Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

More documents

Recommendations

Info

24. a Matt. 5: 48 66 TERTULLIAN 1.24 quae facit salvos, ita malignitatis quae non facit salvos. Magis autem non faciens salvos dum paucos facit, perfectior erit in non iuvando quam iuvando. Non poteris et in creatorem referre bonitatis 1 in omnes defectionem. [3] Quem enim iudicem tenes, dispen- satorem, si forte, bonitatis ostendis intellegendum, non profusorem, quod deo tuo 2 vindicas. Usque adeo hac sola eum praefers bonitate creatori quam si solam profitetur et totam, nulli deesse debuerat. Sed nolo iam de parte maiore pereuntium imperfectum bonitatis arguere deum Marcionis. Sufficit ipsos quos salvos facit imperfectae salutis inventos imperfectam bonitatem eius ostendere, scilicet anima tenus salvos, carne deperditos, quae apud illum non resurgit. Unde haec dimidiatio salutis nisi ex defectione bonitatis? [4] Quid erat perfectae bonitatis quam totum hominem redigere in salutem, totum damnatum a creatore, totum a deo optimo allectum? Quod sciam, 3 et caro tinguitur apud illunij et caro de nuptiis tollitur, et caro in confessione nominis desaevitur. Sed etsi carni delicta reputantur, praecedit animae reatus, et culpae principatus animae potius adscribendus, cui caro ministri nomine occurrit. Carens denique anima caro hactenus peccat. Ita et in hoc iniusta bonitas et sic quoque imperfecta, innocen- tiorem substantiam relinquens in exitium, obsequio non arbitrio delinquentem; [5] cuius Christus etsi non induit veritatem, ut tuae haeresi visum est, imaginem tamen eius subire dignatus est. Ipso 4 quod mentitus est illam, aliquid ei debuit debuisse. Quid est autem homo aliud quam caro, siquidem nomen hominis materia corporalis, non animalis, ab auctore sortita est? Et fecit hominem deus, inquit, limum de terra, non animam; anima enim de 24. 1 bonitatis Kroy.: bonitatem MR 2 deo tuo Pam.: tuo R 3 quod sciam Rig.: quod si iam MR 4 ipso Oeh.: ipsum libri et edd. 24. b Gen. 2: 7 sq. 68 TERTULLIAN 1.24 afflatu: Et factus est homo in animam vivam; quis? utique qui de limo: Et posuit deus hominem in paradiso; quod finxit, non quod flavit; qui caro nunc, non qui anima. Itaque si ita est, quo ore con- tendes perfectum bonitatis titulum, quae non iam a partitione speciali hominis liberandi defecit, sed a proprietate generali? [6] Si plena est gratia et solida misericordia quae soli animae salutaris est, plus praestat haec vita, qua toti et integri fmimur. Ceterum ex parte resurgere multari erit, non liberari. Erat et illud perfectae bonitatis, ut homo liberatus in fidem dei optimi statim eximeretur de domicilio atque dominatu dei saevi. [7] At nunc et febricitas, o Marcionita, et ceteros tribulos et spinas dolor carnis tuae tibi
edit, nec fulminibus tantum aut bellis et pestibus aliisque plagis creatoris, sed et scorpiis eius obiectus. In quo te putas liberatum de regno eius, cuius te muscae adhuc calcant? Si de futuro erutus es, cur non et de praesenti, ut perfecte? Alia est nostra condicio apud auctorem, apud iudicem, apud offensum principem generis. Tu tantummodo bonum deum praefers. Non potes autem perfecte bonum ostendere a quo non perfecte liberaris. 25. [1] Quod attinet ad bonitatis quaestionem, his lineis deduximus eam minime deo adaequari, ut neque ingenitam neque rationalem neque perfectam, sed et improbam et iniustam et ipso iam bonitatis nomine indignam, quod scilicet in quantum deo congruat, in tantum deum non esse conveniat qui de tali bonitate etiam prae- feratur, nec de tali modo, verum et sola. [2] Iam enim et hoc discuti par est, an deus de sola bonitate censendus sit, negatis ceteris appendicibus, sensibus et affectibus, quos Marcionitae quidem a deo suo abigunt in creatorem, nos vero et agnoscimus in creatore ut deo dignos. Et ex hoc quoque negabimus deum in quo non 70 TERTULLIAN 1.25 omnia quae deo digna sint constent. [3] Si aliquem de Epicuri schola deum affectavit Christi nomine titulare, ut quod beatum et incor- ruptibile sit neque sibi neque alii molestias praestet (hanc enim sententiam ruminans Marcion removit ab illo severitates et iudi- ciarias vires), aut in totum immobilem et stupentem deum con- cepisse debuerat (et quid illi cum Christo, molesto et Iudaeis per doctrinam et sibi per crucem? 1 ), aut et de ceteris motibus eum agnovisse (et quid illi cum Epicuro, nec sibi nec Christianis necessario?). [4] Ecce enim hoc ipso quod retro quietus, qui nec notitiam sui aliquo interim opere curaverit, post tantum aevi senserit in hominis salutem, utique per voluntatem, nonne con- cussibilis tunc fuit novae voluntati, ut et ceteris motibus videatur obnoxius? Quae autem voluntas sine concupiscentiae stimulo est? Quis volet quod non concupiscet? Sed et cura accedet voluntati. [5] Quis enim volet quid et concupiscet, et non curabit? Igitur cum et voluit et concupiit in hominis salutem, iam et sibi et aliis nego- tium fecit, Epicuro nolente, consiliario Marcione. 2 Nam et ad- versarium sibi constituit ipsum illud adversus quod et voluit et concupiit et curavit, sive delictum sive mortem, inprimis ipsum arbitrum eorum et dominum, hominis creatorem. [6] Porro nihil sine aemulatione decurret quod sine adversario non erit. Denique volens et concupiscens et curans hominem liberare hoc ipso iam aemulatur et eum a quo liberat, adversus eum scilicet sibi liberaturus, et ea 3 de quibus liberat, in alia liberaturus. Proinde enim aemulationi occurrant necesse est officiales suae in ea quae 25. 1 per crucem scribebam: de qua scriptura vide sis IV. 40, 42, 43, ubi cod. Monte- pessulano ter tamen pro crucem legitur, veramque lectionem restituit Rhenanus: per ihm M: per Iesum R: per sensum Urs.: quae omnia quid sibi velint vix intellego 2 Marcione Urs.: Marcionis MR edd. 3 liberaturus, et ea Urs.: liberaturus eum MFR 3 : liberaturus cum R 1
Page 1 and 2: Adversus Marcionem LIBER PRIMUS 1.
Page 3 and 4: 3. [1] Principalis itaque et exinde
Page 5 and 6: 14 TERTULLIAN 1.5 unicum autem sit
Page 7 and 8: 20 TERTULLIAN 1.7 materia de duobus
Page 9 and 10: pariter compertus est, ipsis ad hoc
Page 11 and 12: plerique in illum, non statim ratio
Page 13 and 14: domino suo et auctore. [2] Et ideo
Page 15 and 16: eius excutiam. [4] Primo enim quaer
Page 17 and 18: us apostolis conferebat. [3] Igitur
Page 19 and 20: personam, vel potius umbram et phan
Page 21: vindicari, tanto abest ut ratio ips
Page 25 and 26: 27. [1] Sed iudicat plane malum nol
Page 27 and 28: ambitionem tumescunt. Sic nec matri
Page 29 and 30: visum, cum id primum conspexeris eu
Page 31 and 32: postmodum et maiorem, ut in magna t
Page 33 and 34: 100 TERTULLIAN II. 5 potestatis inv
Page 35 and 36: ationalibus institutionibus eius vi
Page 37 and 38: anima, sed spiritus, nec homo, qui
Page 39 and 40: 10. 2 cherub imposui Oeh.: cherubin
Page 41 and 42: onum etiam nolentes appetere et cus
Page 43 and 44: [3] Quamquam si evangelium veritati
Page 45 and 46: Dices forsitan haec etiam humanis l
Page 47 and 48: et folium eius non decidet, et omni
Page 49 and 50: 146 TERTULLIAN II. 22 tudinum prohi
Page 51 and 52: 24. 1 earum MR: etiam earum Pam., s
Page 53 and 54: sonus pronuntiationis necessarius,
Page 55 and 56: tem iudicis secundum merita causaru
Page 57 and 58: torem, quem adeo Christus praedicav
Page 59 and 60: tem, ut et ipse fidem monstruosissi
Page 61 and 62: ita coacta est cum Iudaico errore s
Page 63 and 64: et sciens ferre infirmitatem, ut po
Page 65 and 66: eam fundamentum evangelii constitue
Page 67 and 68: inprimis sua, ne et indigna et alie
Page 69 and 70: sonum expungens. [4] Quodsi Emmanue
Page 71 and 72: adversati sunt Magi tunc non renunt
Page 73 and 74:
corporis passio est. Qui corpus non
Page 75 and 76:
species et decor et gloria ipsius e
Page 77 and 78:
superata morte regnavit. Etsi enim
Page 79 and 80:
confugient ad te. Nec enim haec in
Page 81 and 82:
238 TERTULLIAN III. 21 proselytos,
Page 83 and 84:
quo scilicet Israel dominum non cog
Page 85 and 86:
caeli et de opimitate terrae, nonne
Page 87 and 88:
1. a Isa. 2: 3 258 TERTULLIAN IV. 1
Page 89 and 90:
potest. Nam ex iis commentatoribus
Page 91 and 92:
fingerent, utique non potuisset arg
Page 93 and 94:
nobiscum magis fuerint, si Marcioni
Page 95 and 96:
docuisse illum, quia non negavit, q
Page 97 and 98:
8. c cf. Matt. 2: 23 d Lucretius I.
Page 99 and 100:
9. c cf. Isa. 10: 23; 28: 22 292 TE
Page 101 and 102:
et Nathan prophetam agnoscenti Davi
Page 103 and 104:
solum filium hominis apud Danielis
Page 105 and 106:
vetera discernere. Inflatus es utri
Page 107 and 108:
sabbati servat non contristandi qua
Page 109 and 110:
13. a Isa. 40:9 b cf. Matt. 7: 28 c
Page 111 and 112:
liberalitatis suae struxit. [9] Bea
Page 113 and 114:
vindicarit nisi qui norit irasci. [
Page 115 and 116:
15. d Jer. 9: 23; cf. 1 Cor. 1: 31;
Page 117 and 118:
imperatam habes in Deuteronomio for
Page 119 and 120:
formabat. Nam et supra, Et pignus,
Page 121 and 122:
absurdum, ut novus deus, novus Chri
Page 123 and 124:
18. a Mal. 3: 1 b Hab. 2: 4 358 TER
Page 125 and 126:
Denique nihil magnum si fidem sangu
Page 127 and 128:
erat operari in Christo, qua sic eu
Page 129 and 130:
homine) iam tunc istos exitus const
Page 131 and 132:
380 TERTULLIAN IV. 22 interrogatum
Page 133 and 134:
illo venis et illi agis, admittimus
Page 135 and 136:
proinde per civitates abundaturam c
Page 137 and 138:
dorum: tunc saliet claudus ut cervu
Page 139 and 140:
402 TERTULLIAN IV. 25 filius revela
Page 141 and 142:
408 TERTULLIAN IV. 26 praedamnavit?
Page 143 and 144:
414 TERTULLIAN IV. 27 potuisse illu
Page 145 and 146:
28. 1 prohibet MF: perhibet R 27. h
Page 147 and 148:
nec ullo tamen flosculo cultior. [2
Page 149 and 150:
per Esaiam: Ignis exarsit ex indign
Page 151 and 152:
31. [1] Ad prandium vel ad coenam q
Page 153 and 154:
33. [1] Quibus duobus dominis neget
Page 155 and 156:
epudium in Deuteronomio: Si sumseri
Page 157 and 158:
454 TERTULLIAN IV. 34 Herodes, Habe
Page 159 and 160:
aliter per prophetas famulos suos,
Page 161 and 162:
[15] Lapis, inquit, quem reprobaver
Page 163 and 164:
ne patientiam eius infamaretis, nec
Page 165 and 166:
Ergo qui credi voluerat Ioanni, inc
Page 167 and 168:
nomine suo venit. Quid nunc, quod e
Page 169 and 170:
optimo deputes, quas creator ignora
Page 171 and 172:
edere pascha ut suum (indignum enim
Page 173 and 174:
confirmative respondit; et adeo sic
Page 175 and 176:
42. 7 Kroy. aliquatenus secutus ita
Page 177 and 178:
fessus, et quidem non ab hominibus
Page 179 and 180:
geremus. Si item nullius novi dei e
Page 181 and 182:
lege agerent, sic et propter superi
Page 183 and 184:
sunt promissiones et semini eius: n
Page 185 and 186:
532 TERTULLIAN V. 4 alio deo venien
Page 187 and 188:
in dei sapientia non intellexit mun
Page 189 and 190:
erat paene post saecula. [5] Non en
Page 191 and 192:
548 TERTULLIAN V. 7 qui Christum il
Page 193 and 194:
cuius et populus, cui rei figuram e
Page 195 and 196:
spiritus religionis et timoris dei.
Page 197 and 198:
interposuit adhuc aliquid de Christ
Page 199 and 200:
570 TERTULLIAN V. 10 fide resurrect
Page 201 and 202:
egnum per expiationem eorum quae in
Page 203 and 204:
velamentum creatoris in Christo dei
Page 205 and 206:
12. [1] Terreni domicilii nostri 1
Page 207 and 208:
592 TERTULLIAN V. 13 transferenti e
Page 209 and 210:
13. 6 Marcionis? quaermdi signum po
Page 211 and 212:
tanquam te? Spe gaudentes, utique d
Page 213 and 214:
aliud nescio quid interpretamini il
Page 215 and 216:
16. 5 creatoris Rig.: creatori MR 6
Page 217 and 218:
uni dedit. Homo autem factura creat
Page 219 and 220:
qui omnia condidit; sic inferre deb
Page 221 and 222:
apertione oris, quam ibi expostular
Page 223 and 224:
si potes aliquam umbram ab eo corpo
Page 225:
in passionibus, et in ipsa lege mor
show all

Adversus Marcionem.pdf - Testi Elettronici

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?