Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

sed veram et solidam carnem professus est Christi, cuius stigmata
corporalia ostendit.
5. DE EPISTULA AD CORINTHIOS PRIMA. [1] Praestructio su-
perioris epistulae ita duxit, ut de titulo eius non retractaverim,
certus et alibi retractari eum posse, communem scilicet et eundem
in epistulis omnibus. Quod non utique salutem praescribit eis qui-
bus scribit, sed gratiam et pacem, non dico. Quid illi cum Iudaico
adhuc more, destructori Iudaismi? Nam et hodie Iudaei in pacis
nomine appellant, et retro in scripturis sic salutabant. Sed intel-
lego illum defendisse officio suo praedicationem creatoris: Quam
maturi pedes evangelizantium bona, evangelizantium pacem.
[2] Evangelizator enim bonorum, id est gratiae dei, pacem quam 1
praeferendam sciebat. Haec cum a deo patre nostro et domino
Iesu annuntians communibus nominibus utatur, competentibus
nostro quoque sacramento, non puto dispici posse quis deus pater
et dominus Iesus praedicetur, nisi ex accedentibus cui magis
competant. [3] Primo quidem patrem dominum praescribo non
alium agnoscendum quam et hominis et universitatis creatorem et
5. 1 pacem quam MR 1 : paci eam R 3 (quam scripturam potiorem fortasse duces)
4. r Eccles. 3:17 5. a Isa. 52: 7
536 TERTULLIAN V. 5
institutorem: porro patri etiam domini nomen accedere ob pote-
statem, quod et filius per patrem capiat: dehinc gratiam et pacem
non solum eius esse a quo praedicabantur, sed eius qui fuerit offen-
sus. Nec gratia enim fit nisi offensae, nec pax nisi belli. [4] Et populus
autem per disciplinae transgressionem et omne hominum genus
per naturae dissimulationem et deliquerat et rebellaverat adversus
creatorem. Deus autem Marcionis, et quia ignotus, non potuit
offendi, et quia nescit irasci. Quae ergo gratia a non offenso?
quae pax a non rebellato? [5] Ait crucem Christi stultitiam esse
perituris, virtutem autem et sapientiam dei salutem consecuturis;
et ut ostenderet unde hoc eveniret, adicit: Scriptum est enim, Per-
dam sapientiam sapientium et prudentiam prudentium irritam
faciam. Si haec creatoris sunt, et quae ad causam crucis pertinent
stultitiae deputat, ergo ct crux et per crucem Christus ad crea-
torem pertinebit, a quo praedicatum est quod ad crucem pertinet.
[6] Aut si creator, qua aemulus, idcirco sapientiam abstulit ut crux
Christi scilicet adversarii stultitia deputetur, ecquomodo potest
aliquid ad crucem Christi non sui creator pronuntiasse, quem
ignorabat cum praedicabat? Sed et cur apud dominum optimum
et profusae misericordiae alii salutem referunt, credentes crucem
virtutem et sapientiam dei esse, alii perditionem, quibus Christi
crux stultitia reputatur, si non creatoris est aliquam et populi et
humani generis offensam detrimento sapientiae atque prudentiae
multasse? [7] Hoc sequentia confirmabunt, cum dicit, Nonne infatua-
vit deus sapientiam mundi? cumque et hic adicit quare: Quoniam