Untitled - Koninklijke Bibliotheek

V A N A N T O N I Ü S . 151
zetten naar Peloponnefus; maar ANTO­
NIÜS gaf by deze gelegenheid duidelyke
blyken, dat hy noch het verftand van een
Legerhoofd, "noch dat van een' man gebruikte
, en met één woord, dat hy in
geen opzicht zyn eigen meester was,maar,
zo als zeker iemand op eene geestige wy-,
ze zeide, dat de ziel van eenen verliefden
in een ander lichaam leeft (z) , werd
hy door die vrouw medegefleept, even
als of hy een deel van haar was, en hare
bewegingen moest volgen. Want niet
zodra zag hy haar fchip wegzeilen, of hy
vergat alle zyne andere betrekkingen, liet
zyn volk, dat voor hem flreed en in den
doodging, aan hun lot over, begaf zich,
alleen vergezeld van ALEXANDER den
Syriër en SCILLIUS, (aj in eene galei
van vyf ryën roeiers, en volgde haar, die
verloren was en hem tevens in het verderf
had gefloept.
Toen zy merkte, dat hy het was, die
haar
(V) Namelyk de oude CATO.
(Ö) Het is niet onwanrfchynlyk, zo als DU
'SOUL gist, dat voor SCILLIUS moet gelezen
gorden LUCILJU 1
:.
. • CK 4)