Bloed Zweet & Tranen

klinkt als een idylle. En dat is het ook,
want in werkelijkheid is het IJ nog
altijd een snelweg voor de beroepsvaart.
Voor bewoners is het een sport op zich
om met een bootje zigzaggend heelhuids
de overkant van het IJ te bereiken.
Ook andere gebruikers vinden er in
toenemende mate hun bestemming.
De voornaamste zijn de binnenvaart, de
zee- en riviercruise, de veerponten zoals
de Fast Ferry en in mindere mate de
zeevaart, de charter- en partyschepen
en de rondvaartboten. Watersport is
daar watertoerisme geworden. Ook
een mooi streven, maar daar droomt
de individuele, Amsterdamse watersporter
niet van. Die wil zijn bootje
kort parkeren bij de ndsm-werf of in
het Oosterdok, gaan kitesurfen in de
Minervahaven, klussen aan een collectieve
bewonerssteiger bij Steigereiland
of Buiksloterham, van een duikplank
de IJhaven in plonzen of met de hele
familie aan boord een bezoek brengen
aan een waterspeeltuin, het liefst op de
kop van het Java-eiland.
Uitgestorven soort
En het IJmeer? Dat is nu nog het
knooppunt van de Nederlandse
pleziervaart en de snelste groeier als het
gaat om toename van het aantal boten.
Ook daar liggen enorme kansen om
watersport in alle mogelijke variaties
te realiseren. Voor de langere termijn
zijn ontwikkelingen gepland voor
het IJmeer en Markermeer. In hoeverre
gaan deze gebieden veranderen?
Houden de plannen rekening met de
watersporttrends, zoals er enerzijds
de behoefte is aan ruim vaarwater en
anderzijds aan een gevarieerde water-
kant? Gaat het IJmeer deel uitmaken
van de stedelijke ontwikkeling? Krijgt
het meer betekenis voor de bewoners
van Amsterdam en Almere? Wordt
als compensatie het Markermeer een
stiltegebied? Welke natuurwaarden
gaan een grotere rol spelen? Zijn zeilers
in 2030 een uitgestorven soort op het
IJmeer? En de Randmeren? Ze zijn op
veel plaatsen te ondiep en veel bruggen
vormen nu al een belemmering.
Ontstaat er zo een driedeling: het
Waddengebied, het IJsselmeer en de
Noordzee voor de avontuurlijke zeilers?
Het Markermeer, de Randmeren en
het binnengebied van Flevoland voor
de oudere motorbootbezitter en het
IJmeer een stadsvijver voor de waterrecreatieve
stedeling?
Laten we afspreken dat Amsterdam
zich pas watersportstad mag noemen
als het eerste startschot klinkt voor de
zeilwedstrijd tussen wsv Houthavens
en de Watergeuzen van Zeeburgereiland.
Als de creatieven van ndsm
en Overhoeks hun werk onderbreken
en nog net iets meekrijgen van het
evenement. Als bewoners samenkomen
voor een nabeschouwing in één van
de vele etablissementen rond onze
stadshaven: de internationaal gerenommeerde
Sixhaven. Als iedereen tenslotte
huiswaarts keert en zich voorneemt
het weekend in de eigen buurthaven te
gaan klussen en de kinderen nu eens
eindelijk de beloofde zeillessen geeft. �
Mariëtte van Baaren is planoloog.
Waterrecreatie is één van haar
specialismen.
Bloed, zweet & tranen | 93