetam agnoscenti Davi
Page 103 and 104: solum filium hominis apud Danielis
Page 105 and 106: vetera discernere. Inflatus es utri
Page 107 and 108: sabbati servat non contristandi qua
Page 109 and 110: 13. a Isa. 40:9 b cf. Matt. 7: 28 c
Page 111 and 112: liberalitatis suae struxit. [9] Bea
Page 113 and 114: vindicarit nisi qui norit irasci. [
Page 115 and 116: 15. d Jer. 9: 23; cf. 1 Cor. 1: 31;
Page 117 and 118: imperatam habes in Deuteronomio for
Page 119 and 120: formabat. Nam et supra, Et pignus,
Page 121 and 122: absurdum, ut novus deus, novus Chri
Page 123 and 124: 18. a Mal. 3: 1 b Hab. 2: 4 358 TER
Page 125 and 126: Denique nihil magnum si fidem sangu
Page 127 and 128: erat operari in Christo, qua sic eu
Page 129 and 130: homine) iam tunc istos exitus const
Page 131: 380 TERTULLIAN IV. 22 interrogatum
Page 135 and 136: proinde per civitates abundaturam c
Page 137 and 138: dorum: tunc saliet claudus ut cervu
Page 139 and 140: 402 TERTULLIAN IV. 25 filius revela
Page 141 and 142: 408 TERTULLIAN IV. 26 praedamnavit?
Page 143 and 144: 414 TERTULLIAN IV. 27 potuisse illu
Page 145 and 146: 28. 1 prohibet MF: perhibet R 27. h
Page 147 and 148: nec ullo tamen flosculo cultior. [2
Page 149 and 150: per Esaiam: Ignis exarsit ex indign
Page 151 and 152: 31. [1] Ad prandium vel ad coenam q
Page 153 and 154: 33. [1] Quibus duobus dominis neget
Page 155 and 156: epudium in Deuteronomio: Si sumseri
Page 157 and 158: 454 TERTULLIAN IV. 34 Herodes, Habe
Page 159 and 160: aliter per prophetas famulos suos,
Page 161 and 162: [15] Lapis, inquit, quem reprobaver
Page 163 and 164: ne patientiam eius infamaretis, nec
Page 165 and 166: Ergo qui credi voluerat Ioanni, inc
Page 167 and 168: nomine suo venit. Quid nunc, quod e
Page 169 and 170: optimo deputes, quas creator ignora
Page 171 and 172: edere pascha ut suum (indignum enim
Page 173 and 174: confirmative respondit; et adeo sic
Page 175 and 176: 42. 7 Kroy. aliquatenus secutus ita
Page 177 and 178: fessus, et quidem non ab hominibus
Page 179 and 180: geremus. Si item nullius novi dei e
Page 181 and 182: lege agerent, sic et propter superi
Page 183 and 184:
sunt promissiones et semini eius: n
Page 185 and 186:
532 TERTULLIAN V. 4 alio deo venien
Page 187 and 188:
in dei sapientia non intellexit mun
Page 189 and 190:
erat paene post saecula. [5] Non en
Page 191 and 192:
548 TERTULLIAN V. 7 qui Christum il
Page 193 and 194:
cuius et populus, cui rei figuram e
Page 195 and 196:
spiritus religionis et timoris dei.
Page 197 and 198:
interposuit adhuc aliquid de Christ
Page 199 and 200:
570 TERTULLIAN V. 10 fide resurrect
Page 201 and 202:
egnum per expiationem eorum quae in
Page 203 and 204:
velamentum creatoris in Christo dei
Page 205 and 206:
12. [1] Terreni domicilii nostri 1
Page 207 and 208:
592 TERTULLIAN V. 13 transferenti e
Page 209 and 210:
13. 6 Marcionis? quaermdi signum po
Page 211 and 212:
tanquam te? Spe gaudentes, utique d
Page 213 and 214:
aliud nescio quid interpretamini il
Page 215 and 216:
16. 5 creatoris Rig.: creatori MR 6
Page 217 and 218:
uni dedit. Homo autem factura creat
Page 219 and 220:
qui omnia condidit; sic inferre deb
Page 221 and 222:
apertione oris, quam ibi expostular
Page 223 and 224:
si potes aliquam umbram ab eo corpo
Page 225:
in passionibus, et in ipsa lege mor
show all

Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?