Bloed Zweet & Tranen

De stad als stadion
een plek elders in de stad moesten gaan
om de match te zien. Gelukkig was er aan
alternatieven geen gebrek. Overal waren
plekken in de stad ingericht om samen
van het evenement te genieten. Pleinen,
sporthallen, parken, scholen, binnentuinen,
ziekenhuizen, stoepen: overal mochten
ondernemers, vrienden en verenigingen
grote schermen neerzetten. Belangrijkste
voorwaarde: geen entree heff en.
Hierdoor werd dit wk niet een evenement
dat alleen binnen het stadion, in de kroeg
of bij mensen thuis tot positieve stemmingen
leidde en tot negatieve daarbuiten
vanwege de overlast. De stad was het
stadion en iedereen speelde mee in de
wedstrijd. Ook vrienden van mij die niet
van voetbal houden gingen naar het park
om daar op het grote scherm – samen met
vrienden en onbekenden – de wedstrijd te
volgen en een leuke dag of avond te hebben.
Willen we in het vervolg een echt succesvol
evenement in Amsterdam of Nederland
organiseren, dan zullen we af moeten van
bepaalde regels. Regels die opleggen: geen
scherm hier, geen tapvergunning daar,
werken net als rode kaarten. Als we hier
beter mee omgaan, ontstaat er vanzelf een
eerlijke, gezellige wedstrijd in de hele stad.
En wellicht waant Máxima zich dan door
de sfeer in Amsterdam op een Zuid-
Amerikaans carnaval.
Bas van Leeuwen is planoloog en liefhebber
van voetbal én Berlijn.
Bloed, zweet & tranen | 25