گزارش ٠رÙر اسÙاد باÙادست٠ØÙز٠سÙا٠ت- پاÙÙز 88 (داÙÙÙد ÙاÙÙ)
گزارش ٠رÙر اسÙاد باÙادست٠ØÙز٠سÙا٠ت- پاÙÙز 88 (داÙÙÙد ÙاÙÙ)
گزارش ٠رÙر اسÙاد باÙادست٠ØÙز٠سÙا٠ت- پاÙÙز 88 (داÙÙÙد ÙاÙÙ)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
يها<br />
يها<br />
س«<br />
ارش<br />
ور ا ناد اد ی وزه سلا ت<br />
كاربردي كردن مفاهيم و تعاريف فوق به منظور تامين غذا و سلامت جامعه، مستلزم درك نظاممند از غذا و تغذيه<br />
است.<br />
در اين نظام، خانوار كوچكترين واحد محسوب ميشود كه با استفاده از ظرفيت<br />
اقتصادي خود اقدام به انتخاب<br />
سبد غذايي خويش مينمايد.<br />
در فرآيند حركت از ظرفيت<br />
بالقوه تا واقعيات مصرف و سلامت، مواردي چون سليقه و<br />
.۱<br />
.۲<br />
.۳<br />
.۴<br />
الگوي رفتاري خانوار (تخصيص منابع)، نوع غذا خوردن و مراقبت از سلامت اعضاي خانوار، عوامل مهمي به شمار ميروند<br />
كه خود متاثر از فرهنگ و سواد تغذيهاي خانوار ميباشند.<br />
به طور خلاصه ميتوان تامين امنيت غذا و تغذيه در سطح خانوار را تابع چهارعامل دانست که اين عوامل عبارتند از:<br />
دسترسي فيزيكي غذا در محل زندگي؛<br />
عاري بودن مواد غذايي تهيه شده از مواد مضر و حتي بيماريزا و دارا بودن مواد غذايي معدني؛<br />
فرهنگ و سواد تغذيهاي؛<br />
دسترسي اقتصادي، درآمد و قيمت ها.<br />
در<br />
قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، در اصول سوم، بيست و نهم و چهل و سوم، ضرورت تأمين نيازهاي<br />
اساسي، رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محروميت در زمينه تغذيه، رفاه فردي و اجتماعي مورد تأكيد قرار گرفته است.<br />
همچنين جمهوري اسلامي ايران چندين بار و بويژه در نشست هزاره<br />
سران، همراه ساير كشورهاي جهان، رسما"<br />
تعهد<br />
سياسي و عزم كلي خود را براي كاهش گرسنگي، سوء تغذيه و دستيابي به امنيت غذايي پايدار اعلام كرده است. نمود اين<br />
رويكرد در سياستگذاريهاي سطح ملي در قالب «سند چشمانداز جمهوري اسلامي ايران در افق<br />
۱۴۰۴<br />
هجري شمسي»،<br />
ياستهاي كلي برنامه چهارم توسعه جمهوري اسلامي ايران» و «برنامه چهارم توسعه»، به خوبي بيانگر اهميت موضوع و<br />
تعهد دولت به آن است.<br />
موضوع امنيت غذا و تغذيه، موضوعي چندضابطهاي و فرابخشي است. به اين ترتيب كه فارغ از فرابخشي بودن آن<br />
در سطح تئوريك و سياستگذاري، پيادهسازي برنامههاي اجرايي، نيازمند ارتباط، تعامل و اجراي مشترك توسط بخشها و<br />
زيربخشهاي مختلف است. چنانكه زيرسيستمهاي "توليد و عرضه"، "نگهداري، فراوري و توزيع"، "مصرف" و "سلامت" به طور<br />
۸۵