Iiinjyea JQ I s-7 nre cona el - Ajuntament de Girona

Composició feta entre l’abat del monestir de Sant Feliu de Guíxols i els jurats i prohoms de Girona sobre
la franquesa de mesuratge de les compres de gra o altres mercaderies realitzades per la ciutat que
transitessin pel port de Sant Feliu. Els estrangers, per contra, hauran de pagar una mesura de
cada setanta venudes fora de la ciutat de Girona; mitja mesura en cas que la seva mercaderia no
es transportés fora de la ciutat o si es descarregava a Sant Feliu sense vendre’s. En el cas que no
es descarregués no pagarien res.
[A]. Original perdut.
B. Còpia de principis del S. XIV conservada en el Llibre Verd, 203-207.
a. Ed. de la còpia B per E. GRAHIT I PAPELL, op. cit., p. 241-244 (doc. XXIX).
Composicion feta entre·l’abat de Sent Ffeliu de Guíxols e·ls jurats de la ciutat.
Noverint universi quod, cum esset contencio inter venerabiles ffratrem Raymundum, Dei gratia
abbatem Sancti Ffelicis Guixellensis, et iuratos et probos homines civitatis Gerunde super infrascriptis,
finaliter volentes amicabiliter venire ad finem super dicta contencione, amicis utriusque partis
intervenientibus et longo tractatu super hoc habito inter eos, fuit conventum inter partes predictas, quod si
nomine universitatis Gerunde voluntarie vel cohacte erat adductum aliquod vexellum ad Sanctum
Ffelicem portans granum vel alias res que men-surentur vel ponderentur, hoc est que vendantur ad
mensuram vel pondus quod de hoc quod dicta universitas emet de dicto vexello, non solvatur aliquid pro
mensuratico vel penso vel pro aliquo alio iure abbati vel monasterio Sancti Ffelicis Guixellensis per
venditorem vel emptorem, set de toto eo quod venderetur alii, quicumque esset, solveret mensuraticum et
aliud ius ibi consuetum solvi venditor et nichil emptor, nec etiam si granum esset discarricatum apud
Sanctum Felicem, si dicta universitas pro necessitate civitatis recipiebat illud ipsum emendo ibi et
faciebat ipsum portari ad civitatem, quod de tali grano cuiuscumque esset non solvatur mensuraticum vel
aliud ius dictis abbati et monasterio. Item, fuit conventum inter predictos quod nullus civis nec habitator
Gerunde qui aportet granum quod-/203v/-cumque per mare vel per terram ad Sanctum Ffelicem
Guixellensis vel alias res que vendantur vel consueverint vendi ad mensuram vel pondus, non solvat
aliquid pro mensuratico vel penso vel pro alio aliquo iure abbati et monasterio predictis, sive illud vendat
ibi vel illud portet ad civitatem Gerunde vel ad alium locum. Item, fuit conventum ad bonum et utilitatem
et ad alleviamentum estrangeriorum quod omnis estrangerius, id est omnis homo cuiuscumque
condicionis sit, qui non sit civis nec habitator civitatis Gerunde, qui aportet granum, cuiuscumque generis
sit, vel alias res que vendantur vel consueverunt vendi ad mensuram vel pondus ad portum Sancti Ffelicis,
et dis-carriquentur ibi vel in quocumque loco ville vel parrochie vel termini Sancti Ffelicis, si ibi
vendantur, vel alio modo alienentur ad mensuram Sancti Ffelicis vel ad aliam quamcumque mensuram,
dictus abbas et monasterium capiant, habeant et recipiant de dicto estrangerio, id est qui non sit civis vel
habitator civitatis predicte, tociens quociens dicte res ibi erunt alienate, sicut consueverunt ius mensuratici
vel pensi, id est, pro mensuratico septuagesimam mensuram, id est, de septuaginta mensuris unam et ad
illam racionem secundum plus et minus et non plus, et pro penso, sicut ibi consuetum est, et illud idem
ius capiant et recipiant ubicumque sit facta vendicio vel alienacio de dictis /204/ grano vel rebus dum
tamen ibi id est in uno dictorum locorum vendantur. Set si ille estrangerius, postquam venisset ad portum
Sancti Ffelicis, inde vellet recedere cum eo quod aportasset vel eius aliqua parte vel vellet mitere partem
aliquam ad alium locum per mare et non ad Sanctum Felicem vel parrochiam vel terminum vel venderet
stando in mari persone vel personis que non venirent ad Sanctum Felicem vel parrochiam vel terminum,
quod hoc posset facere libere, nec de eo quod secum portaret vel miteret ad aliam partem vel venderet,
secundum quod modo est proxime dictum, non teneretur solvere aliquod ius dicto abbati vel monasterio.
Item, fuit conventum inter predictos ad bonum et utilitatem et alleviamentum estrangeriorum, quod si
estrangerius qui venisset ad portum Sancti Ffelicis voluntarie pro sua mercaderia vel etiam per vim
habuerat illuc venisse, discarricabat apud Sanctum Felicem vel in parrochia vel in termino, et ea predicta
que portasset non vendebat ibi nec alienabat et extraheret inde ea ad mensuram et ad alium locum ea
transportabat, quod dictum monasterium reciperet et haberet a dicto estrangerio medium mensuraticum, id
est de centum quadraginta mensuris unam et in illa racione secundum plus et minus, nisi ea portaret ad
civitatem Gerunde ad vendendum et ibi vere venderet, in quo casu non teneretur solvere aliquid dicto
abbati vel monasterio de eo quod in dicta civitate venderet, set si inde extraheret et portaret extra dictam
civitatem, solveret medium mensuraticum de eo quod inde extraheret et ad alium locum portaret. Et isto
modo voluerunt et promiserunt dicti /204v/ veneralibes abbas cum voluntate sui conventus et iurati et
probi homines de voluntate et consensu consiliariorum dicte civitatis per se et successores suos in posse
notarii infrascripti recipientis nomine cuius seu quorum intersit, quod predicta tenebunt et observabunt et
quod nunquam contravenient, nec predicti iurati et probi homines dictum abbatem vel monasterium
impedient nec modo aliquo contradicent ei in recipiendo dicta iura et alia que consueverint recipere
secundum formam supradictam. Et, quia fraus in omni re debet vitari, fuit conventum inter predictos quod
si civis vel habitator civitatis Gerunde dicet eas reas que discarrecabuntur in villa Sancti Ffelicis vel
parrochia vel termino esse suas in totum vel partem quamcumque, quod hoc habeat averare per